«Είναι γεγονός ότι η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αξιοποίηση των βοσκοτόπων, που καταλαμβάνουν περίπου το ήμισυ της χερσαίας Ελληνικής γης. Οι ελληνικοί βοσκότοποι αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα της πατρίδας μας, έναντι των κτηνοτροφικών χωρών του βορρά, επειδή ως χώρα έχουμε να επιδείξουμε την εκτατική μορφή κτηνοτροφίας, σε αντίθεση με τις βόρειες χώρες που επενδύουν μόνο στην εντατικοποίηση της κτηνοτροφίας.
Η αξιοποίηση των βοσκοτόπων μπορεί να μειώσει το κόστος παραγωγής των κτηνοτροφικών προϊόντων, μέσω της μείωσης του κόστους των ζωοτροφών. Είναι γνωστό ότι η διατροφή των ζωών καταλαμβάνει το 60% του κόστους παραγωγής, το οποίο μετακυλύετε στον καταναλωτή ως κόστος αγοράς των προϊόντων. Έτσι γίνεται απολύτως κατανοητό ότι αν μειωθεί το κόστος παραγωγής, θα μειωθεί και η τιμή στο ράφι, κάτι που ζητά ο Έλληνας καταναλωτής λόγω της δεδομένης άσχημης οικονομικής πραγματικότητας.
Επιπροσθέτως, είναι γνωστό ότι με την εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για να πάρει ένας κτηνοτρόφος την ενιαία αποδεσμευμένη ενίσχυση, θα πρέπει να έχει πλέον βοσκότοπο, δηλαδή το ζωικό του κεφάλαιο να αναφέρεται σε συγκεκριμένη έκταση. Έτσι, η σημασία της αξιοποίησης των βοσκοτόπων είναι αυταπόδεικτη για τον κτηνοτρόφο. Όμως, για να προχωρήσει η αξιοποίηση θα πρέπει η πολιτεία να ρυθμίσει σημαντικά θέματα γύρω από αυτό το αντικείμενο, όπως είναι το ζήτημα της χαρτογράφησης και ταξινόμησης των χορτολιβαδικών εκτάσεων, η οριοθέτηση αυτών και το φλέγον ζήτημα της διαχείρισής τους.
Με τον όρο διαχείριση, εννοούμε την βελτίωση της παραγωγικής ικανότητας των βοσκοτόπων, δηλαδή, την βελτίωση και αύξηση της παραγόμενης βοσκήσιμης ύλης με συγκεκριμένες δράσεις και μέτρα, τόσο από την μεριά της πολιτείας, όσο και από τους ίδιους τους κτηνοτρόφους. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να γίνονται μακροχρόνιες και όχι ετήσιες συμβάσεις των κτηνοτρόφων, προκειμένου και οι ίδιοι να φροντίζουν για την βελτίωση των βοσκοτόπων», τόνισε κλείνοντας την ομιλία του στη βουλή ο Αστέριος Ροντούλης.
