Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 27/1/2013, στην αίθουσα Γ.Σ του ΕΚΝΛ, η ετήσια απολογιστική και καταστατική Γ.Σ των αντιπροσώπων των σωματείων του ΕΚΝΛ, στην οποία συζητήθηκαν και εγκρίθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία από τους αντιπροσώπους ο απολογισμός και ο προγραμματισμός δράσης του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, ο οικονομικός απολογισμός και προϋπολογισμός του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, η τροποποίηση του καταστατικού του ΕΚΝΛ και τα 4 ψηφίσματα (για τις διεκδικήσεις του ΕΚΝΛ για τα προβλήματα, για την ΕΓΣΣΕ, ενάντια στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, για τις αγροτικές κινητοποιήσεις).
Επίσης η Γ.Σ αποφάσισε ομόφωνα τη συμμετοχή του ΕΚΝΛ στην 24ωρη πανεργατική απεργία μέσα στον Φλεβάρη με αίτημα αιχμής την υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ, με βάση το πλαίσιο του ΠΑΜΕ.
Στην γενική συνέλευση παρευρέθηκε και χαιρέτησε ο Ρίζος Μαρούδας πρόεδρος της ΕΟΑΣ (Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας) :καλώντας τους εργάτες σε κοινό αγώνα με τους αγρότες, ενάντια την αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, την αντιαγροτική ΚΑΠ της ΕΕ, με τις οποίες οδηγούνται στην φτωχοποίηση και στην ανεργία πολλές δεκάδες ακόμα χιλιάδες μικροί αγρότες, ενώ τους κάλεσε την Δευτέρα να βρίσκονται όλο στο μπλόκο της Νικαίας
Στην Γ.Σ αναπτύχθηκε ουσιαστική συζήτηση από αρκετούς αντιπροσώπους σωματείων για το πώς θα οργανωθεί καλύτερα η πάλη της εργατικής τάξης της περιοχής και πως θα μαζικοποιηθούν τα σωματεία, πως θα βελτιωθεί η λειτουργία και η δράση τους με άξονα το ταξικό πλαίσο δράσης του ΕΚΝΛ.
Στην Γ.Σ τον απολογισμό δράσης του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, παρουσίασε ο πρόεδρος του Δ.Σ του ΕΚΝΛ Τάσος Τσιαπλές.
Εισηγητικό για τον απολογισμό του Δ.Σ του ΕΚΝΛ του 2012 και πρόγραμμα 2013
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες αντιπρόσωποι
Στο φάκελο που πήρατε υπάρχει ο απολογισμός για το 2012 και ο προγραμματισμός δράσης για το 2013 του Δ.Σ του ΕΚΝΛ, ο οποίος για οικονομία χρόνου δεν θα διαβαστεί ολόκληρος, αλλά θα γίνει μια παρουσίαση βασισμένη σ’ αυτόν με την προσθήκη ορισμένων επίκαιρων ζητημάτων και μαζί με τα ψηφίσματα που έχετε στον φάκελο, θέλουμε να συζητηθούν και να εγκριθούν στο τέλος με την ψήφο σας.
Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης και η ένταση της επίθεσης των αστικών κυβερνήσεων, της Ε.Ε, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου, τη χρονιά που πέρασε, επιδείνωσαν δραματικά τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, διογκώνοντας την ανεργία και την φτώχεια, προκειμένου να διατηρηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου, να μπορέσει να ξεπεράσει το σύστημα την κρίση του. Μεγάλο μέρος βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών και άλλων επιχειρηματιών, παρουσιάζει αύξηση κερδών, μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου, μέσων παραγωγής, εν’ μέσω κρίσης.
Η συγκυβέρνηση Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, που προέκυψε απο τις εκλογές της 17/6/12, με απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου για να συνεχίσει τα βάρβαρα μέτρα, για χάριν των κερδών του, δυναμώνει την αντεργατική επίθεση, επιστρατεύοντας όλο και πιο πολύ τον αυταρχισμό και την καταστολή των αγώνων, όπως προχθές με την επίταξη των απεργών και την επέμβαση των ΜΑΤ στο ΜΕΤΡΟ και την προσπάθεια να συκοφαντήσει και να στρέψει την μια κοινωνική ομάδα σε βάρος της άλλης για να εφαρμόζει πιο εύκολα την ταξική πολιτική της που συνθλίβει τους εργαζόμενους.
Αξιοποιούν επίσης τους μηχανισμούς της προβοκάτσιας των λαϊκών αγώνων, που έβαλαν την βόμβα στο Mall, πυροβόλησαν στα γραφεία της Ν.Δ, βάζουν γκαζάκια σε σπίτια, στοχεύοντας στην δημιουργία κλίματος εκφοβισμού του λαού. Τέτοιες ενέργειες, είτε είναι προβοκάτσιες, είτε ανόητες λογικές ατομικής βίας, δεν έχουν καμία σχέση με την ταξική πάλη και αντικειμενικά ενισχύουν την κρατική βία, είναι χρήσιμες σε αυτούς που επιχειρούν με την ένταση της καταστολής να υποτάξουν το λαό, να βάλουν εμπόδια στους αγώνες.
Όπως έχουμε ξαναπεί σαν ΕΚΝΛ, ο αντεργατικός κατήφορος δεν θα έχει τέλος, αν δεν αποφασίσει οργανωμένα να ξεσηκωθεί η εργατική τάξη, σε συμμαχία και κοινή δράση με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ και να ανατρέψει όχι μόνο τις κυβερνήσεις των καπιταλιστών που ψηφίζουν τα βάρβαρα μέτρα, αλλά και την ίδια την τάξη των καπιταλιστών που αποτελεί την πραγματική εξουσία, η οποία θησαυρίζει απο την εκμετάλλευση εκατομμυρίων εργατών, μικρών αγροτών και ΕΒΕ.
