Ερώτηση σχετικά με την πορεία υλοποίησης των δύο μεγάλων αυτοκινητοδρόμων που αφορούν τη Θεσσαλία (ΠΑΘΕ-Τμήμα Μαλιακός/Κλειδί και Ε-65), και κυρίως τους όρους χρηματοδότησής τους, κατέθεσε προς τον περιφερειάρχη ο επικεφαλής της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας», Κώστας Πουλάκης.
Στην ερώτησή του, ο κ. Πουλάκης αναφέρεται ειδικότερα στο ζήτημα της μεταφοράς κοινοτικών και εθνικών πόρων από άλλα ενταγμένα στο ΕΣΠΑ έργα, για την κάλυψη της «μαύρης τρύπας» ύψους 2,2 δισεκατομμυρίων Ευρώ στη χρηματοδότηση των τεσσάρων μεγάλων εθνικών αυτοκινητοδρόμων, μεταξύ των οποίων και οι δύο θεσσαλικοί αυτοκινητόδρομοι και επισημαίνει ότι ήδη οι πολίτες, μέσω των διοδίων, έχουν δώσει την τελευταία πενταετία στους εργολάβους πάνω από ένα δισ. Ευρώ, κατά τρόπο παράνομο και καταχρηστικό.
Σε σχέση δε με την τροποποίηση του ΕΣΠΑ, την περικοπή δηλαδή έργων, οι πόροι των οποίων θα κατευθυνθούν προς τους αυτοκινητοδρόμους, ο κ. Πουλάκης σημειώνει ότι προς τους αυτοκινητόδρομους θα κατευθυνθούν 1,2 δισ. Ευρώ, ενώ για κοινωνικές δράσεις θα δοθούν «ψίχουλα» (συνολικά μόλις 380 εκατ. Ευρώ), θέτει δε τέσσερα «φλέγοντα», όπως τα χαρακτηρίζει, ζητήματα :
Πρώτον, με δεδομένο ότι στην Ε-65 έχει υλοποιηθεί μόλις το 17% του έργου και στον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου περί το 70%, «είναι επιεικώς προβληματικό το να ζητούνται διαρκώς πρόσθετες χρηματοδοτήσεις, με διάφορες πραγματικές ή μη δικαιολογίες».
Δεύτερον, ενώ υποτίθεται η μέθοδος των συμβάσεων παραχώρησης υιοθετείται με τη δικαιολογία ότι με τον τρόπο αυτό δεν θα φορτωθεί όλο το βάρος της χρηματοδότησης του έργου το ελληνικό Δημόσιο, όπως στα «κλασικά» δημόσια έργα, αλλά αντίθετα μεγάλο μέρος του έργου να χρηματοδοτηθεί από ιδιωτικά κεφάλαια, στην περίπτωση των αυτοκινητοδρόμων «παραβιάζεται πλήρως ο πυρήνας της σύμβασης παραχώρησης, φορτώνονται όλα τα βάρη στο Δημόσιο και κατευθύνεται μονομερώς προς τα συγκεκριμένα έργα πολύ μεγάλο μέρος των ούτως ή άλλως λιγοστών διαθέσιμων πόρων», επομένως «τα έργα θα κρατικοποιηθούν, αλλά τα διόδια – και άρα τα εξ αυτών έσοδα – θα παραμείνουν ιδιωτικά!».
Τρίτον, «η επανεκκίνηση και η ολοκλήρωση (όταν και αν αυτή τελικώς συντελεστεί!) των αυτοκινητοδρόμων προωθείται εις βάρος άλλων έργων και δράσεων που είναι ενταγμένα στα προγράμματα του ΕΣΠΑ, τόσο τα τομεακά, όσο και τα περιφερειακά. Το δεδομένο αυτό θα στερήσει την ελληνική κοινωνία και κάθε περιοχή ξεχωριστά από έργα που ενδεχομένως να είναι εξίσου ή και περισσότερο χρήσιμα. Μάλιστα, είναι τραγικό το γεγονός ότι μπροστά στην κοινωνική κατάρρευσή που έχει προκαλέσει η μνημονιακή πολιτική, αντί η τροποποίηση του ΕΣΠΑ να απελευθερώσει κονδύλια για κοινωνικού χαρακτήρα δράσεις, αυτά κατευθύνονται και πάλι στη «μαύρη τρύπα» των υμετέρων μεγαλοεργολάβων».
Τέταρτον, η πρακτική αυτή συναντά την αντίδραση ακόμα και της ίδιας της ΕΕ, αφού συνολικά η διαδικασία των συμβάσεων παραχώρησης, αλλά και πολύ περισσότερο η καταβολή πρόσθετης χρηματοδότησης από κρατικούς πόρους, ελέγχονται ως αδιαφανείς και αντίθετες προς το κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού.
Στη βάση των ανωτέρω, ο κ. Πουλάκης ζητά από τον Περιφερειάρχη να πάρει θέση έναντι της προώθησης πρόσθετων εθνικών και κοινοτικών πόρων προς τους αυτοκινητοδρόμους και ζητά να πληροφορηθεί πώς θα επηρεαστούν τα υπόλοιπα έργα που αφορούν τη Θεσσαλία. Επίσης, ο κ. Πουλάκης ζητά η Περιφέρεια να αξιοποιήσει το ζήτημα της χρηματοδότησης των έργων από το Δημόσιο, ώστε να πιέσει και για την πλήρη υλοποίηση της Ε-65 σε όλο το μήκος της και για το ζήτημα της κατάργησης των, απολύτως αδικαιολόγητων πλέον, διοδίων, ώστε να διασφαλίσει ότι «τα χρήματα των θεσσαλών και ευρύτερα των ελλήνων πολιτών δεν θα καταλήξουν και αυτή τη φορά σε ένα “βαρέλι δίχως πάτο”, ταΐζοντας την κερδοφορία των μεγαλοεργολάβων, αλλά αντίθετα θα αποδώσουν μετρήσιμα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για την περιοχή».
Κλείνοντας, ο κ. Πουλάκης επισημαίνει ότι είναι γνωστή και δημόσια η τοποθέτηση της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» υπέρ της υλοποίησης των μεγάλων οδικών έργων, τόσο των σηράγγων των Τεμπών στο Τμήμα Μαλιακός-Κλειδί της ΠΑΘΕ, όσο και της Ε 65, όπως επίσης και «κατά της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, με όποια νομική μορφή (πώληση μετοχών, συμβάσεις παραχώρησης, ΣΔΙΤ κ.λπ.) και αν αυτή υλοποιείται, ιδίως όταν συντελείται με κριτήρια σκανδαλωδώς αδιαφανή και ευνοϊκά για τα μεγάλα διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα και είναι προφανώς αντίθετη προς το δημόσιο συμφέρον και προς τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών».
