Το τελευταίο κρούσμα κρατικής βίας με θύμα συμπολίτη μας 16-χρονο Ρομά ο οποίος χαροπαλεύει στην εντατική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης καθώς δέχτηκε σφαίρα στο κεφάλι από αστυνομικό κατά την διάρκεια καταδίωξης επειδή έφυγε από το βενζινάδικο χωρίς να πληρώσει την βενζίνη, δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό αλλά νομοτελειακό αποτέλεσμα μιας πολιτικής η οποία στερεί από τον λαό την πρόσβαση σε στοιχειώδη αγαθά όπως η τροφή, η θέρμανση, τα καύσιμα.
Το υπαρκτό θέμα της αντιμετώπισης της παραβατικότητας η οποία δεν χαρακτηρίζει τους Ρομά ως σύνολο όπως η παραβατικότητα ενός λευκού δεν χαρακτηρίζει γενικά τους λευκούς, δεν αντιμετωπίζεται με καταστολή αφού δεν αντιμετωπίζονται οι κοινωνικοί παράγοντες που το δημιουργούν. Πρέπει σήμερα να μπει στο επίκεντρο της συζήτησης το εάν πρέπει να δεχόμαστε ως φυσιολογικό σε μια εποχή που παράγεται τεράστιος πλούτος να υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που ζουν στην εξαθλίωση. Τέτοιες εικόνες συνήθως τις βλέπουμε μέσα από την τηλεόραση και μπορεί να νομίζουμε πως αφορούν κάποιες χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου, στην Αφρική ή στην Ασία. Κι όμως τέτοια περιστατικά σαν το σημερινό αναδεικνύουν πως ακόμα και στις ανεπτυγμένες χώρες ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες βρίσκονται σε καθεστώς περιθωρίου, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα. Όμως αυτή η συζήτηση δεν αφορά μόνο αυτούς που έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε ως περιθωριοποιημένες ομάδες (Ρομά, μετανάστες, πρόσφυγες κ.α.) αλλά την ίδια την εργατική τάξη, τον λαό της πατρίδας μας που παράγει όλο τον πλούτο αυτής της χώρας και ζει στην φτώχεια και στην στέρηση ή όπως εύστοχα λέει ένας στίχος «Μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι».
Τα απανωτά κρούσματα αστυνομικής βίας με θύματα αυτούς που αποκαλούνται πολίτες β κατηγορίας ή περιθωριακοί είναι κοινός τόπος στην χώρα μας και στις χώρες του “ευρωπαϊκού κεκτημένου”. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η αποτρόπαιη δολοφονία από αστυνομικούς του (έγχρωμου άρα γεννημένου ύποπτου) Τζώρτζ Φλόϊντ με την υποψία πως πλήρωσε με πλαστό χαρτονόμισμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η αλλαγή κυβέρνησης από τον ακροδεξιό Τραμπ στον “δημοκράτη” Μπάιντεν δεν ανέκοψε το μπαράζ αστυνομικής βίας σε βάρος πολιτών που προέρχονται από τα πιο περιθωριοποιημένα και στοχοποιημένα κοινωνικά στρώματα, δείχνοντας πως το πρόβλημα έχει βαθιές ρίζες. Από την άλλη διακινούνται απόψεις που περιορίζουν το ζήτημα στην “κακή εκπαίδευση των αστυνομικών” παραγνωρίζοντας πως οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί αποδεικνύονται εξαιρετικά εκπαιδευμένοι να «αναγνωρίζουν» ως αιτία του προβλήματος όχι την πολιτική που γεννά θύματα αλλά τα θύματα αυτής της πολιτικής.
Ας κρατήσουμε τέλος την σημείωση πως την ίδια μέρα που ένας Ρομά συμπολίτης μας χαροπαλεύει γιατί δεν πλήρωσε την βενζίνη, ο εφοπλιστής και Πρόεδρος του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου Νίκος Βερνίκος σε συνέντευξή του στην γαλλική «Liberation» εξηγεί πως οι κυρώσεις της Ε.Ε. σε βάρος της Ρωσίας κάνουν τους Έλληνες εφοπλιστές πλουσιότερους. Σε δυο γεγονότα της ίδιας μέρας αποτυπώνονται οι δυο αξεχώριστες πλευρές της ίδιας πολιτικής.
Τελικά πίσω από την κρατική βία σε βάρος «εύκολων» στόχων όπως οι Ρομά συμπολίτες μας στρώνεται το έδαφος για την ενίσχυση της καταστολής σε βάρος του λαού και των εργαζόμενων.
- Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο θύμα και στην οικογένειά του με την ευχή να σωθεί η ζωή του. Καταδικάζουμε απερίφραστα την αποτρόπαιη πράξη των αστυνομικών οργάνων η οποία έρχεται να προστεθεί σε μια μακριά λίστα δολοφονιών ή άλλων πράξεων κρατικής βίας η οποία είναι αποτέλεσμα της εκπαίδευσης των δυνάμεων καταστολής στην φιλοσοφία του δόγματος του «εχθρού λαού».
- Στηρίζουμε τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των μαθητών μας, των παιδιών που παίζουμε μαζί μουσική στις αίθουσες διδασκαλίας, των παιδιών που τραγουδάνε και παλεύουν στα σχολεία όλης της Ελλάδας!
Σήμερα, πριν λίγο η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας έβγαλε μια ανακοίνωση γροθιά στο στομάχι με αφορμή την αυριανή επέτειο (6/12/2022):
«Η μέρα ξεκίνησε με ένα 16χρονο παιδί να δέχεται σφαίρα στο κεφάλι από αστυνομικό για 20 ευρώ βενζίνη που δεν πλήρωσε και να χαροπαλεύει στο νοσοκομείο. Κρατική βία- πυροβολισμοί στο ψαχνό, 14 χρονιά μετά από τον νεκρό Αλέξη από σφαίρα αστυνομικού. Και συνεχίστηκε με ένα νεκρό παιδί 11 χρονών από έκρηξη του λεβητοστασίου στο σχολείο του στις Σέρρες… Έγκλημα είναι. Μία λέξη, μην ψάχνετε και πολύ.»
Με ένα στόμα μια φωνή, λέμε μαζί το ίδιο σύνθημα:
«Στη φτώχεια, στο κρύο, στο θάνατο και την καταστολή – Καμία ανοχή! Απάντηση ο αγώνας για μόρφωση – ζωή»
Λάρισα, 5/12/2022
Παράρτημα Λάρισας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου
