«Οι παππούδες μου ήταν πρόσφυγες που ήρθαν από τα μέρη της Μικράς Ασίας στην Ελλάδα και μεγάλωσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με αφηγήσεις από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου για την πατρίδα -όπως έλεγαν την Μικρά Ασία μέχρι να πεθάνουν. Με έχουν σημαδέψει αυτά τα ακούσματα των παιδικών μου χρόνων. Ο προπάππους μου χάθηκε στον χαλασμό της Σμύρνης. Είναι έντονα τα βιώματα αυτά και νομίζω ότι καθόρισαν την μετέπειτα πορεία μου στη ζωή και το πώς αξιολογώ και ιεραρχώ τα πράγματα». Τα παραπάνω τόνισε, μιλώντας σε προσωπικό τόνο, ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά τον χαιρετισμό που κλήθηκε να απευθύνει στην εκδήλωση για την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, με τίτλο «η Σμύρνη μάνα καίγεται» που πραγματοποιήθηκε στο Συκούριο.
Εποποιία η αποκατάσταση των προσφύγων
Ο βουλευτής και συγγραφέας αφού συνεχάρη τον δήμαρχο Τεμπών κ. Γιώργο Μανώλη και τον πρόεδρο του Δικτύου Νέων Λάρισας κ. Γιώργο Μακαγιό για τη συνδιοργάνωση της εκδήλωσης, σημείωσε ότι «η Μικρασιατική Εκστρατεία και η μετέπειτα καταστροφή, που ήταν το τέλος της Μεγάλης Ιδέας, σύμφωνα με τη μεγάλη Ελληνίδα Βυζαντινολόγο την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι ουσιαστικά η τελευταία πράξη της Ελληνικής Επανάστασης που ξεκίνησε το 1821. Αυτοί που επαναστάτησαν το ΄21, στόχο είχαν να πάρουμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά, όπως λέγανε, να απελευθερώσουν αυτό που αποκαλούνταν Βυζαντινός Ελληνικός κόσμος. Πολλά έχουν ειπωθεί αυτή τη χρονιά που συμπληρώνονται 100 χρόνια από το εθνικό τραύμα της Μικράς Ασίας και ακόμη δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κατασταλάξει σε συμπεράσματα όσον αφορά τα βασικά ερωτήματα για εκείνη την περίοδο: Αν έπρεπε ο Ελληνικός στρατός να πάει στη Μικρά Ασία σε εντολή των μεγάλων δυνάμεων. Εάν ο ελληνισμός θα μπορούσε να επιβιώσει στην Μικρά Ασία μετά την αφύπνιση του τουρκικού εθνικισμού με τους Νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ. Πως υποδέχθηκε το ελληνικό κράτος τους πρόσφυγες. Αλλά νομίζω ότι πολλές φορές είμαστε αυστηροί και δεν βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Η μεγάλη εικόνα λέει, κατά τη γνώμη μου, ότι αυτό το ελληνικό κράτος, καθημαγμένο μετά από 10 χρόνια πολεμικών αγώνων που δεν ευτύχησαν με αίσιο τέλος -από το 1912 βρισκόμασταν στα όπλα και υπήρχαν στρατιώτες που πολεμούσαν σχεδόν 10 χρόνια με μικρά διαλείμματα- μπόρεσε και ενσωμάτωσε σχεδόν 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες. Πρόκειται για πραγματική εποποιία. Οι μισοί από αυτούς τους πρόσφυγες αποκαταστάθηκαν αγροτικά, οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στη βόρεια Ελλάδα, στη Μακεδονία, στη Θράκη και ουσιαστικά ήταν μία ανθρώπινη ασπίδα απέναντι στον “εκ βορρά τότε κίνδυνο” που υπήρχε για τη χώρα. Αλλά συνέβαλαν καθοριστικά στην οικονομική ζωή και στην αγροτική ανάπτυξη που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια».
