Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να περάσει από τη Βουλή η κυβέρνηση της Ν.Δ. για τις δημόσιες συναθροίσεις και που βαφτίζει ως «εκσυγχρονισμό» του «πλαισίου των συναθροίσεων», είναι στην πραγματικότητα βαθιά αναχρονιστικό, καθώς ανασύρει διατάξεις που ίσχυαν επί Χούντας και αποτελεί ένα ακόμα κατάφωρο πλήγμα στον θεσμό της Δημοκρατίας.
Με το πρόσχημα της προστασίας από ταραξίες ή από αριστερούς που δήθεν συνέχεια προκαλούν συμφόρηση στο κέντρο της Αθήνας, πρόκειται να αναιρεθεί το συνταγματικό δικαίωμα κάθε δημοκρατικού πολίτη να διαδηλώνει ειρηνικά για τις κυβερνητικές αποφάσεις, με τις οποίες διαφωνεί ή οποίες καταστρατηγούν δικαιώματα και κεκτημένα. Από τα νομοσχέδια για το περιβάλλον και την παιδεία μέχρι αυτά που προβλέπουν μειώσεις μισθών και συντάξεων, αναίρεση εργασιακών δικαιωμάτων και νέα μέτρα υπέρ των εργοδοτών, μιλάμε για μία χιονοστιβάδα αντιλαϊκών μέτρων, που ήδη κυλάει γρήγορα. Για την πορεία αυτής της χιονοστιβάδας νοιάζεται η κυβέρνηση και θέλει να εξασφαλίσει ότι θα συνεχιστεί χωρίς «εμπόδια».
Με αυστηρές υποχρεώσεις για τους διαδηλωτές, προκλητικές υπερεξουσίες για την αστυνομία, την επαναφορά του ιδιώνυμου αδικήματος, της συμμετοχής δηλαδή σε «παράνομες διαδηλώσεις» και με ποινές που φτάνουν μέχρι και τα δύο χρόνια φυλάκισης, γινόμαστε μάρτυρες πρωτοφανών για τη Μεταπολίτευση πολιτικών, που παραπέμπουν σε απολυταρχικά καθεστώτα.
Αυτός ο τόπος έχει ιστορία στα μεγάλα συλλαλητήρια. Φανταστείτε να χρειαζόταν να πάρει ο κόσμος άδεια όταν ξεχύθηκε στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας με την απελευθέρωση από τους Γερμανούς ή με την πτώση της Χούντας. Άλλωστε η βία στις συγκεντρώσεις και τις πορείες και μάλιστα με αποτέλεσμα ακόμα και τη δολοφονία αθώων και άοπλων ανθρώπων, βλέπε Λαμπράκη, Πέτρουλα, Τεμπονέρα, Γρηγορόπουλο και τόσους άλλους,δεν προέρχεται ποτέ από τους διαδηλωτές, αλλά από την αστυνομία και τους παρακρατικούς. Αυτούς να μαζέψουν και όχι να τους δώσουν κι άλλες εξουσίες.
Στη Δημοκρατίαδεν χωράνε Ιδιώνυμα. Έχουμε, ευτυχώς, ακόμα Δημοκρατία και οφείλουμε να την προστατέψουμε ως κόρη οφθαλμού. Όταν ο κόσμος ξεχειλίζει από δίκαιη οργή, είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμά του να διαδηλώνει. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο η λαϊκή οργή θα ξεσπάσει και το ξέρουν. Ούτε οι περίπατοι και οι λωρίδες για τους πεζούς του κ. Μπακογιάννη ούτε τα νομοθετήματα «υπέρ της δημόσιας ασφάλειας» θα μπορέσουν να ανακάμψουν αυτή τη χιονοστιβάδα.
