Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την αύξηση των επιτοκίων στα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα αναγκαστούν να υποστούν οι δανειολήπτες.
Από 1,32%-1,48% που ήταν τα επιτόκια το Νοέμβριο 2021, το Νοέμβριο του 2022 έφτασαν στο 2,55%-3,3%, τα υψηλότερα της τελευταίας επταετίας πανευρωπαϊκά. Στην Ελλάδα μάλιστα, το ποσοστό αυτό είναι είναι ακόμη μεγαλύτερο: εδώ τα επιτόκια ξεπέρασαν το 3% και αυτό σημαίνει τεράστια αύξηση των δανειακών δόσεων, σε ποσοστό πάνω από 20%, σε σύγκριση με το Νοέμβριο του 2021.
Οι παραπάνω αυξήσεις αφορούν όχι μόνο όσους έχουν ήδη στεγαστικά δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο, αλλά και όσους ζητήσουν τώρα νέο στεγαστικό δάνειο, έστω και με “κλειδωμένο” επιτόκιο για κάποια χρόνια: Παραδείγματος χάριν, για ένα δάνειο 100.000 ευρώ, με “κλειδωμένο” επιτόκιο τα πρώτα πέντε-δέκα χρόνια και με εξόφληση στα 25 χρόνια, ο δανειολήπτης πριν έναν χρόνο θα πλήρωνε 396,19 ευρώ τον μήνα, ενώ τώρα θα πληρώνει 496,34 ευρώ τον μήνα και συνολικά 1200 ευρώ ετησίως.
Όλα αυτά στη χώρα μας, όπου το επιτόκιο ήταν ήδη το υψηλότερο μεταξύ των 18 ευρωπαϊκών χωρών, ως αποτέλεσμα και της δεκαετούς οικονομικής κρίσης, και τώρα παίρνει τον ανήφορο, τη στιγμή που οι πολίτες δεν αντέχουν οικονομικά να πληρώσουν ούτε για τις βασικές καθημερινές τους ανάγκες και τη στιγμή που το στεγαστικό κόστος στην Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 34,4% των Ελλήνων ξοδεύουν πάνω από το 40% των εισοδημάτων τους για στέγαση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους πολίτες της Ε.Ε. είναι 18%.
Ο κ. Σταϊκούρας, στη συνάντησή του με τους τραπεζίτες στις αρχές Δεκεμβρίου 2022, παρόλο που μας δήλωσε ότι τσακώθηκε μαζί τους, δεν κατάφερε τίποτα. Καμία ελάφρυνση για τους δανειολήπτες, για τους πολίτες αυτής της έρημης χώρας, που ένας θεός ξέρει πώς τα βγάζουν πέρα , και αν τα βγάζουν, με την αναλγησία και τον κυνισμό της κυβέρνησης της ΝΔ, που φροντίζει μόνο για τα μπόνους και την οικονομική ευημερία όσων υπηρετούν τα καρτέλ της ενέργειας και των τραπεζιτών, και αδιαφορεί για την πλειονότητα των πολιτών που στενάζουν κάτω από το οικονομικό βάρος της μη αντιμετωπίσιμης καθημερινότητας.
