«Ο Ο.Ε.Κ., όσον αφορά τους ήδη κατασκευασθέντες οικισμούς του, στους οποίους είναι αδύνατη η κατασκευή ραμπών πρόσβασης για άτομα με ειδικές ανάγκες, λόγω των απαγορευτικών αναπτυγμάτων αυτών, διασφαλίζει την προσβασιμότητα με την εγκατάσταση μηχανοκίνητων αναβατορίων, στις κατοικίες εκείνες στις οποίες εγκαθίστανται μετά την κλήρωση δικαιούχοι με κινητικά προβλήματα», απαντά ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Γιάννης Μαγκριώτης, σε Ερώτηση που είχε υποβάλει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. και βουλευτής Λάρισας Αστέριος Ροντούλης, σχετικά με την έλλειψη υποδομών προσβασιμότητας των ΑΜεΑ στις νέες εργατικές κατοικίες Γιάννουλης.
Στη συνέχεια της απάντησης αναφέρονται τα εξής:
«Στην περίπτωση ειδικά του οικισμού «ΛΑΡΙΣΑ VIII», εγκρίθηκε από το Δ.Σ. του Ο.Ε.Κ., η κατασκευή δύο (2) εξωτερικών αναβατορίων, στα κτίρια κατοικιών στα οποία κληρώθηκαν δικαιούχοι με αναπηρία.
Κατά αντίστοιχο τρόπο όπου σε παλαιότερους οικισμούς, τεκμηριωμένα διαπιστώνεται παρόμοιο πρόβλημα, οι υπηρεσίες του Ο.Ε.Κ. επιλαμβάνονται, στην προοπτική της εξεύρεσης της πλέον κατάλληλης, για κάθε οικισμό, παρέμβασης.
Όσον αφορά την προσβασιμότητα ατόμων με προβλήματα όρασης, προβλέπεται η κατασκευή οδηγού τυφλών σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους».
Σχολιάζοντας την απάντηση ο Λαρισαίος βουλευτής δήλωσε τα εξής:
«Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ΑΜεΑ να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση, τουλάχιστον, στα σπίτια τους. Η ύπαρξη και μόνο, κτιρίων που κατασκευάστηκαν από κρατικούς φορείς και στα οποία δεν υπάρχουν υποδομές προσβασιμότητας αποτελεί μέγιστο παράδειγμα έλλειψης της απαραίτητης μέριμνας από την πλευρά της Πολιτείας για συμπολίτες μας που την έχουν απόλυτη ανάγκη.
Έτσι, οι αρμόδιοι παράγοντες θα πρέπει να σπεύσουν χωρίς κωλυσιεργίες, επεμβαίνοντας με την εγκατάσταση των κατάλληλων αναβατορίων, τα οποία όπως φαίνεται και στην απάντηση, έχουν ήδη εγκριθεί, αλλά για άγνωστο λόγο δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη.
Από την πλευρά μας θα παρακολουθούμε στενά το ζήτημα, προκειμένου να δοθεί το συντομότερο η κατάλληλη λύση, αφού σε τέτοιες περιπτώσεις το μόνο που δεν υπάρχει είναι η πολυτέλεια της χρονικής καθυστέρησης. Επιτέλους, οι υπεύθυνοι ας αναλογιστούν τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ΑΜεΑ και ας αναλάβουν τις ευθύνες τους».
