Η Αμερική φλέγεται. Η βίαιη δολοφονία του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από τον λευκό αστυνομικό ΝτέρεκΤσόβιν, έχει πυροδοτήσει μαζικές και οργισμένες διαμαρτυρίες σε μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ ενάντια στον ρατσισμό και την αστυνομική βία.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται, δυστυχώς, απ’ άκρη σ’ άκρη της γης.Η απεγνωσμένη κραυγή του Τζορτζ Φλόιντ«Δεν μπορώ να αναπνεύσω», λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή κάτω από το γόνατο του αστυνομικού, είναι, για εμένα, η κραυγή της εποχής μας. Είναι η κραυγή που βγάζουν εκατομμύρια απελπισμένοι άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, είτε πεθαίνουν μέσα στα βομβαρδισμένα σπίτια τους στη Συρία, είτε πεθαίνουν μέσα στη φτώχεια στις φαβέλες της Βραζιλίας, στις άλλες παραγκουπόλειςτης Λατινικής Αμερικής, στις υποβαθμισμένες συνοικίες των μεγαλουπόλεων των ΗΠΑ και των «αναπτυγμένων» χωρών της Ευρώπης.
Ο τραγικός θάνατος του Τζορτζ Φλόιντ αποτέλεσε την αφορμή για ένα πολύ ευρύ κοινωνικό ξέσπασμα. Ο καλπάζων ρυθμός εξάπλωσης των ταραχών αποτελεί εκδήλωση μίας διάχυτης υποβόσκουσας δυσαρέσκειας, που έχει να κάνει με τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ. Αυτές οι ανισότητες έγιναν ακόμη πιο έντονες με την εξάπλωση του Covid-19. Εκείνοι που πεθαίνουν πρώτοι είναι οι φτωχοί, λευκοί και μαύροι, που δεν έχουν καμία πρόσβαση σε ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας και περίθαλψης. Είναι και αυτό ρατσισμός, ρατσισμός απέναντι στους οικονομικά ασθενέστερους.
Αυτή η κραυγή, λοιπόν, το «Δεν μπορώ να αναπνεύσω»του Τζορτζ Φλόιντ, είναι μία κραυγή απόγνωσης που μας αφορά όλους, γιατί κάθε είδους ασφυξία, που προέρχεται από την κοινωνική αδικία, παραμονεύει για όλους μας.
