Ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, μετά την υπογραφή του στην πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία θα αναζητήσει τα αίτια, από το 1981 έως και σήμερα, για την υπαγωγή της χώρας σε μηχανισμό στήριξης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η χώρα και η οικονομία βρίσκονται, δυστυχώς, στην άκρη του γκρεμού. Η εικόνα ‘‘Βαβέλ’’ μεταξύ των στελεχών της κυβέρνησης, η εμμονή στην επικοινωνιακή πολιτική που ‘‘χαϊδεύει αυτιά’’, η ανυπαρξία ενός σοβαρού σχεδίου για την ανάπτυξη και η άπνοια στην αγορά, λόγω της έλλειψης ρευστότητας, αυξάνουν τους κραδασμούς στην πραγματική οικονομία. Η επίδειξη “νομιμοφροσύνης” προς τις παρατηρήσεις του ΔΝΤ, εκ μέρους του πολύ πιο προσγειωμένου πλέον υπουργού Οικονομικών, δεν επαρκεί για να επανέλθει το απαιτούμενο κλίμα της κανονικότητας. Και οπωσδήποτε αυτό δεν αποκαθίσταται με επιλογές προσφοράς «θεάματος» αντί «άρτου».
Εν πάση περιπτώσει, εάν πρέπει να εξετάσουμε με ειλικρίνεια, χωρίς κομματικές παρωπίδες και χωρίς μικροκομματική υστεροβουλία τις ευθύνες για το έλλειμμα και το χρέος, αυτό θα πρέπει να γίνει από μια Εξεταστική Επιτροπή που θα ξεκινήσει τη διερεύνηση από το 1981. Είχαμε ήδη από τις 12 Φεβρουαρίου 2010, σε σημείωμα της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας, με τίτλο «Ποιος φταίει για το Χρέος», παρουσιάσει διεξοδικά και με παράθεση των σχετικών στοιχείων την πορεία του χρέους και των ελλειμμάτων. Για τους έχοντες αδύναμη μνήμη να επαναλάβουμε ότι το 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την διακυβέρνηση, παρέλαβε το δημόσιο χρέος στο 32,8% για να το παραδώσει το 1989 στο 61,5%, σχεδόν διπλάσιο, μέσα σε μια οκταετία. Και αν έφθασε στο 110% το 1993 αυτό οφείλετο στο ότι εν τω μεταξύ είχαν καταπέσει οι εγγυήσεις του Δημοσίου, για δάνεια που είχαν συναφθεί πριν το 1989, από ΔΕΚΟ και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αλλά και κατά την περίοδο 2004-2008 η αύξηση του χρέους οφείλεται στο ότι σχεδόν 70 δις, δηλαδή το 87,2% από το σύνολο της περιόδου αυτής, πήγαν σε υποχρεώσεις με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ είχε επιβαρύνει την χώρα πριν από το 2004, όπως οι τόκοι προηγούμενων δανείων. Αυτή είναι η πραγματικότητα, και δεν μπορεί να αλλοιωθεί από όποιον επιχειρεί να την παρουσιάσει διαφορετικά.
Επιμένουμε, όμως, ότι εκείνο που προέχει αυτή τη στιγμή, είναι η σωτηρία της χώρας, η επιστροφή στο ρεαλισμό και η αποκατάσταση της κανονικότητας, χωρίς να τίθεται εν αμφιβόλω η συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια».
