Όταν την Πέμπτη 09 Απριλίου ταυτοποιήθηκε θετικό δείγμα για κορονοϊό σε 32 χρόνο που μένει στον οικισμό των Ρομά στη Ν. Σμύρνη της Λάρισας, άρχισε μια μεγάλη εκστρατεία από τα κυβερνητικά κέντρα για να αντιμετωπιστεί η νόσος και να λάβουν φροντίδα οι ευάλωτοι πληθυσμοί. Ή μήπως τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς όπως το παρουσίασε το καλοστημένο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης και των τοπικών της στηριγμάτων;
Το κυβερνητικό επιτελείο συναποφάσισε με τους τοπικούς παράγοντες μέτρα πρωτοφανούς αυστηρότητας, σκληρής καραντίνας 5000 ανθρώπων. Παρά την παρουσία ειδικών κατασταλτικών δυνάμεων της αστυνομίας στη Ν. Σμύρνη από την πρώτη στιγμή (ενέργεια που περισσότερο έμοιαζε με δίωξη εγκληματιών παρά με μέτρο υγειονομικής αναφοράς…) ο περιφερειάρχης έφτασε να δηλώνει σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΙ» πως «αν χρειαστεί μπορεί να αναλάβει ο στρατός τη φύλαξη στον οικισμό» (προκαταβάλλοντας την «ανεύθυνη» στάση των Ρομά…). Η «διαισθητική» (καθώς δεν αποδείχτηκε ποτέ…) σύνδεση των κρουσμάτων με το στρατόπεδο μεταναστών στο Κουτσόχερο, συμπλήρωνε άριστα λοιπόν το παζλ των κοινωνικών ομάδων «υγειονομικών βομβών» που με «ατομική ευθύνη» πάντα μπορούν να συνδέσουν άριστα τη ρατσιστική υστερία με την κυβερνητική «σοβαρότητα», το σκληρό κατασταλτικό μηχανισμό με τη δημόσια υγεία, την «κοινωνική ευθύνη» των κέντρων εξουσία με την «κοινωνική ανευθυνότητα» των φτωχών και ευάλωτων.
Το σχέδιο φαίνεται όμως να καταρρέει. Από τα 333 δείγματα που ελήφθησαν από την περιοχή 33 βρέθηκαν θετικά. Η θεωρία για τους Ρομά «υγειονομική βόμβα» καταρρέει παρόλο που διαχρονικά το κράτος έχει λάβει κάθε μέτρο για να είναι οι ευάλωτοι πληθυσμοί όσο πιο εκτεθειμένοι γίνεται στα διάφορα νοσήματα. Οι άναρθρες κραυγές του προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας που επιχειρώντας να νομιμοποιήσει το υπό κατάρρευση παραμύθι αμφισβητεί τον τρόπο δειγματοληψίας και τις μετρήσεις, απλά επιβεβαιώνει την εναγώνια προσπάθεια που καταβλήθηκε να εμφανιστούν οι περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες συλλήβδην ως «υγειονομικές βόμβες». Για να μην ξεχνιόμαστε ποιος είναι ο εν λόγω κύριος παραθέτουμε τις δηλώσεις του ύμνο στην ιδιωτική υγεία (εν μέσω πανδημίας…) στις 29 Μαρτίου 2020: «Με ένα ισχυρό κρατικό σύστημα υγείας (ΕΣΥ) το οποίο θα συμπληρώνεται από τον ιδιωτικό τομέα, που ο συμπληρωματικός του ρόλος είναι προφανής, ο πολίτης δεν πρέπει να φοβάται τίποτα.»
Σκάνδαλο νούμερο ένα. Η σκληρότητα των μέτρων στη Ν. Σμύρνη της Λάρισας κοιτούσε τη φυλή και όχι των ιό. Οι δηλώσεις Τσιόδρα από τη Λάρισα, πως «Δεν υπάρχει χώρος για διακρίσεις, για μίσος, φόβο, διχασμό, διαιρέσεις στην κοινωνία μας» λειτουργούν ως παραπέτασμα καπνού μιας επίθεσης που σχεδιάστηκε και τελέστηκε με ευθύνη όλων των κυβερνητικών κλιμακίων. Καμία άλλη κοινωνική ομάδα δε θα απειλούνταν με τέτοιο ξεδιάντροπο τρόπο ότι ουσιαστικά η περιοχή της θα κηρυχτεί σε στρατιωτικό νόμο, όπως υπονόησε ο περιφερειάρχης. Αλήθεια, οι τόσο κοινωνικά ευαίσθητοι πολιτικοί άρχοντες του τόπου γιατί δεν βρήκαν να πουν λέξη για το γράμμα – κραυγή αγωνίας των Στρατευμένων της 1ης Στρατιάς που καταγγέλλουν τις υγειονομικές βόμβες των στρατοπέδων; Γιατί δεν χαρακτηρίζονται «υγειονομικές βόμβες» εργασιακοί χώροι που συγχρωτίζονται εκατοντάδες εργαζόμενοι καθημερινά στο βωμό της ακατάπαυστης κερδοφορίας;
Το θέατρο όμως έχει και δεύτερη πράξη. Τα ύποπτα κρούσματα από τη Ν. Σμύρνη μεταφέρθηκαν λέει στο κέντρο αποκατάστασης «Αρωγή». Τι είναι αυτό το κέντρο; Μία από τις πολλές ιδιωτικές μονάδες υγείας της Λάρισας που όμως από το Φλεβάρη του 2020 είναι κλειστή λόγο χρεών κυρίως στους εργαζόμενους του. Είναι μία «επιχείρηση υγείας» που ανήκει στον όμιλο «Euromedica» και έχει ένα πλούσιο ιστορικό πλουτισμού εναντίον των εργαζομένων της. Από το Δεκέμβρη του 2012 (στοιχεία από Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Γηροκομείων, Εργαστηρίων, Διαγνωστικών Κέντρων και Συναφών Χώρων N. Λάρισας) οι εργαζόμενοι του κάνουν κινητοποιήσεις για οφειλές σε δεδουλευμένα. Το Νοέμβρη του 2015 η «εταιρία» απολύει 3 εργαζόμενους γιατί συμμετείχαν σε κινητοποίηση για τα δεδουλευμένα τους, ενώ μέχρι σήμερα υπάρχουν οφειλές δεδουλευμένων που αγγίζουν και τους 10 μήνες. Αυτό το κλειστό κέντρο εννοείται πως «επίταξε» ο κ. Αγοραστός, με τη συμβολή (ποια ήταν άραγε αυτή…;;) της Τράπεζας Πειραιώς όπως τόνισε με χαρακτηριστικό τρόπο ο περιφερειάρχης.
