Στη χθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου κληθήκαμε ως σώμα να γνωμοδοτήσουμε σχετικά με την περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων Βόλου. Πρόκειται για τη δημιουργία μονάδας επεξεργασίας αστικών στερεών αποβλήτων και προδιαλεγμένων οργανικών ουσιών όπου θα καταλήγουν τα σύμμεικτα Αστικά Στερεά Απόβλητα (ΑΣΑ) των Δήμων της περιοχής. Η μέση δυναμικότητα της μονάδας εκτιμάται σε 110.000 τόνους στερεών αποβλήτων μεταξύ άλλων. Πρόκειται λοιπόν για παραγωγή στερεών καυσίμων από την αξιοποίηση της μάζας των σκουπιδιών. Τα στερεά αυτά καύσιμα είναι γνωστά ως RDF (Refuse Derived Fuel) και τα SRF (Solid Recovered Fuel). Αποτελούν απορριμματογενή καύσιμα που παράγονται σε Μονάδες Επεξεργασίας σύμμεικτων Απορριμμάτων (ΜΕΑ) ως ομογενοποιημένα κλάσματα υψηλής θερμογόνου δύναμης.Αποτελούνται κυρίως από χαρτί και πλαστικά. Τα RDF και SRF χρησιμοποιούνται ως καύσιμα είτε σε αυτόνομες μονάδες καύσης είτε στην τσιμεντοβιομηχανία, με τη χρήση τους όμως να συνδέεται με πιθανή έκλυση διοξινών και αιωρούμενων στερεών στο περιβάλλον.Ησημαντική τοξικότητά τους έχει οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα σε αρκετές επιφυλάξεις και ανησυχίες.
Η διοίκηση της Περιφέρειαςαρχικά υποβάθμισε όσο μπόρεσε τον ρόλο της ώστε να αποποιηθεί μέρος της ευθύνης της, επικαλούμενη την αρμοδιότητα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Επί της ουσίας όμως εισηγήθηκε θετικά ως προς τη δημιουργία του εν λόγω εργοστασίου προβάλλοντας τη δράση τηςανακύκλωσηςτων αστικών αποβλήτων και όχι την παραγωγή SRF και RDF που θα οδηγούνταιπρος καύση. Από την άλλη, ο εκπρόσωπος του Δήμου Βόλου ήταν ειλικρινής: επέμενε ότι το εργοστάσιο θα παράγει κυρίως SRF και RDF, τα οποία όμως θα προσπαθεί να πουλάει στο εξωτερικό, όπου θα επιτυγχάνει την καλύτερη δυνατή τιμή και δε θα τα διαθέτει προς καύση στη Μαγνησία. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη θέση. Το εργοστάσιο θα παράγει στερεά καύσιμα, για τα οποία θα γίνει προσπάθεια να μην καίγονται μόνο στη Μαγνησία. Το αντίστροφο από αυτό που συμβαίνει στη Δανία, η οποία εξαιτίας των αυξημένων αναγκών της χρησιμοποίησε στο παρελθόν στοιχεία αυτής της μεθοδολογίας την οποία αφήνει πίσω της ως μια τεχνολογία του 19ου και όχι του 21ου αιώνα.
Η διοίκηση της Περιφέρειας, έχοντας αναπτύξει έναν ιδιότυπο μηχανισμό απόρριψης όσων δε την αρέσει να ακούει, αντέτεινε γενικόλογους ύμνους υπέρ της ανακύκλωσης, λες κι απευθυνόταν σε συμβούλους που είναι αρνητικοί ως προς την ανακύκλωση. Υπερασπίστηκε με σθένος τη λειτουργία του εργοστασίου που θα παρασκευάζει στερεά καύσιμα επιχειρηματολογώντας ταυτοχρόνως κατά της καύσης των στερεών καυσίμων!
