Την ημέρα που ανακοινώνονταν οι βάσεις για την εισαγωγή στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, με σχεδόν 40.000 παιδιά να μένουν εκτός, ακριβώς λόγω του νόμου Μητσοτάκη – Κεραμέως και όχι λόγω των ικανοτήτων τους, ο πρωθυπουργός είχε το θράσος να μας ενημερώσει ότι ταξίδευε ως το ακριβό πανεπιστήμιο Γέιλτων ΗΠΑ «για να εγκαταστήσει» την κόρη του. Μας είπε δηλαδή λίγο-πολύ ότι δεν τον νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά και σε ποιο ΙΕΚ θα αναγκαστούν να εγγραφούν, πάντως τα δικά του παιδιά θα πληρώσουν για να φτιάξουν βιογραφικό και μια μέρα να μας κυβερνήσουν.
Αντί να κάνει τη δουλειά του ως πρωθυπουργός και να μεριμνά για να στηρίξει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, στέλνει τα δικά του παιδιά να φοιτήσουν έξω, χωρίς όμως να εξηγεί στους «αγαπημένους του συμπολίτες» πού βρίσκει η οικογένεια Μητσοτάκη τις 250.000 με 300.000 ευρώ που κοστίζει η φοίτηση κάθε παιδιού της στα ακριβά πανεπιστήμια, τη στιγμή που έχουν κυκλοφορήσει επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι το πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους έχει σοβαρές παραλείψεις. Λίγη ντροπή, τέλος πάντων, κύριε Μητσοτάκη.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι ο άνθρωπος αυτός έχει στο παρελθόν δηλώσει ανερυθρίαστα ότι «δεν είμαστε όλοι ίσοι», όπως επίσης και ότι «κάποια στιγμή το δάσος θα καεί». Ότι πριν λίγες μόνο μέρες, ανέβηκε στο βήμα της Βουλής μετά τον όλεθρο των πυρκαγιών που συνέβαινε επί μία εβδομάδα, χαμογελαστός και αποποιούμενος των βαρύτατων ευθυνών του, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να ειρωνευτεί τους πυρόπληκτους ξεστομίζοντας το αχαρακτήριστο «Οι κάτοικοι σε κάθε φωτιά θέλουν και ένα ελικόπτερο πάνω απ’ το χωριό τους».
Ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην πραγματική ζωή που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάος. Η ελαφρότητα, η αλαζονεία και η κυνικότητα με τις οποίες διαχειρίζεται κρίσιμα ζητήματα με αμείλικτες επιπτώσεις στις ζωές μας, αυτή η τόσο κατώτερη του θεσμικού του ρόλου στάση και πολιτική συµπεριφορά δεν μπορεί να εξηγηθεί επαρκώς από την προνομιούχα και πολυτελή ζωή του. Φαίνεται πως νομίζει ότι είναι άτρωτος, ίσως γιατί τίποτα μέχρι τώρα δεν έχει απειλήσει ό,τι έχει και θεωρεί δεδομένο. Όμως, το τι επιφυλάσσει το μέλλον για αυτού του είδους τους πολιτικούς ηγέτες δεν χρειάζεται να το προβλέψω εγώ. Μας το διδάσκει η ίδια η ιστορία.