Τα διδάγματα της Μικρασιάς
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «η επέτειος αυτή όσο δυσάρεστη κι αν είναι προσφέρεται για να αντλήσουμε διδάγματα, τα υπονόησαν νωρίτερα και οι προηγούμενοι ομιλητές. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, που βιώνουμε αναθεωρητισμούς, που βιώνουμε πόλεμο στην ευρύτερη γειτονιά μας, κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων, αξίζει να διδαχθούμε από την περιπέτεια της Μικράς Ασίας που αποδείχθηκε χίμαιρα για τον Ελληνισμό. Και νομίζω ότι δύο είναι τα βασικά διδάγματα που μπορούμε να αντλήσουμε. Το πρώτο το μήνυμα της εθνικής ενότητας. Αν χάσαμε στη Μικρασία, χάσαμε πρωτίστως λόγω του Εθνικού Διχασμού. Το σαράκι του Εθνικού Διχασμού ευθύνεται, πρωτίστως, το οποίο είχε διαβρώσει ακόμη και το στράτευμα. Αν ανατρέξει κανείς σε δημοσιεύματα της εποχής θα δει πόσο διαβρωτικός ήταν ο κομματισμός, ακόμη και στις τάξεις του στρατεύματος. Εθνική ενότητα, λοιπόν. Τότε χωρισμένοι σε βενιζελικούς και βασιλικούς οι Έλληνες έτρωγαν τις σάρκες τους αντί να πολεμήσουν τον κοινό εχθρό.
Και το δεύτερο μήνυμα που πρέπει να αντλήσουμε είναι ότι θα πρέπει να σταθούμε στις δικές μας δυνάμεις. Τις κρίσιμες ώρες κάνεις άλλος δεν θα έρθει να πολεμήσει για εμάς. Εμείς πρώτοι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε την εθνική ακεραιότητα, την εδαφική ανεξαρτησία της χώρας. Η Μικρασιατική Καταστροφή μας διδάσκει ότι στο μέσον της εκστρατείας, αυτοί που μας έδωσαν την εντολή με βάση τη συνθήκη των Σεβρών να πάμε στη Μικρά Ασία, μας εγκατέλειψαν όταν είδαν ότι μπορούν και με άλλους τρόπους να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα. Καλές οι συμμαχίες -και η Ελλάδα πρωτοστατεί το τελευταίο διάστημα σε τέτοιες συμμαχίες- αλλά το κυριότερο είναι να έχουμε τη δυνατότητα της αποτρεπτικής ισχύος στα χέρια μας. Και αυτό επιδιώκουμε με τις αμυντικές συμφωνίες που υπογράφουμε, με τα γενναία εξοπλιστικά προγράμματα, που επιβαρύνουν πράγματι τον προϋπολογισμό της χώρας, αλλά δυστυχώς είμαστε σε μία δύσκολη γειτονιά στην οποία μόνοι μας θα πρέπει να υπερασπιστούμε την εθνική μας ακεραιότητα».
Ο μικρασιατικής καταγωγής βουλευτής κατέληξε συγχαίροντας «το Δίκτυο Νέων Λάρισας που μας δίνει πραγματικά δύναμη και αισιοδοξία, ότι υπάρχουν νέοι στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε τα επόμενα χρόνια, αλλά και τη δημοτική αρχή, που είναι συνδιοργανωτής αυτής της εκδήλωσης. Μακάρι όλοι οι Δήμοι και όλες οι Περιφέρειες στη χώρα να είχαν αντίστοιχες εκδηλώσεις».
Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθηναν ο δήμαρχος Τεμπών κ. Γιώργος Μανώλης, ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Αποστόλης Μπίλης, ο αρχιερατικός επίτροπος Συκουρίου πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μπουρδούβαλης ως εκπρόσωπος της μητρόπολης Λαρίσης και ο τομεάρχης Τεμπών του Δικτύου Νέων κ. Αντώνης Στρατόπουλος, ενώ επίκαιρη ομιλία πραγματοποίησε ο επίτιμος πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Νομού Λάρισας κ. Γεώργιος Καρύδης.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Τεμπών κ. Δημήτρης Μαϊμάρης, οι αντιδήμαρχοι κ.κ. Θανάσης Βλάχος και Ζήσης Γκανάτσιος, ο πρόεδρος του Συκουρίου κ. Μιχάλης Γκουντής, η διευθύντρια του σχολείου κ. Σοφία Αρίδα, πρόεδροι συλλόγων και φορέων, καθώς και πλήθος κόσμου.
Η όμορφη βραδιά ολοκληρώθηκε με το χορευτικό τμήμα του Μ.Ε.Σ. Συκουρίου που χόρεψε μικρασιατικούς χορούς, τη Βυζαντινή Χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Μητροπόλεως «Ο Άγιος Αχίλλιος», που απέδωσε ύμνους, και τον Διευθυντή της Φιλαρμονικής του δήμου Τυρνάβου κ. Θέμη Σαμαντζή με τον καθηγητή Φιλαρμονικής κ. Δημήτρη Κατσαβάκη που ερμήνευσαν τραγούδια για τη Μικρά Ασία.