Η Γ.Σ προτείνουμε να αποφασίσει την συμμετοχή του ΕΚΝΛ στην 24ωρη πανελλαδική, πανεργατική απεργία μέσα στον Φλεβάρη, με κύριο αίτημα την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ σύμφωνα με το πλαίσο του ΠΑΜΕ, την οποία αποδέχτηκε το Γ.Σ της ΓΣΕΕ πρόσφατα. Να συντονιστούμε επίσης με την ΕΟΑΣΝΛ και τους μικρομεσαίους αγρότες, στον αγώνα που ξεκινούν την ερχόμενη βδομάδα, γιατί τα περισσότερα προβλήματα είναι κοινά και μόνο με την κοινή δράση με το ταξικό πλαίσο πάλης μπορούμε να τα αντιπαλέψουμε.
Οι άνεργοι πανελλαδικά έφτασαν 1,3 εκατ. και τοπικά τον περασμένο Νοέμβρη τους 26.577 και αυξάνονται συνεχώς. Οι απολύσεις είναι καθημερινές. Παραγωγικές κερδοφόρες μονάδες που απέφεραν οφέλη και στο κράτος και την κοινωνία, όπως π.χ. η ΕΒΖ, η βιομηχανία Οινοπνεύματος και άλλες μονάδες, κλείνουν και απαξιώνονται. Οι άνεργοι που επιδοτούνται με το ισχνό επίδομα των 361 €, δεν φτάνουν το 25% του συνόλου, ενώ οι κυβερνήσεις μοιράζουν χρήματα του ΟΑΕΔ που είναι κρατήσεις εργατών, σε επιδοτήσεις εργοδοτών για ανακύκλωση της ανεργίας.
Το λεγόμενο εθνικό σχέδιο απασχόλησης για νέους, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, είναι ένα ακόμα τέτοιο πρόγραμμα που εξασφαλίζει άφθονο ζεστό χρήμα στους εργοδότες που απολύουν συνεχώς, φτηνό εργατικό δυναμικό, ανακύκλωση της ανεργίας, υπονομεύει τις ΣΣΕ, εθίζει την νεολαία να θεωρεί ότι το κανονικό δεν είναι να έχει πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα, αλλά να εργάζεται περιστασιακά, με εξευτελιστικό μισθό, ανασφάλιστη και χωρίς δικαιώματα.
Το παράδειγμα των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας με τους 5μηνίτες που είναι απλήρωτοι, στα οποία πρωτοστάτησε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μέσω του ΙΝΕ, αποδεχόμενη την μερική και φτηνή εργασία, που αντικαθιστά την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με ευκαιριακά εργαζόμενους, δεν είναι μοναδικό. Κατά καιρούς εφαρμόστηκαν τέτοια προγράμματα τα οποία δεν δημιούργησαν καμία νέα-σταθερή θέση εργασίας. Σας θυμίζω το πρόγραμμα επιδότησης της εργασίας 15 δις. δρχ. που είχε εφαρμόσει στο νομό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1998 με τη στήριξη της τότε πλειοψηφίας του ΕΚΝΛ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Α.Π), το οποίο δεν έφερε νέες θέσεις εργασίας, αλλά τα 15 δις. δρχ. στις τσέπες εργοδοτών και στη συνέχεια νέες απολύσεις. Θυμίζω ότι το 1998 οι άνεργοι στον ΟΑΕΔ Λάρισας ήταν 13.400 και το 1999 έφτασαν 19.100.
Αυτή η πολιτική πρέπει να καταδικαστεί από κάθε συνδικάτο. Καλούμε τους νέους που θα πάνε να δουλέψουν με τέτοια προγράμματα, να μην συμβιβαστούν μ’ αυτή την άθλια κατάσταση, αλλά να οργανωθούν στα ταξικά σωματεία και να οργανώσουμε την πάλη μαζί για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία, με μισθούς που θα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες, με πλήρη δικαιώματα, ενώ παράλληλα πρέπει να διεκδικούμε μέτρα στήριξης των ανέργων, με επιδότηση όλων των ανέργων με το 80% του βασικού μισθού των 751 ευρώ που ζητάμε να επανέλθει, χωρίς προϋποθέσεις όσο είναι άνεργοι, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, μέτρα περιορισμού της ανεργίας όσο γίνεται μέσα σ’ αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα και τα άλλα αιτήματα που έχουμε στο ψήφισμα για τις διεκδικήσεις μας, έχοντας καθαρό ότι η λύση του προβλήματος προϋποθέτει ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Οι μισθοί μειώθηκαν δραστικά, με τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, με την κατάργηση ουσιαστικά της ΕΓΣΣΕ και των ΚΣΣΕ, την μείωση του κατώτερου μισθού στα 586 € μικτά και στα 511 για τους νέους απο 25 ετών, των επιδομάτων, με την επιβολή ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων από τους εργοδότες, είτε και χωρίς αυτές με την απειλή απόλυσης σε πολλές επιχειρήσεις. Πολλές επιχειρήσεις επέβαλαν εκ’ περιτροπής εργασία, άδειες χωρίς αποδοχές, σε πολλές οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για μήνες. Ενώ τώρα πάνε να καταργήσουν και την Κυριακάτικη αργία.
Αυξήθηκαν τα γενικά όρια συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, σε μεγάλο βαθμό τα ειδικά, άλλα καταργήθηκαν, πετάχτηκαν εκτός ΒΑΕ 140.000 εργαζόμενοι σε πρώτη φάση, μειώθηκαν επικουρικές και κύριες συντάξεις, παροχές ασφαλιστικών ταμείων.
