Πέρασε και το 2013 με τις υποσχέσεις και το ενδιαφέρον της κυβέρνησης, της αποκεντρωμένης διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας και της Περιφέρειας Θεσσαλίας, για την επαναλειτουργία του κλειστού, εργοστασίου παραγωγής Οινοπνεύματος, να αποδείχνονται χωρίς κανένα απολύτως αντίκρυσμα.
Και μετά μας μιλούν για την ανάπτυξη που θα έρθει από τους επιχειρηματίες, οι οποίοι όμως έκλεισαν και κλείνουν επιχειρήσεις, κάνουν συνεχώς απολύσεις, μειώνουν μισθούς, ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις.
Θυμίζουμε ότι ο βιομήχανος Σ. Χατζηδήμας, μετά από πρόστιμο που του επέβαλε το τελωνείο για φορολογική παράβαση, ανέστειλε την λειτουργία του εργοστασίου παραγωγής Οινοπνεύματος που βρίσκεται στο δρόμο Ομορφοχωρίου – Αγιάς, τον Ιούνη του 2009, πετώντας στο δρόμο 50 εργαζόμενους που παραμένουν ακόμα απλήρωτοι τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους, τα οποία ανέρχονται σε 1.600.000 ευρώ.
Το εργοστάσιο παραγωγής Οινοπνεύματος Σ. Χατζηδήμα, ήταν μια από τις 2 βιομηχανίες του είδους πανελλαδικά, που είχε μονοπωλιακή θέση στην αγορά, είχε πελάτες το δημόσιο σύστημα υγείας, το στρατό, την ποτοποιία, με υψηλή κερδοφορία, που απασχολούσε μέχρι τον Ιούνη του 2009 περίπου 50 εργαζόμενους και απέφερε μεγάλα έσοδα και στο δημόσιο, πάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ, ενώ τώρα γίνονται εισαγωγές οινοπνεύματος από τη Βουλγαρία, ξοδεύοντας αρκετά χρήματα σε ετήσια βάση.
Οι 50 απολυμένοι εργάτες αφού προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας για την καταβολή των δεδουλευμένων και μετά από την επιδότηση ανεργίας, μη έχοντας άλλη επιλογή, προχώρησαν σε κατάσχεση του εργοστασίου και του οικοπέδου, προκειμένου να το βγάλουν σε πλειστηριασμό και από την πώλησή του να μπορέσουν να πάρουν τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους. Μέχρι σήμερα έγιναν 3 πλειστηριασμοί που απέβησαν άκαρποι λόγω μη εκδήλωσης ενδιαφέροντος, παρ’ ότι μειώθηκε σημαντικά το τίμημα του εργοστασίου.
Το αποτέλεσμα είναι αφενός οι 50 περίπου απολυμένοι να μην έχουν εισπράξει μέχρι τώρα ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους και αφετέρου μια σύγχρονη παραγωγική και κερδοφόρα τότε επιχείρηση να απαξιώνεται, ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει.
Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, μαζί με τους απολυμένους εργάτες, με μια σειρά παρεμβάσεις του, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, σε κλιμάκιο της κεντρικής διοίκησης της Ν.Δ, ζήτησαν επανειλημμένα:
Α) Να βρεθεί λύση για την πώληση του εργοστασίου προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματα (δεδουλευμένα και αποζημιώσεις απόλυσης) που οφείλονται κάτι που αποκτά ιδιαίτερη σημασία, αφού πλέον αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα επιβίωσης,
Β) Να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο, με κρατική ευθύνη, αφού η λειτουργία του θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους εργαζόμενους, το κράτος, την τοπική οικονομία.
Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, ρωτά μήπως έχει να μας απαντήσει κανείς τίποτα μετά από τόσα χρόνια και τόσες υποσχέσεις;
