Αποκαλυπτική όσον αφορά τα συμπεράσματα που μπορούμε να εξάγουμε ήταν η περιοδεία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, σε χωριά της Θεσσαλίας, με θέμα την παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για τον πρωτογενή τομέα.
Χρησιμοποιούμε τη λέξη «αποκαλυπτική» γιατί κατά τη γνώμη μας η περίοδος που διανύουμε προσφέρεται για σκέψη, για σωστή αξιολόγηση της πείρας, για δράση στους εργαζόμενους, στους βιοπαλαιστές της πόλης και των χωριών και στη δική μας περιοχή.
Ας μην ξεχνάμε πώς ο «νέος εθνικός στόχος» της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης και των υπολοίπων αστικών κομμάτων είναι η λεγόμενη επανεκκίνηση της οικονομίας, καλώντας – το κάθε κόμμα με βάση το επικοινωνιακό του στυλ- σε θυσίες από όλους μας προκειμένου να ξαναλαδωθεί η καπιταλιστική μηχανή, να ξαναμπούνε σε κύκλο ανάπτυξης- κερδοφορίας όλοι εκείνοι που μας κυβερνάνε πραγματικά και εκφράζονται μέσω της κυβέρνησης, της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των συν αυτώ κομμάτων.
Ας αναρωτηθεί λοιπόν ο καθένας και η καθεμιά:
ποια ανάπτυξη έχει στο μυαλό του ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όταν αναφέρεται στο « νέο παραγωγικό μοντέλο» που θα στηρίζεται « σε ενώσεις αγροτών και συνεταιρισμούς,σε σύνδεση με την επιχειρηματικότητα“;
Επικοινωνιακά βέβαια, τηρώντας το «αριστερό» του προφίλ, στις κατά τόπους ομιλίες του έπνεε τα λοίσθια ενάντια «στα οργανωμένα καρτέλ» , ενάντια «στην αποσπασματικότητα των μέτρων της κυβέρνησης».
Αλήθεια, σε ποια οργανωμένα καρτέλ αναφέρεται; Μήπως σε αυτά που στήριξε στον κλάδο της αγροκτηνοτροφίας διατηρώντας το αίσχος των ανοιχτών και εξευτελιστικών τιμών για το σύνολο των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων!
Ή μήπως αναφέρεται σε εκείνα τα καρτέλ που στρατηγικά στήριξε όπως και η ΝΔ, διατηρώντας το αβάσταχτα υψηλό για τους βιοπαλαιστές αγροκτηνοτρόφους κόστος παραγωγής;!
Κατανοούμε ασφαλώς την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παραμυθιάσει τον ελληνικό λαό, τους αγροτοπαραγωγούς της Θεσσαλίας στην προκειμένη περίπτωση.
Πώς αλλιώς θα βρει ξανά το ζωτικό της χώρο, μέσα σε ένα πολιτικό σκηνικό που σε εθνικό και διεθνές επίπεδο δίνει τα εύσημα στην κυβέρνηση για τις «επιτυχίες» της, παίρνοντας τα από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Βεβαίως, το βιογραφικό του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είναι εντυπωσιακό και οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα μονοπώλια στον κλάδο της αγροδιατροφής και της κτηνοτροφικής παραγωγής, αυτό το γνωρίζουν καλά.
Το θέμα είναι ο λαός μας, οι παραγωγοί όλου αυτού του πλούτου να θυμηθούνε ότι :
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατήργησε την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο των αγροτών, η ΝΔ ασφαλώς το συνεχίζει. Την ίδια ώρα και οι δυο τους με το νομοθετικό πλαίσιο που φτιάξανε και φτιάχνουν μπουκώσανε το μεγάλο κεφάλαιο με φοροαπαλλαγές δισεκατομμυρίων.
Ο ένας νομοθετεί (νόμος Κατρούγκαλου) και ο άλλος υλοποιεί (κυβέρνηση ΝΔ) την σύνταξη πείνας των 340 ευρώ τον μήνα μαζί
Μαζί περικόπτουν «δαπάνες» από αυτονόητα κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία. Αυτό αποδείχτηκε με τραγικό τρόπο με τα εγκαταλελειμμένα Κέντρα Υγείας στην ύπαιθρο και το διάστημα της πανδημίας!
Ας θυμηθούνε τις ανεπαρκείς και καθυστερημένες αποζημιώσεις, καθώς βασική κατεύθυνση όλων των κυβερνήσεων είναι να μην δίνουν τα χρήματα που πρέπει στον ΕΛΓΑ.
Ας θυμηθούνε γιατί ποτέ δεν ολοκληρώθηκε το έργο της εκτροπής του Αχελώου που θα έδινε τη δυνατότητα να παραχθεί φτηνό ρεύμα για το λαό και ταυτόχρονα να πάρουν ανάσα οι ανάγκες της αγροτικής παραγωγής.
Ας θυμηθούνε πώς όπως κάθε κυβέρνηση, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ ως συνέχισε έμπρακτα την ποινικοποίηση των αγροτικών αγώνων.
Κι αυτό γιατί είναι μεγάλη η «ταμπακιέρα» κι όταν δεν «πίπτει λόγος», τότε….. πίπτει ράβδος».
Ας δούμε με ένα παράδειγμα του νομού Τρικάλων τι θα πει μεγάλη «ταμπακιέρα» . Ο κλάδος της βιομηχανίας μεταποίησης γάλακτος-τροφίμων, είναι ο «πρωταθλητής» της λεγόμενης «εξωστρέφειας», με μερίδιο 87% και πρώτο εξαγωγικό προορισμό τη Γερμανία.
Αυτή είναι η μία όψη του λόφου. Η άλλη βρίσκεται μέσα στους χώρους δουλειάς, όπου κυριαρχεί η εντατικοποίηση διαχρονικά, οι περικοπές μισθών, η επιβολή ατομικών συμβάσεων, η απληρωσιά.
Βρίσκεται στη μεγάλη πτώση στην τιμή του αγελαδινού γάλακτος και πρόβειου κρέατος, που βιώνουν οι παραγωγοί .
Σήμερα, έχει συγκεντρωθεί σημαντική πείρα στους βιοπαλαιστές της υπαίθρου και στην περιοχή μας. Πρέπει και μπορούνε να την αξιολογήσουνε σωστά, να την κουβεντιάσουν συλλογικά μέσα από τα μαζικά όργανα του κινήματός τους, μέσα από αναζωογοννημένους, διεκδικητικούς αγροτικούς συλλόγους και Ομοσπονδίες.
Να συσπειρωθούνε στο πλαίσιο πάλης της Πανελλαδικής Συντονιστικής των Μπλοκων, που είναι η μεγάλη κατάκτηση για την οργάνωση του αγροτικού κινήματος.
Καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα υπηρέτες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Καμία εμπιστοσύνη στις αυταπάτες που επιχειρεί να καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ που τάζει «ζεστό χρήμα» προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες του αγροτοδιατροφικού τομέα.
Η θέση για συγκέντρωση της παραγωγής μέσω μορφών συλλογικής ιδιοκτησίας ως η μοναδική διέξοδος για την «επιβίωση» μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων, συνεπάγεται τη βαθύτερη ένταξή τους στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό. Κι όποιος αντέξει, άντεξε. Απευθύνεται στα «μεγάλα πορτοφόλια» .
Άλλωστε, αυτή είναι η αποστολή της ίδιας της ΚΑΠ, η επιτάχυνση της συγκέντρωσης της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής σε επιχειρηματικούς ομίλους και μεγαλοαγρότες που επενδύουν στον αγροτοδιατροφικό τομέα,.
Δηλαδή, τελικά, το παραπέρα ξεκλήρισμα μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Η ΕΠ Θεσσαλίας καλεί σε πάλη, σε αγώνα, σε προβληματισμό. Είναι γνωστό από την πείρα ότι το ΚΚΕ σταθερά παλεύει σε κάθε πεδίο πάλης για τα συμφέροντα των εργαζομένων, των αγροτών και κτηνοτρόφων που πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα, της νεολαίας.
Μπορούμε να ζήσουμε ριζικά καλύτερα, αν πάρουμε απόφαση να απαλλαγούμε από εκείνους που κράτανε τα κλειδιά της οικονομίας, ενώ τον πλούτο τον παράγει ο λαός μας.
Στην κοινής ιδιοκτησίας γη και μέσων για την παραγωγή της γης, ο αγρότης θα έχει σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα, συνολικά ποιότητα ζωής αντίστοιχη με τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας.
Σε αυτό το πλαίσιο ο εργαζόμενος λαός θα έχει φθηνό και καλό τρόφιμο.
Για να καταφέρουμε να ζήσουμε καλύτερα , όπλο μας είναι η συμμαχία των εργαζόμενων με τους βιοπαλαιστές της πόλης και του χωριού.
Όπλο πάλης ενάντια στο κλουβί της καπιταλιστικής οικονομίας και των κυβερνήσεων της, ενάντια στις συμμαχίες των καπιταλιστών όπως η ΕΕ, όπου πάντοτε το λίπασμα για ένα νέο κύκλο κερδοφορίας θα είναι ο εργαζόμενος λαός.
Δυναμώνουμε τους αγώνες μας και τα όπλα μας. Μπορούμε να τα καταφέρουμε.