Με το νέο φορολογικό νόμο, επιβάλλονται πιο δυσβάσταχτοι φόροι στους εργαζόμενους, που ήδη πληρώνουν βαριά χαράτσια για το εισόδημα και τα σπίτια. Με την πλήρη κατάργηση του αφορολόγητου ετήσιου εισοδήματος και την επιβολή υψηλών συντελεστών φορολόγησης, τις αυξήσεις του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα, στο φυσικό αέριο, σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, στη ΔΕΗ, στα φάρμακα, στα διόδια, στις συγκοινωνίες, θα γίνει η ζωή αβίωτη για χιλιάδες εργατικές οικογένειες. Ηδη πολλοί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την θέρμανση, να πληρώσουν τη ΔΕΗ, τα χαράτσια, το νοίκι, το δάνειο, το φροντιστήριο, τις σπουδές των παιδιών και βυθίζονται στην εξαθλίωση.
Προωθήθηκαν νέες αντιλαϊκές ανατροπές, στη δημόσια υγεία-πρόνοια. Αντίστοιχα μέτρα εμπορευματοποίησης και ταξικών φραγμών επιβλήθηκαν στην εκπαίδευση, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, στο δικαίωμα των εργατικών οικογενειών για διακοπές, λαϊκή στέγη και με τη διάλυση του ΟΕΚ και ΟΕΕ.
Το ξεπούλημα πρώην ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας, έφερε κέρδη στους επιχειρηματίες, αλλά αυξήσεις στα τιμολόγια ΔΕΗ, στις συγκοινωνίες, στα διόδια, απολύσεις και χρεοκοπίες, όπως των εταιρειών ενέργειας, των ναυπηγείων, τραπεζών.
Παράλληλα εντάθηκε η εργοδοτική τρομοκρατία και οι διώξεις συνδικαλιστών και εργαζομένων που απεργούν και υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Συνάδελφοι-σσες
Αποδεικνύεται καθημερινά, ότι φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση δεν μπορεί να υπάρχει με όποια πολιτική διαχείρισης του συστήματος και αν εφαρμόζεται, από όποιο κόμμα. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει τίποτα άλλο πια στους εργαζόμενους και στη νεολαία, από φτώχεια και ανεργία και κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη της ανατροπής του και της οικοδόμησης μια νέας κοινωνίας χωρίς καπιταλιστές, χωρίς ταξική εκμετάλλευση και τα βάσανα που ζούμε.
Γι’ αυτό η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκφραστές ανησυχούν για την αύξηση της λαικής αγανάχτησης και κυρίως για την προοπτική δυναμώματος του ταξικού εργατικού κινήματος που θα βάλει σε πιο μεγάλη αμφισβήτηση την πολιτική και τα συμφέροντά τους. Ετοιμάζουν νέες αντιδραστικές αλλαγές στο πολιτικό εποικοδόμημα, ενίσχυση των μέτρων καταστολής για να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους, αξιοποίηση της φασιστικής Χ.Α, η οποία αποτελεί ορκισμένο εχθρό του ταξικού εργατικού κινήματος, στήριγμα της εργοδοσίας και του συστήματος. Γι’ αυτό πρέπει να την απομονώσουμε και να μην επιτρέψουμε να συνεχίσει να μολύνει με το εθνικιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο συνειδήσεις εργατών και νέων, την εγκληματική της δράση εναντίων μεταναστών και άλλων εργαζομένων, όπως και προχθές στην πόλη μας.
Για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα, το μεγάλο κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και κόμματά του, η Ε.Ε, τα αστικά ΜΜΕ, διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις και οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, έχουν εξαπολύσει μια τεράστια επίθεση ιδεολογικής τρομοκρατίας και παραπλάνησης του λαού. Προσπαθούν να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και του χρέους, να καλλιεργήσουν την συνενοχή στους εργαζόμενους και την ανάγκη αποδοχής των βάρβαρων μέτρων.
Όσα κόμματα, ΜΜΕ, συνδικαλιστές, βάλουν πυρ ομαδόν ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό, αποδίδουν τα προβλήματα στα μνημόνια ή στην δήθεν λάθος συνταγή πολιτικής, που μιλούν για ξένη κατοχή της χώρας μας και καλούν σε αντιμνημονιακό και αντικατοχικό αγώνα, επιδιώκουν να σώσουν τον καπιταλισμό, υποσχόμενοι ότι μπορούν να τον εξανθρωπίσουν. Θέλουν τον καπιταλισμό χωρίς τις βαριές αρρώστιες του. Όμως αυτός είναι ο καπιταλισμός και έφαγε τα ψωμιά του.
Τα μνημόνια, τα γεννούν οι ανάγκες του κεφαλαίου για να βγει αλώβητο από την κρίση του, οι πολιτικές που εφαρμόζονται δεν είναι λαθεμένες, αλλά καλά σχεδιασμένες για να πετύχουν την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Δεν είναι τυχαίο ότι το μεγάλο κεφάλαιο έχει στην Ελλάδα τους ψηλότερους δείκτες κερδοφορίας στην Ευρώπη, ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν δραματικά.
Οι πραγματικές αιτίες της κρίσης βρίσκονται στην φύση του καπιταλισμού. Οι καπιταλιστές παράγουν άναρχα ο καθένας για λογαριασμό του, ανταγωνιζόμενος ο ένας τον άλλο, όχι με σκοπό την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, αλλά για να αποκομίζουν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Κέρδη που βγαίνουν από την εκμετάλλευση της εργασίας των εργατών, των μικρών αγροτοκτηνοτρόφων και ΕΒΕ, οι οποίοι λόγω της μείωσης του εισοδήματος, της ανεργίας, αδυνατούν να καταναλώσουν τα προϊόντα που παράχθηκαν και να καλύψουν βασικές τους ανάγκες. Έτσι μειώνεται η παραγωγή, μεγαλώνει η ανεργία, τα συσσωρευμένα κέρδη και κεφάλαια δεν ξαναεπενδύονται άμεσα γιατί δεν φέρνουν μεγάλο κέρδος στους καπιταλιστές.
