Στις 14 Μάη η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοίνωσε με υπουργική απόφαση το «προαιρετικό» άνοιγμα των καταστημάτων στο λιανεμπόριο στις 16 και 23 Μάη. Υπάρχει φυσικά πείρα σε όλους τους εργαζόμενους ότι το «προαιρετικό» δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αρχή μιας μόνιμης και πάγιας κατάστασης.
Η κυβέρνηση πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πατάει πάνω σε προηγούμενες διατάξεις και νόμους και με πρόσχημα την πανδημία προχωράει ένα βήμα παραπέρα. Η υπουργική απόφαση δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Το αντεργατικό νομοσχέδιο που παρουσίασε πρόσφατα η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει το στίγμα για τις ανατροπές του αιώνα. Εντάσσει ακόμα περισσότερους κλάδους που τους «δίνεται η δυνατότητα» να ανοίγουν τις Κυριακές. Καταργεί το 8ωρο, μονιμοποιεί τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και όλα αυτά έχει το θράσος να τα ονοματίζει «προστασία της απασχόλησης».
Η αργία της Κυριακής δεν ήρθε από μόνη της αλλά καθιερώθηκε το 1914 γιατί η εργατική τάξη με την πάλη της το διεκδίκησε και το κατέκτησε και συγχρόνως έβαλε φραγμό στην απεριόριστη επέκταση της εργάσιμης μέρας. Οι καπιταλιστές από την άλλη μεριά δεν σταμάτησαν στιγμή να επιβάλλουν τρόπους για να αυξάνουν την εκμετάλλευση, είτε με παράταση της εργάσιμης μέρας, είτε με απασχόληση χωρίς κανονική εργάσιμη μέρα, στη βάση του ωρομίσθιου, δηλαδή αύξηση της εκμετάλλευσης μέσω της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.
Η κατάργηση της Κυριακής αργίας, η κατάργηση του 8ωρου, η ευελιξία στο ωράριο εργασίας των εργαζομένων, βάζει στο στόχαστρο τον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων, το αναφαίρετο δικαίωμά τους για προσωπική, κοινωνική, οικογενειακή ζωή, τους εξαντλεί σωματικά και ψυχικά.
Σήμερα η αστική τάξη, οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό επειδή γνωρίζουν την δύναμη των εργαζομένων προετοιμάζονται και για αυτό φέρνουν για ψήφιση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο το οποίο πέρα από όλα τα παραπάνω στοχεύει στο να βάλει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην συνδικαλιστική δράση. Γιατί γνωρίζουν ότι προϋπόθεση για να περάσουν όλα αυτά τα σχέδια είναι να μην υπάρχει οργανωμένο ταξικά προσανατολισμένο κίνημα, να μην υπάρχουν Σωματεία και Συλλογικές αποφάσεις και διεκδικήσεις.
Η πάλη των εργαζομένων με αίτημα Κυριακή υποχρεωτική αργία για όλο το χρόνο είναι αναπόσπαστα δεμένη με την κατάργηση του ωρομίσθιου και της μερικής απασχόλησης και τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, ωράριο εργασίας για τους εργαζόμενους 40ωρο – 8ωρο – 5ήμερο. Είναι πάλη για τα όρια της εργάσιμης μέρας ανάμεσα στο συνολικό κεφαλαιοκράτη, δηλαδή την αστική τάξη, και στο συνολικό εργάτη, δηλαδή την εργατική τάξη.
Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας έχει πάρει απόφαση για απεργία για τις 16 και για τις 23 Μάη, ώστε να καλύψει τους συναδέλφους που αντιστέκονται, που κινητοποιούνται ενάντια στην απελευθέρωση της Κυριακής αργίας.
- Δε θα επιτρέψουμε να περάσει ο σχεδιασμός για την απελευθέρωση της Κυριακής αργίας.
- Δε θα επιτρέψουμε να περάσουν οι ανατροπές του αιώνα.
- Να μην περάσει το νομοσχέδιο-έκτρωμα που απελευθερώνει το ωράριο, καταργεί το 8ωρο, ξεμοναχιάζει τους εργαζόμενους με τους όρους των ατομικών συμβάσεων.
Τίποτα δεν τελείωσε, τίποτα δεν είναι οριστικό. Υπάρχει ελπίδα.
Με τους αγώνες μας και την οργάνωση μας, μπορούμε και έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα Σωματεία τους, να σπάσουν το φόβο, να βγουν μπροστά, αγωνιστικά, για τη ζωή τους, τα δικαιώματα τους, για τον ελεύθερο χρόνο τους, για την ξεκούραση τους, για τις οικογένειες τους.
Δίνουμε μαζική – δυναμική απάντηση την Κυριακή 23 Μάη, με συγκέντρωση στις 10:30 το πρωϊ στο Εργατικό Κέντρο, για να μην περάσει το νομοσχέδιο έκτρωμα. Για να μην κατοχυρωθεί στη πράξη η Κυριακή αργία.
Η Διοίκηση
