Όταν ένας πρωθυπουργός,αμέσως μετά την εκλογή του, θέτει υπό την εποπτεία του τη δημόσια τηλεόραση της ΕΡΤ, το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, όπως έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χρειάζεται να γίνει από όλους αντιληπτό ότι δεν μιλάμε για διακυβέρνηση της χώρας, αλλά για επιβολή καθεστώτος. Και αν μέχρι πριν από λίγες μέρες κάποιοι δυσκολεύονταν να αντιληφθούν τις διαστάσεις και τις επιπτώσεις αυτού του καθεστώτος σε όλες της εκφάνσεις της κοινωνίας, ακριβώς γιατί η πληροφορία που έφτανε σε αυτούς ήταν αυστηρά ελεγχόμενη, τα πρόσφατα γεγονότα της αστυνομικής ασυδοσίας στη Νέα Σμύρνη ξέφυγαν από αυτό τον έλεγχο και νομίζω ότι βοήθησαν να πάει η πληροφορία στη θέση της.
Το αφήγημα της αστυνομίας που μας προστατεύει από επικίνδυνους αντιεξουσιαστές και που τότε και μόνο τότε αναγκάζεται κατ’ εξαίρεση να ασκήσει βία καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ακόμα και η παραδοσιακά συντηρητική εφημερίδα ΕΣΤΙΑγράφει σκανδαλισμένη: «Ο προπηλακισμός οικογενειών και τα πρόστιμα, καθώς και ο ξυλοδαρμός της Νέας Σμύρνης δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Όταν η ΕΛ.ΑΣ. στρέφεται κατά φιλήσυχων νομοταγών οικογενειαρχών πολιτών, που φορούν μάσκες και έχουν αποστείλει sms για την έξοδο με τα παιδιά τους, όταν γίνεται επίκλησις πολιτικών φρονημάτων πολιτών και όταν υιοθετούνται τρεις διαφορετικές εκδοχές για να αποκρυφθεί η αλήθεια, κάτι είναι πολύ λάθος.»
Οι ανεξέλεγκτοι νταήδες του κ. Χρυσοχοΐδη επελαύνουνπλέον σαν στρατός κατοχής σε γειτονιές, που κανείς δεν θα τολμούσε ούτε κατά διάνοια να παρομοιώσει με το«άβατο» των Εξαρχείων: Χαλάνδρι, Πετράλωνα, Νέα Σμύρνη, Πανόρμου. Οικογένειες με μικρά παιδιά, που βγήκαν για να χαρούν λίγο ήλιο την Κυριακή το μεσημέρι,τραμπουκίστηκαν και απειλήθηκαν από ένστολους, οι οποίοιστη συνέχεια ξυλοκόπησαν με γκλομπ, μπροστά στα έντρομα μάτια τους, ένα νέο άνθρωπο και συνέλαβαν δεκάδες άλλους. Η μαρτυρία της γυναίκας για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε αστυνομικός στην ίδια και την οικογένειά της δεν αφήνει περιθώριά για κανένα «ναι μεν, αλλά»: «Σου εξήγησα γιατί σε γράφω. Γιατί έτσι θέλω. Τώρα, τα παράπονά σας στον Χαρδαλιά.» Ο άγριος και αδικαιολόγητος ξυλοδαρμός ενός νέου ανθρώπου,που φώναζε «πονάω ρε μ…, γιατί με βαράτε;», έχει εξοργίσει όλους τους δημοκρατικά σκεπτόμενους πολίτες, αρκετοί από τους οποίους ψήφισαν τη ΝΔ με εντελώς άλλες προσδοκίες και τώρα δεν πιστεύουν στα αυτιά και τα μάτια τους.
Πώς, λοιπόν, διαχειρίζεται το καθεστώς Μητσοτάκη τη γενική κατακραυγή για το εν λόγω περιστατικό; Με σκονάκι κατευθείαν από το γραφείο Τύπου του Μεγάρου Μαξίμου, με τη συνήθη πλήρη αποποίηση ευθυνών, με κατάφωρη παραβίαση της αρχής προσωπικών δεδομένων, δημοσιοποίηση της ταυτότητας και των πολιτικών φρονημάτων, παρακαλώ, του θύματος και με τη στοχοποίησηαυτού. Αλήθεια, πού βρήκε ο βουλευτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Κυρανάκης μέσα σε λίγες ώρες όλα τα στοιχεία ενός τυχαίου περαστικού στη Νέα Σμύρνη, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών του πεποιθήσεων και της συμμετοχής του σε πορεία διαμαρτυρίας για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα; Γιατί για τον Δημήτρη Λιγνάδη, που τον έκαναν και καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, δεν ήξεραν τίποτα και φώναζαν κιόλας ότι πού να ήξεραν και εν τω μεταξύ του άφησαν δύο ολόκληρες βδομάδες να εξαφανίσει με το πάσο του τυχόν ενοχοποιητικά στοιχεία στον υπολογιστή του και στο σπίτι του;
Να και κάτι ακόμα που μάθαμε από αυτή την ιστορία. Είμαστε όλοι φακελωμένοι. Και δαρμένοι και φακελωμένοι.