Για να τα ξαναεπενδύσουν θέλουν πιο φθηνή εργατική δύναμη, φθηνότερες πρώτες ύλες, επιδοτήσεις, κίνητρα, φοροελαφρύνσεις, θέλουν εξοπλισμούς για τα πολεμικά τους σχέδια για τον έλεγχο αγορών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, δημιουργώντας όμως έτσι τις συνθήκες για μια νέα πιο βαθιά κρίση. Αυτή η λειτουργία και οι ανάγκες του κεφαλαίου δημιουργούν και το χρέος, τα ελλείμματα και όχι οι μισθοί, οι συντάξεις ή η κακοδιαχείριση και τα σκάνδαλα που είναι υπαρκτά, αλλά όχι η αιτία. Γι’ αυτό όλες οι καπιταλιστικές χώρες έχουν ελλείμματα και χρέη.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Στο έδαφος αυτό, αναπτύχθηκαν σημαντικοί αγώνες, που συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες πανελλαδικά και χιλιάδες τοπικά, κυρίως στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Μπροστάρης σ’ αυτούς τους αγώνες, το ΠΑΜΕ, τοπικά το ΕΚΝΛ, που ανάγκαζαν και τις ξεπουλημένες ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, να σέρνονται σ’ αυτές.
Οι ξεπουλημένες πλειοψηφίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικάτων, απέδειξαν ότι δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν κίνημα που θα αντιπαλέψει τον πυρήνα της ταξικής επίθεσης των κυβερνήσεων, της Ε.Ε και του συστήματος, γιατί έχουν αποδεχτεί τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του και βάζουν πλάτη γι’ αυτό. Δεν υπήρξε απεργία που να μην υπονομεύτηκε ανοιχτά ή συγκαλυμμένα με απεργοσπασία, ανυπαρξία μέτρων για την επιτυχία τους, με το πλαίσο αιτημάτων, από τους εργοδοτικούς-κυβερνητικούς συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ από την ΓΣΕΕ έως σε σωματεία.
Κοντά στους παλιούς εργατοπατέρες, προέκυψε τώρα και μια νέα γενιά εργατοπατέρων που εκκολάπτονται στο ίδιο θερμοκήπιο του συμβιβασμού και της υποταγής με τα μεγάλα συμφέροντα, αλλά με νέο προσωπείο. Πρόκειται για τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ που ανακάλυψαν στα λόγια τη χρεοκοπία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και σηκώνουν τώρα τη σημαία του «αγώνα» χωρίς κόστος. Η απεργία λένε είναι χαμένο μεροκάματο και πρέπει να βρούμε νέες μορφές αγώνα έξω απο τους τόπους δουλειάς. Παλιοί και νέοι εργατοπατέρες συναγωνίζονται πώς θα υποτάξουν το σ.κ και τους αγώνες, στην εναλλαγή κυβερνήσεων και όχι στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Χωρίς την δράση του ΠΑΜΕ, δεν θα υπήρχαν οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους αγώνες και κυρίως δεν θα υπήρχε ελπίδα και προοπτική για την εργατική τάξη. Το ΠΑΜΕ δεν είναι απλά μια αγωνιστική συσπείρωση συνδικάτων και συνδικαλιστών που αντιπολιτεύεται την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αλλά ο ταξικός πόλος μέσα στο σ.κ, που παλεύει συνδυασμένα για την απόκρουση της βάρβαρης επίθεσης με την ανατροπή του καπιταλισμού και την διεκδίκηση της εξουσίας για την εργατική τάξη. Γι’ αυτό το πολεμούν με λύσσα, από την εργοδοσία, τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, τα αστικά ΜΜΕ, μέχρι τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές. Γιατί ξέρουν ότι ο κίνδυνος για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, δεν προέρχεται από την ΓΣΕΕ, ούτε από τους «αγανακτισμένους», αλλά από ένα μεγάλο συνειδητό και οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, για το οποίο δουλεύει ακούραστα το ΠΑΜΕ.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες
Σε πολλούς εργαζόμενους επιδρά ο φόβος και η μοιρολατρία, που παράλληλα με την ανυπομονησία για γρήγορες και εύκολες αλλαγές συγκλίνουν στην ίδια διαπίστωση. Στη λογική ότι δε γίνεται τίποτα, ότι οι απεργίες δε έχουν αποτέλεσμα, στην αναζήτηση εύκολων λύσεων από τα πάνω χωρίς τη δική τους δράση, στη λογική του μικρότερου κακού.
Η αλήθεια είναι ότι οι αγώνες που έγιναν δεν ανέτρεψαν τα βάρβαρα μέτρα, πράγμα δύσκολο αν δεν παίρνει μέρος σ’ αυτούς η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών, αν δεν αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης και αν η πάλη δεν έχει στο προσανατολισμό την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Ωστόσο χωρίς αυτούς τους αγώνες, θα είχαν περάσει τα μέτρα πιο γρήγορα, θα ήταν πιο πολλά και πιο σκληρά.
Ο φόβος και η μοιρολατρία, η λογική δεν αντιστέκομαι για σωθώ, ποτέ δεν οδήγησε στη σωτηρία των εργατών. Η ζωή έδειξε πως όποιος φοβάται θα σέρνεται πάντα κάτω.
