Σχεδόν δύο χρόνια από την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού στην Ελλάδα η κατάσταση βρίσκεται στο χειρότερο σημείο. Η νέα παραλλαγή Όμικρον σαρώνει, τα κρούσματα ξεπέρασαν τις 20.000 σε μια ημέρα περιμένοντας σήμερα βάσει τις έως τώρα μετρήσεις να υπερβεί τις 30.000. Συγχρόνως μετράμε δεκάδες νεκρούς και διασωληνωμένους καθημερινά, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται εκτός ΜΕΘ την ίδια στιγμή που ο μαζικός εμβολιασμός είναι καθηλωμένος.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι εγκληματικές, αφού η πολιτική της και οι συνεχείς επικλήσεις στην ατομική ευθύνη αποδείχτηκαν ανεπαρκείς μιας και δεν υπηρετούν την προστασία της υγείας του λαού αλλά την απρόσκοπτη λειτουργία και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο λαός μας πληρώνει τα υγειονομικά πρωτόκολλα λάστιχο που δεν προέβλεπαν ούτε την καραντίνα για τους εμβολιασμένους, ούτε τα μαζικά και δωρεάν προληπτικά τεστ, ούτε κάποια ουσιαστική επιδημιολογική επιτήρηση. Το κόστος για την προμήθεια μασκών είναι πολύ μεγαλύτερο από την αύξηση ψίχουλα στον κατώτερο μισθό ενώ μαζί με τα τεστ σε φαρμακεία και ιδιωτικά διαγνωστικά το εισόδημα των εργαζομένων δέχεται ένα μεγάλο χτύπημα.
Ο λαός μας πληρώνει τη μεγάλη διασπορά στους χώρους δουλειάς αφού ούτε η κυβέρνηση ούτε οι επιχειρηματικοί όμιλοι παίρνουν ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας λόγω ότι κοστίζουν. Η υποχρεωτική τηλεργασία που αφορά ένα τμήμα εργαζομένων γίνεται με τους χειρότερους όρους και δεν αφορά τη πλειοψηφία που συνεχίζει να εργάζεται στις μεγάλες βιομηχανίες και στις μεγάλες αποθήκες, στα αμαξοστάσια και στις συγκοινωνίες, στα σούπερ μάρκετ, στα μεγάλα ξενοδοχεία και στον επισιτισμό, στα εργοτάξια, στην καθαριότητα και άλλες τεχνικές υπηρεσίες των δήμων.
Ο λαός μας πληρώνει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία με πολλούς μαθητές να νοσούν, να διαδίδουν τον ιό στους συμμαθητές και στους γονείς τους αλλά να μην υπάρχει πρωτόκολλο προστασίας και ιχνηλάτηση με ευθύνη του κράτους. Για αυτό τον λόγο εξάλλου έχουν νοσήσει από κορονοϊό μόνο τους τελευταίους δύο μήνες περισσότεροι από 35.000 νέοι κάτω των 17 ετών, δηλαδή το 25% των συνολικών κρουσμάτων.
Ο λαός μας πληρώνει την τραγική κατάσταση στα Μέσα μαζικής Μεταφοράς, τις ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό, τις μεγάλες καθυστερήσεις των δρομολογίων, την ελλειπή απολύμανση οχημάτων και βαγονιών και τον τεράστιο συγχρωτισμό τις ώρες αιχμής.
Σε όλους αυτούς τους χώρους οι εργαζόμενοι είναι απροστάτευτοι. Κανένας μεγαλοεργοδότης δεν γνωρίζει και δεν ενδιαφέρεται να υπάρχει ουσιαστική επιδημιολογική επιτήρηση και ιχνηλάτηση για να μη θιγεί η απρόσκοπτη λειτουργία και κερδοφορία των επιχειρήσεων. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε έχουν σχεδόν οριστικά κοπεί οι άδειες ειδικού σκοπού, τα κρατικά όργανα έλεγχου όπως το ΣΕΠΕ και το ΚΕΠΕΚ έχουν αποψιλωθεί, οι γιατροί εργασίας είναι μόνο στα χαρτιά, ο προληπτικός έλεγχος σε μεγάλες βιομηχανικές ζώνες και επιχειρήσεις, με ευθύνη του κράτους είναι ανύπαρκτος.
Οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης αποτυπώνονται στην οριακή λειτουργία του δημοσίου συστήματος υγείας και ιδιαίτερα των νοσοκομείων που δίνουν τη μάχη χωρίς επαρκή προσωπικό, την ίδια στιγμή που αρνείται πεισματικά την επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας. Οι ευθύνες της αποτυπώνονται στην ουσιαστική εγκατάλειψη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, με δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας με σοβαρά προβλήματα υγείας να περιμένουν να εμβολιαστούν κατ’ οίκον ενώ άλλες μεγάλες κοινωνικές ομάδες όπως ρομά και μετανάστες παραμένουν απροστάτευτοι χωρίς καμία κρατική μέριμνα.
Η κυβέρνηση κρύβει τις ευθύνες της πίσω από την “ατομική ευθύνη” και τον ανορθολογισμό που η ίδια καλλιέργησε. Τώρα μέτρα προστασίας του λαού από την πανδημία
Η κυβέρνηση ανακυκλώνει σχεδόν καθημερινά τα ίδια μέτρα χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η χρεοκοπημένη πολιτική της, που βρίσκει στήριξη τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΚΙΝΑΛ/ ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό και περισσεύουν οι επικλήσεις για κοινή προσπάθεια, δεν μπορεί αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την εξάπλωση της πανδημίας αφού στο επίκεντρο δεν έχει την προστασία της υγείας του λαού αλλά την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία δεν μπορούν να περιμένουν λύσεις από μια τέτοια χρεοκοπημένη πολιτική και από τα κόμματα που την υπηρετούν. Πρέπει να δυναμώσουν την οργάνωση και τον αγώνα με επίκεντρο τα μέτρα προστασίας του λαού από την πανδημία. Ότι έχουμε καταφέρει εδώ και δυο χρόνια, το έχουμε καταφέρει με τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας, με πλατιά λαϊκή αλληλεγγύη.
Απαιτούμε άμεσα:
- Μαζικά και επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ για όλο τον πληθυσμό.
- Οργάνωση τώρα της επιδημιολογικής επιτήρησης και ουσιαστικής ιχνιλάτησης στους χώρους εργασίας με ευθύνη του κράτους.
- Έλεγχο των μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων καθώς και με οργάνωση προληπτικών ελέγχων σε μεγάλες βιομηχανικές ζώνες και επιχειρήσεις με ευθύνη του ΕΟΔΥ και του ΣΕΠΕ.
- Εξασφάλιση αδειών ειδικού σκοπού σε όσους εργαζόμενους βγαίνουν θετικοί, νοσούν, σε όσους βρίσκονται σε καραντίνα και σε όσους πρέπει να επιτηρούν μικρά παιδιά ή ηλικιωμένους, με το κόστος να επιβαρύνει αποκλειστικά το κράτος και την εργοδοσία.
- Μέτρα για τακτικά και ασφαλή δρομολόγια στις αστικές συγκοινωνίες, στα μέσα μεταφοράς προσωπικού των εταιρειών και γενικά στις μεταφορές με αυστηρή τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων
- Πάταξη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, απαγόρευση των αναστολών συμβάσεων και των απολύσεων. Καμία περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων με πρόσχημα τον κορονοϊό.
- Ενίσχυση του προγράμματος μαζικού εμβολιασμού, ειδικά σε προσφυγικούς καταυλισμούς και στους μετανάστες εργάτες χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Πλατιά και οργανωμένη επιστημονική ενημέρωση του λαού με επίκεντρο τους χώρους δουλειάς, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, κοινωνικές ομάδες “υψηλού κινδύνου”.
- Κρατική χρηματοδότηση και ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, των νοσοκομείων και της Πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας, για προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού και λοιπού προσωπικού, για νέες ΜΕΘ, για επαναλειτουργία των νοσοκομείων που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια.
- Επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, με προτεραιότητα στις ΜΕΘ.
- Μέτρα για την έναρξη των σχολείων. Τώρα να εξασφαλιστούν κατάλληλες αίθουσες, να αραιώσουν οι μαθητές στις τάξεις, να εξασφαλιστεί η καθαριότητα στα σχολεία, να γίνουν προσλήψεις εκπαιδευτικών με βάση τα πραγματικά κενά και τις ανάγκες.
Η Διοίκηση