Σκάνδαλο υπ’ αριθμόν 2. Γιατί ο κ. Αγοραστός δεν επίταξε καμία από τις υπεραναπτυγμένες ιδιωτικές δομές υγείας που είναι ανοιχτές, αλλά επέλεξε μια δομή που έχει ομήρους απλήρωτους εργαζόμενους; Για να μην πειράξει τα κέρδη των κλινικαρχών της πόλης και στελέχη του τοπικού επιχειρηματικού κόσμου που ούτε λίγο ούτε πολύ έλεγαν πριν λίγο καιρό να κρατήσουμε τα δημόσια νοσοκομεία για τον κορονοϊό και τα ιδιωτικά για όλα τα άλλα νοσήματα (δηλώσεις Α. Νταβέλη προέδρου «Animus» 29/03/2020); Ή για να διευθετήσει τα οφειλόμενα της εργοδοσίας στους δεκάδες εργαζομένους της «Αρωγής»; Τι είδους επίταξη ήταν αυτή με τη «συμβολή» μιας τράπεζας; Με αποζημίωση στους επιχειρηματίες της «Αρωγής» ή όχι; Σημειωτέων πως αυτή τη στιγμή η «Αρωγή» δουλεύει με εργαζόμενους από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας και την καθαριότητα την έχει αναλάβει ο εργολάβος καθαρισμού του πανεπιστημιακού νοσοκομείου.
Λένε πολλοί πως οι Ρομά δεν σέβονται τη δημόσια υγεία. Αλήθεια το κράτος πότε τους σεβάστηκε; Με την χρόνια κρατική πολιτική αποκλεισμού; Ή με τις προσπάθειες ενσωμάτωσης βάσει προγραμμάτων, που αγνοούσαν την ετερότητα τους, διαρκούσαν στα όρια των εκάστοτε χρηματοδοτικών πακέτων (βλ. ΕΣΠΑ) λειτουργώντας περισσότερο ως πεδία εφήμερης εργασίας παρά χάραξης κοινωνικής πολιτικής και συνήθως υποτασσόταν στη δημιουργία ομοιογενών πληθυσμών; Μήπως με κάποια δάνεια που δόθηκαν για κατοικία σε άλλες περιοχές ώστε να αποσυμφορηθεί η Νέα Σμύρνη και οι δήμαρχοι των περιοχών μετεγκατάστασης σε συνεργασία με βουλευτάδες και το κράτος κατάφεραν να αναιρέσουν αυτή τη προσπάθεια; Για να δει κανείς το δάσος και όχι το δένδρο, πρέπει να εξετάσει τις κοινωνικές παραμέτρους που αποδεικνύουν την περιθωριοποίηση, από το ποσοστό των αναλφάβητων, το είδος της εργασίας τους κ α. Σε αυτά τα πλαίσια τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αποτελούν ξεκάθαρα συνέχεια του παιχνιδιού της «ατομικής ευθύνης» που σίγουρα βρίσκει πιο πρόσφορο έδαφος στις περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες. Είναι μια πολιτική συνέχεια που ως δόγμα έχει τη στοχοποίηση των πλέων ευάλωτων και φτωχών κοινωνικών ομάδων ως αποδιοπομπαίους τράγους ή ως μηχανισμούς στροφής της κοινωνικής οπτικής στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Ένας μελετημένος πόλεμος φτωχών εναντίων φτωχών για να τη βγάλουν καθαρή οι οικονομικές ελίτ. Χθες λοιπόν ήταν οι πρόσφυγες, σήμερα οι Ρομά, αύριο αλήθεια ποιοι θα είναι…;;
Παλεύουμε ενάντια στον επωαζόμενο κοινωνικό κανιβαλισμό που θρέφει ευλαβικά η κυβέρνηση και το αστικό σύστημα στον κόρφο του, εκμεταλλευόμενο και την πανδημία. Την ευθύνη για την έκθεση των κοινωνιών σε υγειονομικούς κινδύνους το έχει το ίδιο το σύστημα και η υπονόμευση που δημιούργησε στη δημόσια υγεία αλλά και στους παράγοντες που συμβάλλουν στη συλλογική υγεία των ανθρώπων. Παλεύουμε στο πλευρό κάθε περιθωριοποιημένου και εκμεταλλευόμενου ενάντια σε μια προσπάθεια να φορτωθούμε όλοι συλλογικά τα βάρη των υγειονομικών και οικονομικών κρίσεων.