Οι αγώνες που έγιναν είναι κατώτεροι των αναγκών. Αγώνες δε γίνονται εξ αποστάσεως, ούτε με ένα ανάθεμα αλλά χρειάζεται οργάνωση, αντοχή, πειθαρχία. Με απεργίες που συμμετέχει η μειοψηφία των εργατών δεν αντιμετωπίζεται η στρατηγική του αντιπάλου.
Πρέπει να γίνει πεποίθηση σε όλους μας, ότι για να επιβάλουμε το δίκιο μας στις σημερινές συνθήκες, απαιτείται γερή οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και συνδικαλιστές αποφασισμένους να δώσουν λύση σ’ αυτό το πρόβλημα. Μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων στα σωματεία και στους αγώνες με ταξικό προσανατολισμό. Η έλλειψη τέτοιας οργάνωσης σε πολλούς χώρους δουλειάς είναι βασικός λόγος που δεν καταφέραμε να αποκρούσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα και την επίθεση του κεφαλαίου.
Γι αυτό μπαίνει ως επιτακτική και άμεση ανάγκη η ανασύνταξη του σ.κ με συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία τους, μακριά από τις παγίδες της εργατικής αριστοκρατίας, με μέτωπο στην πολιτική των μονοπωλίων, με αγώνες που δεν θα περιορίζονται στην άμυνα, αλλά θα αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων. Είναι ο μόνος δρόμος για να έχεις νίκες, ανατροπές, αποτελεσματικότητα στους αγώνες.
Αυτό προϋποθέτει να ενισχυθεί αποφασιστικά το ταξικό ρεύμα, μέσα στα σωματεία και στους εργαζόμενους, με αποδυνάμωση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η συσπείρωση και η δράση της πλειοψηφίας των εργαζόμενων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων με το ΠΑΜΕ, είναι καθοριστικής σημασίας ζήτημα για το πού θα οδηγηθεί το σ.κ. Αν δηλαδή θα ανασυγκροτηθεί και θα αντεπιτεθεί μέχρι την τελική νίκη ή θα ηττηθεί και θα υποταχθεί στους καπιταλιστές, τα κόμματα και το κράτος τους. Χωρίς ισχυρό ΠΑΜΕ δεν μπορεί να υπάρξει ανασύνταξη του σ.κ.
Αγώνας με το ΠΑΜΕ, δεν σημαίνει διάσπαση, αλλά ενότητα και αγώνας με βάση τα συμφέροντα της δικής μας τάξης. Αγώνας με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, σημαίνει στην πράξη το: Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη.
Δεν έχουμε ανάγκη από κινητοποιήσεις εκτόνωσης, αγώνες που υπάρχει απουσία οργάνωσης και προετοιμασίας, χωρίς τη συμβολή των εργαζομένων. Οι απεργίες είναι σχολείο της ταξικής πάλης που με τη σωστή οργάνωση και προετοιμασία διαπαιδαγωγεί τους εργάτες, στη μάχη για την τελική αναμέτρηση. Γι’ αυτό τη χτυπούν, την υπονομεύουν, γι’ αυτό στήνονται απεργοσπαστικοί μηχανισμοί, γι’ αυτό εκβιάζουν και τρομοκρατούν. Όσοι μιλούν για απεργίες διαρκείας είναι αυτοί που τις σαμποτάρουν γιατί δεν παίρνουν κανένα μέτρο επιτυχίας τους, βάζουν στην απεργία ρεπό και άδεια ασθενείας, κάνουν αγώνες της εικόνας, για να φτιάξουν αγωνιστικό προφίλ για άλλη χρήση, αυτοί που καλούν τους εργαζόμενους σε απεργιακές συγκεντρώσεις χωρίς να απεργήσουν. Να μην περάσει ο εκφυλισμός της απεργίας χωρίς απεργούς.
Ασφαλώς, χρειάζεται ενότητα των εργατών, όμως αυτή πρέπει να είναι στη βάση των ταξικών συμφερόντων τους και όχι με τους ξεπουλημένους της ΓΣΕΕ που συνειδητά τα προδίδουν ή πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να εκμεταλλευτεί τους αγώνες για να γίνει κυβέρνηση και να συνεχίσει να διαχειρίζεται τα καπιταλιστικά συμφέροντα.
Τέτοια ενότητα ζητάνε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που από τη μια κόπτονται δήθεν για την αυτονομία του σ.κ και από την άλλη προσπαθούν να βάλουν κάτω από την καθοδήγησή τους συνδικαλιστικές οργανώσεις, μέσα από δίκτυα δήθεν αλληλεγγύης και αντίστασης, στη Λάρισα και πανελλαδικά, στα οποία συναθροίζονται άτομα που όχι μόνο επί χρόνια είναι απόντες από την αγωνιστική δράση, αλλά έχουν στηρίξει τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου, των αστικών κυβερνήσεων, της Ε.Ε που μας οδήγησαν σ’ αυτή την κατάσταση και τώρα πυροβολούν τα μνημόνια για να σώσουν το σύστημα που γεννά όχι μόνο τα μνημόνια, αλλά την ανεργία και την φτώχεια.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές κάθε απόχρωσης, που μας καλούνε να βάλουμε πλάτη για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των καπιταλιστών, να συμβιβαστούμε με τη διαχείριση της φτώχειας, να επιλέξουμε το λιγότερο κακό. Να απομονώσουν τους συνδικαλιστές, που στα λόγια εναντιώνονται στα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά πρωτοστατούν στην εφαρμογή τους, υπογράφοντας ΚΣΣΕ με μειώσεις μισθών, όπως στις Ομοσπονδίες Ιδ. Υπαλλήλων, Ιδ. Υγείας, Επισιτισμού, Τεχνικών Υπαλλήλων ή με επιχειρησιακές όπως στην ΕΤΕ, στον Βερόπουλο, στα Σπρίντερ ή συμφώνησαν στην ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, Τραπεζών, αρκεί να έχει το μάνατζμεντ το κράτος.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Þ Το Δ.Σ του ΕΚΝΛ συσπειρωμένο στο ΠΑΜΕ, πρωτοστάτησε στην οργάνωση τοπικά των μεγάλων απεργιών που έγιναν τη χρονιά που πέρασε ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση. Οργάνωσε συγκεντρώσεις, πικετοφορίες ενάντια στα αντεργατικά μέτρα, για την ανεργία, ενάντια στα χαράτσια και στη φοροεπιδρομή, στα διόδια, ενάντια στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και την εργοδοτική τρομοκρατία.
