«Οι γυναίκες πλέον διαπρέπουν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ωστόσο, είναι φανερό ότι μένουν να γίνουν ακόμη βήματα μέχρι να απαλειφθούν οι αναχρονιστικές αντιλήψεις των διακρίσεων, όπως καταδεικνύουν τα αλλεπάλληλα και απαράδεκτα φαινόμενα βίας κατά των γυναικών, ακόμη και γυναικοκτονιών. Επιπλέον, οφείλουμε να απαλείψουμε κάθε διάκριση που υφίσταται στους εργασιακούς χώρους, και βεβαίως τον υφέρποντα σεξισμό». Τα παραπάνω τονίζει ο Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, σε μήνυμά του στο Κέντρο Κοινότητας και Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Ελασσόνας με την αφορμή την εκδήλωση με θέμα: «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ».
Ο Θεσσαλός πολιτικός που δεν μπόρεσε να παραστεί λόγω κοινοβουλευτικών υποχρεώσεων υπογράμμισε ότι «η γυναίκα πρέπει να στηριχθεί αποφασιστικά από την πολιτεία, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί τόσο στον επαγγελματικό στίβο όσο και στην δημιουργία οικογένειας και απόκτησης τέκνων, ένας συνδυασμός που, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, έχει καταστεί για πολλές γυναίκες σχεδόν αδύνατος».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος σημείωσε ότι «η θέση της γυναίκας στην ελληνική παραδοσιακή κοινωνία του παρελθόντος, ήταν σαφώς περιορισμένη από αναχρονιστικές κοινωνικές και ιδεολογικές αντιλήψεις, παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες εργάζονταν μαζί με τους άνδρες στις επίπονες αγροτικές εργασίες. Παράλληλα, όμως, της αναγνωριζόταν ο κομβικός ρόλος της μητρός και του σημαντικότερου προσώπου για την διατήρηση της ενότητας της οικογενειακής εστίας. Ένας ρόλος που απαιτούσε υπέρμετρο κόπο και θυσίες. Υπήρξαν, βεβαίως, και γυναίκες οι οποίες ξέφευγαν από τον γενικό κανόνα και αναδείχθηκαν ακόμη και σε ηγετικές μορφές, όπως για παράδειγμα οι σπουδαίες γυναίκες της επανάστασης του 1821, σαν την Μπουμπουλίνα ή την Μαντώ Μαυρογένους.
Τον 20ο αιώνα και στην Ελλάδα έπνευσαν τα ρεύματα της γυναικείας χειραφέτησης, και σταδιακά η γυναίκα κατέλαβε όλο και περισσότερες θέσεις και ρόλους στον επαγγελματικό, κοινωνικό, πνευματικό και πολιτικό βίο».