Η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας συγκεκριμένα δήλωσε ότι διαφωνεί ως προς το σκέλος της παραγωγής 20.000 τόνων SRF το χρόνο από το εν λόγω εργοστάσιο, ασχέτως του αν είναι η ποσότητα αυτή θεωρείται μικρή. Το εργοστάσιο όμως αδειοδοτείται θεωρητικά και για αυτόν τον σκοπό. Πρακτικά αδειοδοτείται κυρίως για αυτό τον σκοπό. Δε γίνεται λοιπόν η διοίκηση της Περιφέρειας να έχει όλους τους ρόλους.Να εισηγείται θετικά για το εργοστάσιο, να το «μαλώνει» για τη δράση του και να μέμφεται την αντιπολίτευση ως πολέμιους της ανακύκλωσης! Όσο πληθωρική και να είναι η διοίκηση δε μπορεί να υποκαταστήσει τους επιστημονικούς φορείς, τις ερευνητικές ομάδες των Πανεπιστημίων, την αντιπολίτευση και τους κατοίκους της Μαγνησίας. Και δε μπορεί να διαστρέφει την αλήθεια επειδή θα αρχίσει να συμβαίνει αυτό που ξεκίνησε εχθές: η απομόνωσή της. Ας σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη απόφαση την οποία έλαβε αποκλειστικά με τις δυνάμεις της. Κανείς σύμβουλος της αντιπολίτευσης δεν πείστηκε για τις προθέσεις της.
Όπως δεν πειστήκαν και οι εκπρόσωποι των φορέων και οι πολίτες που βρέθηκαν έξω από το ισχυρά φρουρούμενο μέγαρο. Η πλειοψηφία των φορέων και πολιτών της Μαγνησίας έδωσαν και δίνουν δυναμικά το δικό τους στίγμα. Εντός της αίθουσας ένωσαν τη φωνή τους με τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης ενάντια στο σενάριο της εισήγησης, η οποία αποτέλεσε την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τη διοίκηση της Περιφέρειας:εφόσον η εισήγηση ήταν θετική μπορούσαμε όλοι να υπερψηφίσουμε, τι κι αν είχαμε διαφορετική γνώμη! Η παράταξή μας, εκπροσωπούμενη από τους συμβούλους της Μαγνησίας, έδωσε μια εμπεριστατωμένη εικόνα των (λίγων) υπέρ και (πολλών και σημαντικών) κατά της εισήγησης, το βάρος της οποίας φέρει στο Π.Σ. η αιρετή διοίκηση και όχι οι Υπηρεσίες. Εισηγητής εξάλλου ήταν ο κ. Αγοραστός. Η πολιτική υφή της εισήγησης καθίσταται αδιαμφισβήτητη.
Όποιος παρακολούθησε τη συνεδρίαση του Π.Σ. αντιλαμβάνεται ότιη διοίκηση της Περιφέρειας και ιδιαίτερα ο κ. Αγοραστός έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Στ. Ελλάδας – Θεσσαλίας. Εάν η Αποκεντρωμένη αποφανθεί αρνητικά, η διοίκηση της Περιφέρειας λυτρώνεται. Στους πολίτες της Μαγνησίας θα πει ότι η γνωμοδότησή της δεν είχε αντίκτυπο στη ζωή τους, ενώ στους εκπροσώπους του Συνδέσμου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Μαγνησίας και του Δήμου Βόλου θα πει ότι έκανε ότι μπορούσε για να βοηθήσει στη δημιουργία του εργοστασίου. Όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Οι ευθύνες της όμως, οι οποίες την έφεραν απέναντι στην κοινωνία της Μαγνησίας αλλά και σε όλους όσους ενδιαφερόμαστε για μια Περιφέρεια με συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα,δε θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας.Είναι αλήθεια ότι η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για έργα αυτής της κλίμακας γίνεται με κοινή απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του αρμόδιου Υπουργείου, μπορεί όμως για ορισμένα έργα να μεταβιβάζεται στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης. Σήμερα, η τελική ευθύνη κατανέμεται μεταξύ των δύο αυτών πόλων. Η θέση της παράταξής μας είναι ότι η αρμοδιότητα για τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων πρέπει να ανήκει στην αιρετή Περιφέρεια, η οποία θα πρέπει να αποφασίζει και όχι να γνωμοδοτεί.Με αυτόν τον τρόπο θα αναλάβει την ευθύνη της λήψης αποφάσεων και δε θα μπορεί να συνεχίζει να επιχειρηματολογείεπ’ άπειρον υπέρ των εργοστασίων παραγωγής στερεών καυσίμων υπό την προϋπόθεση να μην παράγουν στερεά καύσιμα!
