«Η ιστορική μνήμη συνιστά κεφαλαιώδες στοιχείο επιβίωσης ενός έθνους. Η γνώση του παρελθόντος ενισχύει και νοηματοδοτεί τις αποφάσεις και τις πράξεις του παρόντος και τους σχεδιασμούς του μέλλοντος. Κι αυτό το αξίωμα είναι ιδιαίτερα επίκαιρο για τον ελληνισμό τόσο για τις κρίσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα, όσο και γιατί το προηγούμενο και το τρέχων έτος θυμάται και τιμά δύο κομβικά γεγονότα της ιστορικής του διαδρομής, την Επανάσταση του 1821 και την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Σπουδαίο ρόλο στην ορθή καταγραφή του παρελθόντος παίζουν τα έγγραφα ντοκουμέντα, που μας παρουσιάζουν την πραγματικότητα της εποχής με πολύτιμα στοιχεία τα οποία με την σειρά τους μας οδηγούν σε χρήσιμα συμπεράσματα. Γι’ αυτό κι επιμένουμε στην στελέχωση των Αρχείων, όπως αυτό της Αγιάς. Ευελπιστούμε σύντομα να υπάρξει εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη θέση του αρχειονόμου στο πλαίσιο της κινητικότητας, διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη, όπως μας ενημέρωσε το υπουργείο Παιδείας». Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, με αφορμή την απάντηση (αριθμ. πρωτ. 5501/Φ1 της 18ης Ιανουαρίου 2022) που έλαβε από την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως, μετά από σχετική ερώτησή του (αριθμ. πρωτ. 8674, που κατατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2021).
Σύμφωνα με την απάντησητης αρμόδιας υπουργού «η θέση του ΠΕΑρχειονόμων για το Αρχειοφυλακείο Αγιάς εντάχθηκε στον Α΄ Κύκλο κινητικότητας 2021, ωστόσο δεν υπήρξε ενδιαφέρον. Στη συνέχεια εντάχθηκε εκ νέου στον Β´ Κύκλο 2021, ο οποίος βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι ανάγκες του Αρχειοφυλακείου Αγιάς εξυπηρετούνται περιοδικά́ από τα ΓΑΚ-Τμήμα Λάρισας, υπηρεσία στην οποία ανήκει οργανικά».
Υπενθυμίζεται ότι ο Θεσσαλός πολιτικός στην ερώτησή του, αφού ανέφερε το πρόβλημα της μη στελέχωσης του Αρχειοφυλακείου Αγιάς, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι «τα κατά τόπους παραρτήματα των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ) συνιστούν ανεκτίμητες κιβωτούς της συλλογικής μνήμης, χώροι που δραστηριοποιείται η δημιουργική ιστορική έρευνα και διαμορφώνεται μια έγκυρη αντίληψη για το κοινό παρελθόν μας. […] Δομές όπως τα ΓΑΚ για να μπορέσουν να επιτελέσουν το έργο τους ως κοιτίδες ιστορικής μνήμης άλλα και ως κυψέλες ιστορικής έρευνας, θα πρέπει να λειτουργούν σε ένα διαφορετικό πλαίσιο στελέχωσής τους από το ισχύον, με μόνιμο προσωπικό και όχι μέσω ετήσιων αποσπάσεων. Η λεπτομερειακή δουλειά που απαιτείται για την ανίχνευση δημόσιων ιστορικών αρχείων και συλλογών -όπως είναι η παραλαβή, η ταξινόμηση, η αρχειοθέτηση, η καταλογογράφηση, η ψηφιοποίηση, η δημοσιοποίηση, η παρουσίαση και κυρίως η προστασία και η διατήρησή τους, ως κομμάτι του εθνικού μας πλούτου- προϋποθέτει τη στελέχωσή τους με προσωπικό που κατέχει εξειδικευμένα προσόντα και έχει τη δυνατότητα να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο για την παραγωγή έργου».
