Μιλάμε για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που στην επίσημη ιστοσελίδα της Κομισιόν αναφέρονται ως η «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας της Ευρώπης, αντιπροσωπεύοντας το 90% των επιχειρήσεων στην ΕΕ και απασχολώντας 100 εκατομμύρια ανθρώπους και που στη χώρα μας αποτελούν το 95% των επιχειρήσεων. Για οικογενειακές κυρίως επιχειρήσεις, που δεν απασχολούν περισσότερα από 10-15 άτομα και που όμως κατάφεραν μέσα στην οικονομική καιτην υγειονομική κρίση να σταθούν όρθιες, χωρίς στήριξη από καμία τράπεζα, με υπεράνθρωπες προσπάθειες και θυσιάζοντας οικονομίες ετών.
Οι επιχειρήσεις αυτές δεν είναι μόνο η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, είναι η ίδια η φυσιογνωμία της κοινωνίας μας.Ο φούρνος της γειτονιάς, το μπακάλικο, το κρεοπωλείο και τα άλλα μαγαζιά δεν μπορούν όλα να γίνουν μεγάλες αλυσίδες και εμπορικά κέντρα. Αποτελούν σημεία προσωπικής επαφής και κοινωνικής συνεύρεσης, σημεία αναφοράς της πόλης μας και της γειτονιάς μας, είναι οι μνήμες μας και η ζωή μας, αναπόσπαστα στοιχεία της πολιτιστικής και της ιστορικής μας ταυτότητας.Δεν είμαστε ρομπότ, δεν ψωνίζουμε απλά και φεύγουμε. Γι’ αυτό σε όλη την Ευρώπη προσπαθούν με νύχια και με δόντια να διαφυλάξουν τα μικρά μαγαζιά.
Αυτές τις επιχειρήσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιθυμεί να τις δει να εξαγοράζονται από τα «μεγάλα ψάρια», γνωρίζοντας πολύ καλάότι με το ιδιωτικό χρέος να διογκώνεται συνεχώς, τα ληξιπρόθεσμα σε εφορία και ταμεία να αυξάνονται κάθε μήνα και τον πτωχευτικό κώδικα να οδηγεί σε μαζικές ρευστοποιήσεις, πολλές από αυτές θα οδηγηθούν σύντομα σε κλείσιμο, ενώ οι εργαζόμενοί τους θα βγουν στην ανεργία.
Απ’ την άλλη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχοντας διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ υποσκάπτει συστηματικά τη δυνατότητα πρόσβασης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε τραπεζική χρηματοδότηση και στις νέες δυνατότητες που προσφέρει το Ταμείο Ανάκαμψης, είχε έγκαιρα ζητήσει τροποποιήσεις στο ελληνικό σχέδιο για το ποιοι και με ποιο τρόπο θα έχουν πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία του Ταμείου. Αντίστοιχα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε πρόσφατη έκθεσή του για τη χώρα έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για τις ανισότητες και τόνιζε πως η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επικεντρωθεί στο να αποτρέψει τις οικονομικές πληγές της πανδημίας και να υποβοηθήσει μια ανάκαμψη που θα τους περιλαμβάνει όλους, διοχετεύοντας τα κοινοτικά κονδύλιασε επενδύσεις.
Επομένως, η ιδεολογική εμμονή της κυβέρνησης σε μια πολιτική που,αποκλείοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τα χρηματοδοτικά εργαλεία του Ταμείου Ανάκαμψης, οδηγεί σε εκτίναξη της ανεργίας, μείωση των δημοσίων εσόδων και διάχυτη κοινωνική ανασφάλεια, αποτελεί ευρωπαϊκή πρωτοτυπία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εδώ και καιρό καταγγείλει τις μεθοδεύσεις αυτές και έχει απαιτήσει την ενίσχυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, τη δίκαιη πρόσβαση στο Ταμείο Ανάκαμψης και τη διεύρυνση των κριτηρίων του τραπεζικού δανεισμού. Για εμάς δεν νοείται ανάπτυξη χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη.
