«Για την ώρα, παρά τις μεγάλες τεχνολογικές καινοτομίες, δεν βλέπουμε τον κόσμο μας να γίνεται καλύτερος, ούτε ασφαλέστερος. Αντιθέτως, αυξάνεται η βία, διακρατική και ατομική. Αυξάνονται οι πόλεμοι αλλά και το μπούλιγκ σε κάθε έκφανση της ζωής, όπως και η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων και οι ψυχικές ασθένειες. Αν μη τι άλλο αυτά τα φαινόμενα θα έπρεπε να μας κάνουν τουλάχιστον πιο συγκρατημένους για τον νέο -και πολλά υποσχόμενο- κόσμο που ανατέλλει. Να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος, και το τίμημά του. Και το πρόγραμμά σας θα βάλει νομίζω μια ψηφίδα σε αυτήν την προσπάθεια κατανόησης αυτού που έρχεται και άμυνας στις αρνητικές όψεις που μπορεί να το συνοδεύουν». Τα παραπάνω τόνισε για τις προκλήσεις της τεχνητής νοημοσύνης ο Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, Μέλος της Βουλής των Ελλήνων, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος, κατά τον χαιρετισμό του στην τελετή έναρξης του προγράμματος του Κέντρου Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης (ΚΕΔΙΒΙΜ) του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), «Θρησκεία, Κοινωνία και Τεχνητή Νοημοσύνη».
Ο επικεφαλής της ΔΣΟ αφού συνεχάρη τον επιστημονικό υπεύθυνο του προγράμματος, Καθηγητή του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού του ΑΠΘ κ. Κωνσταντίνο Κωτσιόπουλο, επισήμανε ότι «αναμφίβολα, τα ανθρώπινα επιτεύγματα στο τεχνολογικό πεδίο δίδουν τη δυνατότητα ενός υψηλότερου βιοτικού επιπέδου, απελευθέρωσης του ανθρώπινου χρόνου από κοπιώδεις χειρωνακτικές ή άνευ ενδιαφέροντος εργασίες, επιτάχυνσης απεριόριστα του χρόνου υλοποίησης των ιδεών, άμεσης πρόσβασης στη γνώση, ελάττωσης των αποστάσεων στον χώρο, επιμήκυνσης της ανθρώπινης ζωής και ίασης ασθενειών».
Νέοι κίνδυνοι
Ωστόσο, πρόσθεσε ότι «σήμερα βιώνουμε την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης, τις εφαρμογές της οποίας μόλις οσμιζόμαστε. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πώς θα είναι η ανθρωπότητα στα τέλη του 21ου αιώνα, που μάλλον θα ομοιάζει σε κάποιες ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ταυτόχρονα, όμως, η νέα αυτή πραγματικότητα εγκυμονεί νέους κινδύνους, όπως κάθε τι νέο στον κόσμο αυτόν. Για παράδειγμα, η τεχνολογία από μέσο κινδυνεύει να γίνει αυτοσκοπός, ή ακόμη χειρότερα να επιβληθεί στον άνθρωπο, να είναι αυτή που θα τον εξαναγκάζει στις επιλογές του. Ως εκ τούτου, τίθεται ζήτημα ελευθερίας του ανθρώπου. Όπως επίσης –και κυρίως- εγείρεται και ζήτημα ηθικής. Διότι η χρήση της τεχνολογίας δεν είναι μια ουδέτερη πράξη, αλλά μεταδίδει μηνύματα, οδηγεί σε συγκεκριμένες συμπεριφορές. Επιπλέον, καιροφυλακτεί ο κίνδυνος τα πλέον εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα να βρεθούν στα χέρια λίγων, και η ανθρωπότητα να βρίσκεται στο έλεός τους. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει με όσους σήμερα κατέχουν πυρηνικά ή βιολογικά όπλα. Παράλληλα, μέγα ερωτηματικό είναι τι θα γίνει με τα εκατομμύρια των θέσεων εργασίας που θα χαθούν από την τεχνητή νοημοσύνη».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέληξε εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι «αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα θα τεθούν και θα επιχειρηθεί να απαντηθούν στο πρόγραμμα».
Χαιρετισμό στην έναρξη του Προγράμματος απεύθυναν, επίσης, ο Αντιπρύτανης του ΑΠΘ, κ. Γεώργιος Τζέτζης, ο Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής κ. Χρυσόστομος Σταμούλης, ο Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού κ. Απόστολος Κραλίδηςκαι οεκπρόσωπος του ΚΕΔΙΒΙΜ στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού κ. Δημοσθένης Κακλαμάνος. Την κεντρική εισήγηση την έκανε ο κ. Κωνσταντίνος Κωτσιόπουλος, ενώ συντόνισε ο Μεταδιδάκτωρ του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού κ. Αχιλλέας Παπατόλιος.
