«Εξετάζετε το ενδεχόμενο άμεσης επαναφοράς της επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) “αγροτικού πετρελαίου” τόσο ως αντισταθμιστικό μέτρο για την δύσκολη περίοδο που διανύουμε, άλλα και ως κατεξοχήν μέτρο παροχής ρευστότητας στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους;». Το παραπάνω ερώτημα θέτει μετ’ επιτάσεως ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στους υπουργούς Οικονομικών κ. Χρήστο Σταϊκούρα και Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μαυρουδή Βορίδη.
Ο Θεσσαλός πολιτικός, μεταφέροντας τις διαμαρτυρίες πολλών αγροτών για την κατάργηση του “αγροτικού πετρελαίου” από την κυβέρνηση Τσίπρα, στην ερώτησή του υπογραμμίζει ότι «η επιστροφή του ΕΦΚ πετρελαίου για αγροτική χρήση υιοθετήθηκε στο παρελθόν για να προσφέρει φθηνή ενέργεια σε αγρότες και κτηνοτρόφους. Σε μια περίοδο που η πρωτογενής παραγωγή δοκιμάζεται από τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορονοϊού, η επαναφορά του λεγόμενου αγροτικού πετρελαίου είναι επιβεβλημένη όσο ποτέ άλλοτε.
Η απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, το 2016, να εξισώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης του “αγροτικού πετρελαίου” με αυτόν του πετρελαίου κίνησης, στέρησε από τον αγροτικό κόσμο πολύτιμη ρευστότητα που χρειαζόταν ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να παράγει με φθηνή ενέργεια. Η αγροτική παραγωγή μπορεί να μη σταμάτησε, άλλα το ενεργειακό κόστος έχει γίνει βραχνάς σε όσους δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα.
Αναμφίβολα, τα μέτρα που έχουν ληφθεί και οι παρεμβάσεις που έχουνε γίνει σε επίπεδο φορολογίας και οικονομικών ελαφρύνσεων για τον πρωτογενή τομέα, έχουν θετικό αντίκτυπο στον αγροτικό κόσμο. Ωστόσο, η αναγκαιότητα για φθηνή ενέργεια παραμένει σημαντική για τον Έλληνα αγρότη και αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα σε μια περίοδο που η παγκόσμια πανδημία δημιουργεί νέα δεδομένα και νέα φαινόμενα, όπως τον ιδιότυπο “εθνικισμό των τροφίμων”».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος καταλήγει επισημαίνοντας ότι «το φθινόπωρο είναι προ των πυλών και μετά το τέλος των συγκομιδών θα ακολουθήσει η περίοδος της σποράς των σιτηρών και των χειμερινών ψυχανθών. Το κόστος σε καύσιμα, δεδομένης και της αβεβαιότητας που προκαλεί η πανδημία, είναι υψηλό για την πραγματοποίηση των καλλιεργητικών εργασιών, από την άροση μέχρι τη σπορά, και αποτελεί πονοκέφαλο για τον μέσο αγρότη στον κάμπο».
