Εβδομήντα τρία χρόνια μετά την καθιέρωση από τον ΟΗΕ της Σύμβασης για την Πρόληψη και την Καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας, η 9η Δεκεμβρίου συνεχίζει και πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί ημερομηνία «φάρο» για την παγκόσμια Ιστορία. Η καταπολέμηση και η πρόληψη, λοιπόν, του εγκλήματος της Γενοκτονίας είναι επιτακτική. Έχουμε καθήκον να προστατεύσουμε όλοι μας, συλλογικά, το τονίζω αυτό, τους λαούς όλου του κόσμου από γενοκτονίες, εγκλήματα πολέμων, από εθνικές και εθνοτικές εκκαθαρίσεις και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο ρόλος της Διεθνούς Κοινότητας, που οφείλει να είναι σε εγρήγορση και έτοιμη να αναλάβει δράση κάθε φορά που τα Κράτη αποτυγχάνουν να προασπίσουν τους πληθυσμούς τους από τέτοιου είδους εγκλήματα, είναι πρωταρχικής σημασίας. Έτσι ορίζει, εξάλλου, ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών. Και ο ρόλος ο δικός μας είναι η πρόληψη, μέσα από την πληροφόρηση και την εκπαίδευση των παιδιών μας, των νέων που είναι το μέλλον, στις αρχές του ουμανισμού: την ισότητα, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την ανεξιθρησκεία. Έχουμε χρέος να διδάξουμε στα παιδιά μας την Ιστορία, γιατί η γνώση είναι συνώνυμη της πρόληψης και η βάση της αρχής της ευθύνης, ιδιαίτερα στις μέρες μας, που τα αιτήματα για αναγνώριση της ταυτότητας προβάλλουν πιο επιτακτικά από ποτέ. Οι κοινωνίες αλλάζουν, αλλά ο σεβασμός της προσωπικότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι και θα πρέπει να παραμείνουν πανανθρώπινες αξίες.