«Ο Συνήγορος του Πολίτη συνιστά έναν εγνωσμένου κύρους θεσμό, με μακρά και πλούσια δράση στο πεδίο της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πατρίδα μας, στη διαρκή προσπάθεια της ενίσχυσής τους και της υπέρβασης των πολλών προβλημάτων που τα ταλανίζουν». Τα παραπάνω ανέφερε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος καλωσορίζοντας ως πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής τον Συνήγορο του Πολίτη κ. Ανδρέα Ποττάκη στη συνεδρίαση της Επιτροπής, προκειμένου να την ενημερώσει για την Ετήσια Έκθεση του Εθνικού Μηχανισμού Πρόληψης των Βασανιστηρίων και της Κακομεταχείρισης για το 2018.
Ο Θεσσαλός πολιτικός επισήμανε ότι «το όλο σύστημα, παρά τις προόδους που έχουν γίνει, πάσχει από πολλές απόψεις. Κυρίως στον τομέα των υποδομών, που υπολείπονται τόσο σε αριθμητική επάρκεια, όσο και σε ποιοτικά χαρακτηριστικά. Για να μην ρίξουμε, όμως κατευθείαν τον λίθο του αναθέματος στην Πολιτεία ή το κράτος που είναι συχνά απόν, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε δύο βασικές αιτίες που έχουν συντελέσει τα μάλα στην επιδείνωση της κατάστασης ιδιαίτερα σε δομές όπως οι φυλακές, τα κρατητήρια και τα Προαναχωρησιακά Κέντρα. Η μία είναι η οικονομική ένδεια του ελληνικού κράτους -η οποία επισημαίνεται βεβαίως και στην Έκθεση- για μια ολόκληρη δεκαετία, σε σημείο που να ανταποκρίνεται με δυσκολία στις αυξανόμενες ανάγκες των δομών αυτών. Κι αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία αλλά μια πικρή και αδήριτη αλήθεια. Η δεύτερη είναι η ραγδαία αλλαγή των κοινωνικών και πληθυσμιακών όρων των τελευταίων δεκαετιών. Φαινόμενα, όπως η μαζική μετανάστευση -που ειδικά το τελευταίο διάστημα έχει λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις- ξεπερνά τις δυνατότητες της χώρας για επιτυχή διαχείριση, και καταλήγει σε μια υποτυπώδη διαχείριση, αν και σίγουρα τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα τα τελευταία χρόνια, εφόσον είχαν τηρηθεί κάποιοι κανόνες.
Εκπαίδευση κρατουμένων
Σε ότι αφορά τις φυλακές, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αριθμός των κρατουμένων είναι τεράστιος, και οι συνθήκες κράτησης σε πολλές περιπτώσεις δεν συνάδουν με αυτές της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Επιπλέον, τα φαινόμενα συγκρούσεων μεταξύ κρατουμένων ή και βίαιων θανάτων προκαλούν θλίψη και προβληματισμό. Ωστόσο, η λύση του προβλήματος του υπερπληθυσμού δεν πιστεύω ότι μπορεί να είναι η με συνοπτικές διαδικασίες αποφυλακίσεις. Η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα κατασκευής νέων σωφρονιστικών ιδρυμάτων, με σύγχρονες διεθνείς προδιαγραφές, οι οποίες θα διασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων.
Αλλά πέραν αυτού βασικός πυρήνας των προσπαθειών μας πρέπει να είναι η προσφορά δυνατοτήτων μόρφωσης και εκπαίδευσης στους κρατούμενους. Και πραγματικά με χαροποιεί το γεγονός ότι διαβάζω θετικές εκτιμήσεις για ανάλογες δραστηριότητες, όπως το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στο Κατάστημα Κράτησης Λάρισας –στην ιδιαίτερη πατρίδα μου- όπου μεταξύ άλλων λειτουργεί μουσείο με έργα κρατουμένων».
