Μιλώντας κάποιος για τους Τομείς της Θεσσαλικής ανάπτυξης, πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα, πρώτον στα αγροτοδιατροφικά, καθώς εδώ έγκειται το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα του Θεσσαλικού κάμπου. Η Θεσσαλία είναι προορισμένη να αναδειχθεί σε διεθνούς εμβέλειας αγροδιατροφικό πυλώνα, εάν βεβαίως ισχύσει ένα ελάχιστο ουσιωδών προϋποθέσεων.
Έτσι, εάν δημιουργήσουμε υγιείς συνεταιρισμούς και ευέλικτες, δραστήριες ομάδες παραγωγών, εάν αναπτύξουμε της αγροτική έρευνα και επιχειρηματικότητα, εκμεταλλευόμενοι σύγχρονες δομές συμβολαιακής γεωργίας και, τέλος, εάν στηρίζουμε τον παραγωγό με την γνώση των γεωτεχνικών, με ένα δίκαιο σύστημα ασφάλισης της παραγωγής και με μια «φιλική» ΑΤΕ, τότε τα αποτελέσματα που θα δούμε θα είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά.
Δεύτερον, προσοχή μεγίστη πρέπει να δοθεί και στον τομέα του Τουρισμού – Πολιτισμού. Η Θεσσαλία είναι ήδη ένας σημαντικός χερσαίος τουριστικός προορισμός της χώρας μολονότι ένα μεγάλο μέρος του πολιτισμικού και τουριστικού της δυναμικού παραμένει αναξιοποίητο.
Η Θεσσαλική μεσογειακή διατροφή, συνοδευόμενη με την πλούσια Θεσσαλική μυθολογία, ιστορία και παράδοση, όπως πιστοποιείται από πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων, μπορούν να προσφέρουν ένα υψηλών προδιαγραφών τουριστικό προϊόν και να κατοχυρώσουν διεθνώς για τον Θεσσαλικό χώρο μια ιδιαίτερη πολιτισμική ταυτότητα.
Τρίτον, αναπτυξιακές ελπίδες προέρχονται και από τον τομέα της Παιδείας. Η Θεσσαλία διαθέτει ήδη ένα σημαντικό Πανεπιστήμιο με διεθνή απήχηση και υποδομές ΤΕΙ, που μπορούν να προσφέρουν στην ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών και προϊόντων, εάν συνδεθούν γρήγορα και ευέλικτα με την αγορά, την κοινωνία και την επιχειρηματικότητα.
Τέταρτον, η κεντρική γεωγραφική θέση της Θεσσαλίας επιτάσσει την ανάπτυξη των μεταφορικών υποδομών. Βεβαίως, οι μεγάλες μεταφορικές υποδομές (ΠΑΘΕ, Ε – 65) υλοποιούνται κεντρικά μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Προσπελασιμότητας, όμως το δικό μας Περιφερειακό σχέδιο πρέπει να είναι ευρύτερο, εξυπνότερο.
Και σε αυτό ακριβώς το σημείο νομίζουμε ότι πρέπει να συζητηθεί σοβαρά το μέλλον του Θεσσαλικού Σιδηροδρόμου. Υπό το πρίσμα αυτό, λοιπόν, θεωρούμε αναγκαία την σύνδεση Λάρισας – Βόλου – Τρικάλων – Καρδίτσας με διπλές ηλεκτρικές γραμμές, καθώς και την διασύνδεση του αερολιμένος Ν. Αγχιάλου και του λιμανιού του Βόλου με το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Επιπροσθέτως, μάλιστα, το Θεσσαλικό σιδηροδρομικό δίκτυο πρέπει να συνδεθεί με το μελλοντικό δίκτυο εμπορευματικών κέντρων της χώρας, ένα εκ των οποίων κέντρων οπωσδήποτε πρέπει να δημιουργηθεί και στη Θεσσαλία.
Τέλος, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί και στον τομέα της Προστασίας του Περιβάλλοντος. Πρόκειται για μια αυτονόητη επισήμανση, καθώς η προστασία του Περιβάλλοντος σχετίζεται με την υγεία και την ποιότητα ζωής μας, με την αγροτική παραγωγή, με τον τουρισμό, με νέες ευκαιρίες επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης τεχνογνωσίας.
Το Θεσσαλικό Περιβάλλον μπορεί να επιδεικνύει άφταστες φυσικές καλλονές και ιδανικό κλίμα, δέχεται όμως και ισχυρές πιέσεις υποβάθμισής του (βλ. για παράδειγμα την υποβάθμιση του Πηνειού Ποταμού), γεγονός που επιβάλλει την ανάληψη και τον σχεδιασμό φιλοπεριβαλλοντικών έργων και δράσεων, εάν θέλουμε να θεμελιώσουμε σε σταθερές βάσεις το Θεσσαλικό σχέδιο ανάπτυξης
