Μάξιμος: Κάθαρση στην τραγωδία των Τεμπών με ονοματεπώνυμα!

«Απαίτηση όλων είναι αυτή η τραγωδία να έχει κάθαρση. Και η κάθαρση θα γίνει αν υπάρξουν τεκμηριωμένες απαντήσεις στα αμείλικτα ερωτήματα για πώς οδηγηθήκαμε σε αυτό το θανατηφόρο δυστύχημα. Και βεβαίως, η Δικαιοσύνη να αποδοθεί, να βρει αυτούς που ευθύνονται. Και να αποδοθεί δικαιοσύνη με ονοματεπώνυμο». Τα παραπάνω τόνισε ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, ανοίγοντας τη συζήτηση της Επιτροπής για την επεξεργασία του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Αναδιάταξη περιφερειών και αποκέντρωση αρμοδιοτήτων των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, οργάνωση της τηλεματικής συνεδρίασης, μετατροπή μεταβατικών εδρών και ίδρυση δικαστικών γραφείων τηλεματικής».

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος στην εισηγητική του παρέμβαση σημείωσε ότι η συνεδρίαση «πραγματοποιείται κάτω από τη βαριά σκιά της ανείπωτης τραγωδίας που βιώνουμε, με το πολύνεκρο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η τραγωδία αυτή αναμφίβολα έχει συνταράξει βαθύτατα κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα. Μας έχει συγκλονίσει όλους μας. Γιατί σε αυτό το σιδηροδρομικό δυστύχημα, αισθανόμαστε όλοι ότι χάσαμε δικούς μας ανθρώπους, δικά μας παιδιά. Η πλειοψηφία ήταν νέα παιδιά που είχαν μπροστά τους τη ζωή και αυτό κάνει ακόμη πιο ισχυρά τα αισθήματα οργής και θλίψης και θυμού που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, γιατί τα παιδιά αυτά τα χάσαμε άδικα. Τα χάσαμε εξαιτίας λαθών, αστοχιών, παραλείψεων, ελλείψεων, παθογενειών».

Καθαρές απαντήσεις και όχι λάσπη!

Ο Θεσσαλός πολιτικός συνέχισε λέγοντας: «οφείλω να πω και κάτι ακόμη. Επειδή πέρα από τον θυμό -εύλογο και απόλυτα κατανοητό που υπάρχει σε όλους μας- περισσεύει πολλές φορές και η “λάσπη”, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, οι ισοπεδωτικοί αφορισμοί για το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Θα πρέπει να υπάρχουν καθαρές απαντήσεις και στο ερώτημα πώς ο συγκεκριμένος άπειρος Σταθμάρχης, μόλις προσφάτως εκπαιδευθείς, τοποθετήθηκε σε έναν κομβικό Σταθμό, όπως είναι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της Λάρισας; Δεν υπάρχουν πρωτόκολλα στον ΟΣΕ, έτσι ώστε κάποιος που μόλις τελειώνει την εκπαίδευση ως Σταθμάρχης να τοποθετείται σε έναν Περιφερειακό Σταθμό για κάποια χρόνια, προκειμένου να αποκτήσει εμπειρία; Παραβιάστηκαν αυτά τα πρωτόκολλα και αν ναι, από ποιους; Γιατί εσχάτως διακινούνται διάφορες “βιτριολικές” πληροφορίες για παρεμβάσεις πολιτικών, βουλευτών, υπουργών, οι οποίες αναπαράγονται από πολιτικάντηδες της “κακιάς ώρας” και σε καφενέδες ανά την επικράτεια. Άρα, νομίζω ότι τάχιστα θα πρέπει να δοθούν ξεκάθαρες απαντήσεις για το πώς επελέγη και πώς τοποθετήθηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό Λάρισας ο εν λόγω μοιραίος σταθμάρχης.

Θα ήθελα, ερμηνεύοντας τα αισθήματα όλων, όχι μόνο του Προεδρείου της Επιτροπής, αλλά όλων των μελών, να εκφράσω τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες, τους οικείους, τους φίλους των θυμάτων. Εύχομαι να μπορέσουν να σταθούν όρθιοι μετά το κακό που τους βγήκε. Να ευχηθούμε περαστικά και ταχεία ανάρρωση σε όλους τους τραυματίες, ιδιαιτέρως σε όσους είναι στις μονάδες εντατικής θεραπείας βαρύτατα τραυματισμένοι, αλλά και σε όσους υπέστησαν αυτόν τον ψυχολογικό συγκλονισμό, συμμετέχοντας στο μοιραίο αυτό ταξίδι.

Να εκφράσω, επίσης, τις ευχαριστίες μας στους διασώστες, στους άνδρες και τις γυναίκες του ΕΚΑΒ, στους ιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό, όλους τους υγειονομικούς, την Πυροσβεστική, την Αστυνομία, όλους όσοι συνέδραμαν στο να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες αυτής της τραγωδίας. Και νομίζω ότι από αυτό το κακό βγήκε και ένα καλό, ένα μήνυμα αλληλεγγύης όλης της ελληνικής κοινωνίας. Ήταν συγκλονιστικές οι εικόνες με νέα κυρίως παιδιά, που περίμεναν ώρες στις πλατείες της Λάρισας και άλλων πόλεων, στα νοσοκομεία, προκειμένου να δώσουν αίμα για τους τραυματίες».

Συγγνώμη από τους νέους μας

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι «δυστυχώς, αυτή η τραγωδία απέδειξε ότι πρέπει πολλά να γίνουν για να αλλάξει η χώρα και να γίνει αυτό που όλοι θα θέλαμε και αυτό που πρωτίστως θα ήθελαν οι νέες και οι νέοι, που είναι βαθύτατα απογοητευμένοι. Για μένα, και νομίζω για όλους μας, ήταν “γροθιά στο στομάχι” το σύνθημα “δε φταίει η κακιά ώρα, αλλά φταίει η κακιά χώρα”. Και ως απάντηση σε αυτό, το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να θεραπεύσουμε παθογένειες χρόνων και να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να υπάρξει εκσυγχρονισμός στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας το συντομότερο δυνατό και να επανέλθει το αίσθημα ασφάλειας σε όλους τους πολίτες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον σιδηρόδρομο.

Με αυτές τις λέξεις, νομίζω ότι οφείλουμε, ως πολιτικός κόσμος στο σύνολο, να ζητήσουμε μια συγγνώμη, ιδιαίτερα από τα νέα παιδιά που νιώθουν βαθύτατα απογοητευμένα σήμερα με την εικόνα που εξέπεμψε αυτό το μοιραίο δυστύχημα».