Εδώ και μερικές μέρες,το Ιράν κλυδωνίζεται από βίαιες διαδηλώσεις που έχουν πάρει διαστάσεις αιματηρής κοινωνικής εξέγερσης, με πάνω από 32 νεκρούς, μετά από τη σύλληψη και τον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου της ΜαχσάΑμινί, 22 χρόνων, από την αστυνομία ηθών, επειδή φορούσε την ισλαμική μαντίλα στο κεφάλι της πολύ χαλαρά. Το κορίτσι έπεσε σε κώμα ενώ βρισκόταν υπό κράτηση και δυο μέρες αργότερα κατέληξε.
Η χρήση της μαντίλας χιτζάμπ είναι υποχρεωτική για τις γυναίκες στο Ιράν από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979και η αστυνομία επιβάλλει αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα. Κάποιοι σκληροπυρηνικοί μάλιστα, έχουν ζητήσειακόμα και μαστίγωμα για τις γυναίκες που δείχνουντα μαλλιά τους, διότι αυτό οδηγεί, όπως λένε, στην κατάρρευση των ηθών και τη διάλυση των οικογενειών.
Οι ιρανικές αρχές, ο Ιρανός πρόεδρος και η αστυνομία,αρνούνται ότι το κορίτσι ξυλοκοπήθηκε, αντίθεταισχυρίζονται ότι η νεαρή γυναίκα αρρώστησε στη φυλακή, και ηκυβέρνηση της χώρας κόβει τα δίκτυα και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο, για να μη μάθουμε για τους νεκρούς.
Οι δρόμοι έχουν γεμίσει ηλικιωμένες γυναίκες πουαντιστέκονται,ανεμίζοντας και καίγοντας τις μαντίλες τους και μενεότερες που κόβουν τα μαλλιά τους και τα πετούν, σε ένδειξη αντίστασης σε ένα καθεστώς που θέλει τον άνθρωπο μη άνθρωπο, ενώ η οργή στο Ιράν σιγοβράζει εδώ και δεκαετίες, από τότε που ονομάστηκε «επανάσταση» μια πολιτικήπου έφερε τη χώρα αιώνες πίσω. Οι γυναίκες, όπως και η αλήθεια, είναι πάντα τα πρώτα θύματα.
Το να είσαι γυναίκα στο Ιράν σημαίνει σχεδόν ότι δεν υπάρχεις, είσαι σκιά. Μια σκιά, που πρέπει να περιφέρεται καλυμμένη, για να μην τηνποθήσουν καιπάψει να ανήκει στον αφέντη της. Γυναίκα στο Ιράν είναι εκείνη που, αν κάνει κάτι λάθος, η εξουσία έχει το «δικαίωμα» να τη σκοτώσει.
Τις τελευταίες μέρες,στα Μέσα Ενημέρωσης παρακολουθούμε πρωτόγνωρες σκηνές και πρωτόγνωρα πράγματα, παρακολουθούμε γυναίκες σε όλη τη χώρα να κάνουν αντίσταση για δικαιώματα που εμείς θεωρούμε αυτονόητα και το μόνο που μπορούμε, είναι να ελπίζουμε ότι, δε μπορεί, μετά απ’αυτό θα αλλάξει η θέση των γυναικών στο Ισλάμ και δεν θα διαβάσουμε πια άλλες μαρτυρίες Ιρανών γυναικών για την εξευτελιστική θέση της γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, κάτι που μέχρι τώρα φαντάζει εξωπραγματικό.
