Αποκαλυπτικά είναι τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής στατιστικής Υπηρεσίας, ότι με βάση το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) του 2022, η Ελλάδα βρίσκεται στις τρεις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δηλαδή, με όρους αγοραστικής δύναμης, η χώρα μας κατατάσσεται στην 3η θέση από το τέλος ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε., πάνω μόνο από τη Βουλγαρία και τη Σλοβακία, με τα δύο αυτάκράτη να βρίσκονται 41% και 33% κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. αντίστοιχα και την Ελλάδα 32% κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Κι αυτό συμβαίνει εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού σε συνδυασμό με τα σχεδόν ανύπαρκτα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Συγχρόνως, η Ελλάδα το 2022 σημείωσεγια ακόμα μία χρονιά αρνητική πρωτιά στην Ευρώπη, με το ποσοστό ανεργίας των νέων ηλικίας 15-24 ετών να έχει φτάσει το 31,4%, τη στιγμή που η ακρίβεια θερίζει τη χώραμας και που οι πολίτες αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις στοιχειώδειςκαθημερινές δαπάνες τους.
Οι Έλληνες πολίτες έχουν αναγκαστεί να περιορίσουν στο ελάχιστο όλες τις βασικές τους ανάγκες και δεν είναι σε θέση ούτε να αγοράσουν κρέας, όπως αποκαλύπτει έρευνα της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, το 86% των πολιτών έχουν περιορίσει τη θέρμανση στα σπίτια τους και οκτώ στους δέκα φοράνε περισσότερα ρούχα για να αποφύγουν τη δαπάνη της θέρμανσης. Παράλληλα, το 57% αποφεύγει μέχρι και το καθημερινό μαγείρεμα και το 73,7% το σιδέρωμα των ρούχων, ενώ το 40% των καταναλωτών περιορίζουν τις φορές που κάνουν μπάνιο. Μέχρι πού θα πάει αυτή η κατάσταση;
Τα μάρκετ-πας της κυβέρνησης, τα διάφορα «καλάθια», του νοικοκυριού, του Πάσχα, του νονού κ.λ.π όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την οικονομική κρίση που οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αντιμετωπίσει πολύ αποτελεσματικά, αντίθετα, αυξάνουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος των μικρών επιχειρήσεων και των μικρών παραγωγών.Η δε, προεκλογική αύξηση του βασικού μισθού είναι τόσο μικρή και τόσο ανεπαρκής, που έχει ήδη εξανεμιστεί λόγω του τεράστιου πληθωρισμού.
Είναι λοιπόν,πιο αναγκαίο από ποτέ ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανόρθωσης της οικονομίας και στήριξης της κοινωνίας, με όρους βιώσιμους και δίκαιους. Και ένα πράγμα είναι βέβαιο, ότι αυτό μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να το πετύχει και να το υλοποιήσει. Γιατί, ο Κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του της ΝΔ αποδείχθηκαν τελείως αδιάφοροι και ανίκανοι να το πράξουν.