Þ Κήρυξε απεργίες και στάσεις εργασίας, στηρίζοντας τον αγώνα των εργαζομένων στην ΑΡΩΓΗ, στον ΚΥΑΝΟ ΣΤΑΥΡΟ, στα ΑΛΕΞ ΠΑΚ, στα ΣΠΡΙΝΤΕΡ για πληρωμή των δεδουλευμένων τους και ενάντια στις μειώσεις μισθών. Στήριξε τις απεργίες των Ομοσπονδιών Τροφίμων και ΟΕΚΙΔΕ για υπογραφή ΚΣΣΕ. Στήριξε κινητοποιήσεις και οργάνωσε από κοινού με σωματεία παρεμβάσεις ενάντια στην επίθεση της εργοδοσίας σε σειρά επιχειρήσεων (Σ-Μ Λάρισα, ΚΑΡΦΟΥΡ, ΑΛΦΑ ΓΟΥΝΤ, ΑΡΜΟ, ΣΤΑΦ, ΕΞΑΛΚΟ-ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ, ΕΑΣ, ΣΟΥΚΟ, ΧΑΤΖΗΔΗΜΑ, ΛΑΜΠΡΟΥΛΗ, κ.α).
Þ Ανέπτυξε μια σειρά δράσεις ταξικής αλληλεγγύης σε ανέργους, σε αντιπαράθεση με τις λογικές της ελεημοσύνης των αστών, των ΜΚΟ, Δικτύων, Δήμων, εκκλησίας, που θέλουν να κρύψουν τις ταξικές αιτίες της ανεργίας και της φτώχειας, να περάσουν την λογική φιλανθρωπία και υποταγή, όχι ταξικός αγώνας για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Μαζί με τους αγώνες, οργάνωσε, με την βοήθεια του σωματείου Ιδ. Εκπαιδευτικών και του ΠΑΜΕ, δωρεάν μαθήματα σε παιδιά ανέργων, για δεύτερη χρονιά χριστουγεννιάτικη γιορτή για τα παιδιά ανέργων, τράπεζα αίματος και αποφάσισε να λειτουργήσει νομική στήριξη ανέργων και εργαζομένων που διώκονται, αλλά και παρεμβάσεις στη ΔΕΗ, στα νοσοκομεία, κ.α.
Þ Οργάνωσε μια σειρά συσκέψεις με Δ.Σ Σωματείων και Λαϊκές Επιτροπές για την οργάνωση και την εκτίμηση των αγώνων, για τα προβλήματα της υγείας, της φορολογίας, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, ημερίδα με το Συνδικάτο Οικοδόμων για την ανεργία και τις λαϊκές ανάγκες σε στέγη και υποδομές.
Þ Πραγματοποίησε συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις για την Υγεία και την Κ.Α, στα Νοσοκομεία, στον ΕΟΠΥΥ. Οργάνωσε με την Ομοσπονδία Γονέων, εκδήλωση για τα προβλήματα της Παιδείας, αλλά και διάφορες παρεμβάσεις για προβλήματα της παιδείας (σχολεία, ΟΑΕΔ, ΙΕΚ). Πραγματοποίησε συνάντηση με κλιμάκιο του ΔΓΕ, που επισκέφθηκε τη Λάρισα, στο οποίο έθεσε τα βασικά προβλήματα των εργαζομένων της περιοχής και της χώρας. Συμμετείχε στους αντιπολεμικούς αγώνες.
Χωρίς διάθεση ωραιοποίησης, θεωρούμε ότι ως Δ.Σ του ΕΚΝΛ, αναπτύξαμε μια πολύμορφη δράση που στηρίχτηκε μόνο από την πλειοψηφία. Οι συνάδελφοι της ΠΑΣΚΕ δεν είχαν καμία συμβολή. Το ΕΚΝΛ, αποτελεί στήριγμα για την εργατική τάξη της περιοχής. Όμως αυτό δεν φθάνει. Παρά τις προσπάθειες μας, που είναι κάτω από τις ανάγκες, η κατάσταση των σωματείων δεν είναι καλή.
Παραμένουν τα κύρια προβλήματα της αδύνατης λειτουργίας και δράσης των περισσότερων σωματείων με ευθύνη των Δ.Σ που συνεδριάζουν αραιά ή και καθόλου ορισμένα, με φτωχό περιεχόμενο, οι Γ.Σ γίνονται σε αραιά διαστήματα και συνήθως με λίγα μέλη ή και καθόλου σε ορισμένα, πολλά σωματεία αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και δεν μαζεύουν συνδρομές, δεν παρεμβαίνουν για προβλήματα του χώρου ευθύνης τους, παραπέμποντας συνήθως στο Δ.Σ του ΕΚΝΛ, αρκετά σωματεία δεν έχουν παρουσία των μελών των Δ.Σ στα γραφεία τους και σε χώρους δουλειάς, ώστε να συζητούν με τα μέλη τους, να τα ενημερώνουν και να τα κινητοποιούν.
Της χαμηλής οργάνωσης των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς σε σωματειακές επιτροπές και της μικρής κινητοποίησής τους σε κάθε κλάδο, ιδιαίτερα των νέων και των ανέργων, για τα γενικότερα και τα ειδικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Οι εξελίξεις και τα καθήκοντα ΕΚΝΛ–Σωματείων
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Όλα δείχνουν ότι η καπιταλιστική κρίση θα βαθύνει στην Ελλάδα και στην Ε.Ε και η αντιλαϊκή επίθεση θα δυναμώσει. Η ανάκαμψη που υπόσχεται η κυβέρνηση, αν έρθει, θα είναι αναιμική, θα αφορά τα κέρδη των καπιταλιστών και θα οδηγήσει σε νέα πιο βαθιά κρίση. Οι συνέπειες για τις εργατικές οικογένειες θα είναι καταστροφικές. Παράλληλα η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, φέρνει πολέμους και επεμβάσεις στην Α. Μεσόγειο, στα Βαλκάνια κ.α, βάζοντας σε κίνδυνο την ειρήνη.
Πρέπει επομένως ως ΕΚΝΛ και τα σωματεία, να προετοιμαστούμε για την οργάνωση της πάλης και της δράσης των εργαζομένων–ανέργων, σε ανώτερο επίπεδο και με μορφές που δεν είχαμε συνηθίσει, σε συνθήκες απότομης όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων, λήψης μέτρων καταστολής του κινήματος, αλλά και κινδύνου ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από τον καθημερινό ταξικό σκληρό αγώνα για την απόκρουση των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης και της επίθεσης κυβέρνησης, Ε.Ε, κεφαλαίου, συνδυασμένο όμως με τον στόχο να πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους την εξουσία και να μετατρέψουν σε λαϊκή περιουσία τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο που υπάρχει στην Ελλάδα. Να απαιτήσουμε κανένα νέο αντιλαϊκό μέτρο, άμεσα μέτρα προστασίας ανέργων και εργαζομένων, όχι στα χαράτσια και στη φοροληστεία, κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων. Διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ, αγώνας λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Βασικά μέτωπα πάλης
- 1. Οργάνωση της πάλης κατά σωματείο, κλάδο και τόπο δουλειάς, ενάντια στις μειώσεις μισθών, στις ατομικές συμβάσεις, στις ενώσεις προσώπων που στήνουν εκβιαστικά οι εργοδότες, ενάντια στις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων, στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, στα χαράτσια. Πάλη για υπογραφή ΕΓΣΣΕ και ΚΣΣΕ με βάση το πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ και στηρίζουμε ως ΕΚΝΛ.
- 2. Ανάπτυξη της πάλης για το δικαίωμα στη δουλειά, ενάντια στις απολύσεις, για την λήψη μέτρων οικονομικής ανακούφισης των ανέργων και του περιορισμού της ανεργίας. Να καταπιαστούμε άμεσα με την οργάνωση της δουλειάς κατά σωματείο, με συζήτηση στα Δ.Σ, καταγραφή των ανέργων του κλάδου, χρέωση σε μέλος Δ.Σ σωματείων της ιδιαίτερης ευθύνης, τακτικές συσκέψεις και οργάνωση κινητοποιήσεων για την διεκδίκηση των αιτημάτων μας για τους ανέργους. Να προχωρήσουμε σε συνεργασία με τις Λαϊκές Επιτροπές σε συγκρότηση επιτροπών ανέργων σε συνοικίες.
3. Δυνάμωμα της ταξικής αλληλεγγύης απο το ΕΚΝΛ και τα σωματεία, σε όσους υποφέρουν, σε όσους αγωνίζονται, ως βασικό στοιχείο της δράσης μας και όχι σαν ένα ευκαιριακό στοιχείο έξω από τις γραμμές μας. Θα συνεχίσουμε, την οργάνωση δωρεάν μαθημάτων σε παιδιά ανέργων. Θα ξεκινήσουμε σύντομα την λειτουργία της τράπεζας αίματος που πρέπει να στηριχτεί από όσα σωματεία δεν διαθέτουν δική τους. Θα αξιοποιήσουμε (γιατρούς, νοσηλευτές, φαρμακοποιούς, εκπαιδευτικούς, δικηγόρους), που θα παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες σε ανέργους, φτωχούς, άτομα με προβλήματα υγείας, μετανάστες, παιδιά, άτομα που μπαίνουν στο στόχαστρο της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας και διώξεων). Θα εξετάσουμε τη δυνατότητα συγκέντρωσης και διανομής τροφίμων σε μέλη σωματείων που είναι άνεργα.
- 4. Οργάνωση της πάλης για την υπεράσπιση της Κ.Α, για να μην μειωθούν οι συντάξεις, για να ακυρωθούν οι νόμοι που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, για την λύση των προβλημάτων του ΙΚΑ (προσωπικό, νέο κτίριο).
- 5. Δυνάμωμα της πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και στον τομέα της Υγείας-Πρόνοιας, για προβλήματα Υ&Α, για την παιδεία, ενάντια στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, για την υπεράσπιση του δικαιώματος του συνδικαλισμού και της πολιτικής δράσης, ενάντια στις δίκες και τις διώξεις συνδικαλιστών και άλλων εργαζομένων για την συνδικαλιστική και την κοινωνική τους δράση. Ιδιαίτερη δράση για τα προβλήματα της νεολαίας, των γυναικών και των μεταναστών.
- 6. Με βάση και την πείρα μας, πρέπει να εντείνουμε τα μέτρα επαγρύπνησης και ετοιμότητας για την αποτροπή χτυπημάτων της δράσης μας από το αστικό κράτος, τους μηχανισμούς του, την εργοδοσία, την φασιστική Χ.Α και προβοκατόρικες δυνάμεις.
- 7. Με βάση το κοινό πλαίσιο πάλης ΠΑΜΕ, ΠΑΣΥ, ΠΑΣΕΒΕ, ΜΑΣ, ΟΓΕ, που υιοθετήσαμε ως ΕΚΝΛ, να κάνουμε μεγαλύτερα και ουσιαστικότερα βήμα στην ανάπτυξη της κοινωνικής συμμαχίας με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ κατά κλάδο.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Το συμφέρον της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς απαιτεί έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης απαλλαγμένο από το ζυγό των μονοπωλίων και γενικότερα το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους. Βασικό καθήκον επομένως για το εργατικό κίνημα σήμερα που η κρίση του καπιταλισμού δείχνει το όρια του, είναι να μπει στο κέντρο της πάλης, η ανάγκη για άλλο δρόμο ανάπτυξης, για τη λαϊκή εξουσία, όχι ως σύνθημα, αλλά ως μια συστηματική αποκάλυψη, τι έχει να προσφέρει μια κεντρικά σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής με εργατική εξουσία και έλεγχο.
Μόνο αυτός ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας μπορεί να διασφαλίσει στον εργάτη, φτωχό αγρότη, αυτοαπασχολούμενο, πλήρη και σταθερή δουλειά, να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες που αφορούν στη διατροφή, στη στέγη, την ολοκληρωμένη μόρφωση, την προστασία της υγείας, τη διασφάλιση του ελεύθερου χρόνου και την ψυχαγωγία. Να οδηγήσει στην ολόπλευρη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, στην ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής και των αναγκαίων υποδομών με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία. Να εξασφαλίσει εγχώρια παραγωγή αγροτικών προϊόντων για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού και για την ανάπτυξη σχετικών κλάδων της ντόπιας βιομηχανίας. Να μεταβάλει σε κοινωνικές παροχές το νερό, την ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες, τις μεταφορές κατοχυρώνοντας την κοινωνική ιδιοκτησία σε βασικούς τομείς της οικονομίας. Να διευρύνει και να κατοχυρώσει τις λαϊκές ελευθερίες.
Αυτός ο αγώνας απαιτεί, ισχυρό ταξικό σ.κ, που θα αντιπαρατεθεί μαχητικά στην στρατηγική του κεφαλαίου και του κράτους του και να διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, με συνδυασμένους μαζικούς αγώνες άμυνας και επίθεσης, στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και με την εξουσία τους, με ανατροπές στους συσχετισμούς, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία.
Οι Διοικήσεις του ΕΚΝΛ και των Σωματείων, πρέπει να πρωτοστατήσουμε, ώστε το σ.κ τοπικά και συντονισμένα πανελλαδικά, να περάσει σε αντεπίθεση, με συνδυασμένη πλατιά δουλειά στους τόπου δουλειάς και κατοικίας για τη συσπείρωση και ενότητα της εργατικής τάξης, με άξονα τις ανάγκες της εργατικής-λαϊκής οικογένειας και σε πιο ισχυρή αντιπαράθεση με τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωνόδρομου, τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Οι αντικειμενικές δυσκολίες είναι υπαρκτές, όμως δεν πρέπει να υποκλιθούμε σ’ αυτές.
- Προτεραιότητα αποκτά το καθήκον της μαζικοποίησης των σωματείων με εγγραφή νέων μελών, η συσπείρωση στη λειτουργία και στη δράση τους, η συγκρότηση σωματειακών επιτροπών σε χώρους δουλειάς.
- Η ισχυροποίηση των κλαδικών συνδικάτων και η προσπάθεια δημιουργίας νέων κλαδικών μέσω συνενώσεων.
- Βασικό μέλημα της διοίκησης του ΕΚΝΛ, θα είναι η βοήθεια για την βελτίωση της λειτουργίας και της ενίσχυσης του ταξικού προσανατολισμού των σωματείων, να ξεπεράσουν καθυστερήσεις, φαινόμενα ρουτίνας και αδράνειας στην λειτουργία και δράση τους, ώστε να συμβάλουν στην ισχυροποίηση της πάλης τους, στην ενίσχυση της ικανότητας κινητοποίησης των εργαζομένων του χώρου ευθύνης τους.
- Το Δ.Σ του ΕΚΝΛ θα προγραμματίσει συναντήσεις με τα Δ.Σ των σωματείων για να συζητήσει τα προβλήματα που το καθένα αντιμετωπίζει και τους τρόπους που θα βοηθήσει το ΕΚΝΛ για να βελτιωθεί η κατάσταση, να συνεδριάζουν τα Δ.Σ, να γίνονται οι Γ.Σ, να μαζεύονται οι συνδρομές. Να μας απασχολήσει και η δημιουργία ταμείου αλληλοβοηθείας του ΕΚΝΛ που θα καλύπτει ανάγκες αγωνιζόμενων συναδέλφων.
- Η ανάδειξη και η βοήθεια νέων συνδικαλιστών, πρέπει να αποτελέσει ιδιαίτερο καθήκον για τα Δ.Σ ΕΚΝΛ και των σωματείων. Δυνάμεις υπάρχουν, θα αναδειχθούν και νέες αν δουλεύουμε μέσα στους εργαζόμενους με εμπιστοσύνη και υπομονή.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Είμαστε βέβαιοι ότι βασισμένοι στην πείρα μας και στην κριτική εξέταση των αδυναμιών μας, ότι έχουμε τις βασικές προϋποθέσεις ώστε να εκπληρώσουμε τα καθήκοντα που μπαίνουν μπροστά στην εργατική τάξη, ώστε ο αγώνας της, να είναι νικηφόρος.
