Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες, νέοι, Η 1η Μάη, είναι η μέρα που οι εργάτες όλου το κόσμου σηκώνουμε ψηλά τις γροθιές μας και τιμούμε αγωνιστικά τη μεγάλη ταξική γιορτή μας. Είναι μέρα πάλης, μέρα που τιμάμε όσους έπεσαν για το δίκιο της εργατικής τάξης. Στη χώρα μας δυναμώνουμε και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους αδελφούς-εργάτες των άλλων χωρών που βρίσκονται σε απεργίες, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Οι αγώνες των εργατών όλου του κόσμου, θα νικήσουν!
Χαιρετίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στο χτύπημα της ζωής τους σε όλο τον κόσμο και αντλούμε δύναμη για να συνεχίσουμε ακόμη πιο αποφασιστικά, ακόμη πιο μαζικά, με μεγαλύτερη ορμή για να γίνει το δίκιο μας πράξη!
Στην Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σρι Λάνκα και σε άλλες χώρες όπου εκατομμύρια εργαζόμενοι με πείσμα κλιμακώνουν τον αγώνα τους, δίνουν την απάντηση σε όλους όσους εγκληματούν απέναντι στις ζωές μας και μας καλούν να κάτσουμε «φρόνιμα». Δίνουν την απάντηση που αρμόζει σε όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούν τα συμφέροντα και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και πασχίζουν να μας πείσουν ότι το απάνθρωπο σύστημα της εκμετάλλευσης είναι μονόδρομος.
Δε θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για τα κέρδη τους!
Με αφορμή το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη φάνηκε στα μάτια περισσότερων εργαζομένων και νέων ανθρώπων πως η αιτία είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος.
Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται ο νόμος του κέρδους. Ο νόμος του κέρδους είναι αυτός που ανοιγοκλείνει επιχειρήσεις, βάζει λουκέτα στέλνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία και τους καταδικάζει να ζουν στην ανέχεια. Με αυτό το κριτήριο οι διάφοροι κυβερνητικοί «σωτήρες» διαμορφώνουν την αντιλαϊκή πολιτική και γι΄αυτό ούτε θέλουν αλλά ούτε μπορούν να δώσουν λύση στα οξυμένα προβλήματα που απειλούν καθημερινά την ίδια μας την ζωή και στην περιοχή μας.
Γιατί αν ήθελαν θα μπορούσαν είχαν πραγματοποιήσει την υπογειοποίηση των γραμμών που διασχίζουν την πόλη μας αλλά αποτελεί «μεγάλο κόστος» όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν. Θα είχαν πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να είναι ασφαλής η διέλευση από την οδό Βόλου (υπόγειες διαβάσεις πεζών, σήμανση, καλύτερο φωτισμό, πεζοδρόμια κλπ) που πάλι πρόσφατα είχαμε τραυματία. Θα είχαν λύσει το πολύχρονο πρόβλημα με την συνεχή ανάφλεξη άκρως επικίνδυνων αποβλήτων που παραμένουν επί χρόνια εγκαταλειμμένα στο προαύλιο της κλειστής κεραμοποιίας ΒΙΟΚΕΡΑΛ με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η δημόσια υγεία και η ζωή μας είναι εκτεθειμένη. Θα είχαν δώσει λύση στο πρόβλημα των 600 οικογενειών των συναδέλφων μας από τα πρώην Super Market ΛΑΡΙΣΑ που εδώ και 8 χρόνια δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ από το συνολικό ποσό των περίπου 5 εκ. ευρώ που τους οφείλονται από αποζημιώσεις και δεδουλευμένα.
Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές
Ενοχλεί την κυβέρνηση και τους οπαδούς της ελεύθερης αγοράς πως οι κινητοποιήσεις στη χώρα μας έβαλαν στο στόχαστρο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Διότι για τους Μεσσίες που υπόσχονται παραμονές εκλογών λύτρωση και αξιοπρέπεια, ο “νόμος του κέρδους” , έχει χαρακτηριστικά θεϊκής εντολής, είναι αδιαπραγμάτευτος καθώς αποτελεί ιερή νομοτέλεια που δεν πρέπει να θίγεται.
Η καπιταλιστική «ανάπτυξη» βασίζεται στο νόμο του κέρδους. Όσο το κέρδος θα είναι κριτήριο που θα επηρεάζει τη ζωή των πολλών, τόσο θα υπάρχουν πόλεμοι, δυστυχία, φτώχεια, ανεργία, εντατικοποίηση της εργασίας και η δουλειά ήλιο με ήλιο.
Με βάση αυτόν το νόμο υπάρχει απουσία μέτρων ασφάλειας της εργασίας στους χώρους δουλειάς, ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, κλείσιμο κλινικών (πχ γαστρεντερολογική ΓΝΛ) και νοσοκομείων ,μονάδες υγείας «Α.Ε» με υποστελεχωμένο προσωπικό , σχολεία ετοιμόρροπα που πέφτουν σοβάδες, καυστήρες που σκάνε και σκοτώνουν μαθητές, πλειστηριασμοί σπιτιών, διακοπές ρεύματος και νερού σε λαϊκές-εργατικές οικογένειες.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!
Καμιά κυβέρνηση δεν μας χαρίστηκε. Κανένα αφεντικό δεν μας λυπήθηκε. Οι εργατικοί αγώνες που αναπτύσσονται σε κάθε κλάδο, σε χώρους εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα είναι οδηγός και ελπίδα που χρειάζεται να δυναμώσουν, να απλωθούν, διότι είναι απάντηση και αισιοδοξία στην αντιλαϊκή λαίλαπα που αντιμετωπίζουμε.
Η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα σε εργάτες που απεργούσαν και συναντούσαν την εργοδοτική βία και την καταστολή, γύρω απ’ τις μεγάλες φυσικές καταστροφές, η διεθνής αλληλεγγύη που εκφράστηκε προς τους λαούς άλλων χωρών, η πραγματική ενότητα των εργαζομένων που εκφράζεται στις γειτονίες κόντρα στους πλειστηριασμούς, στις διακοπές ρεύματος, αποδεικνύουν πως το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό» αποτελεί το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε στις σημερινές συνθήκες.
1η ΜΑΗ, μέρα αγώνα, τιμής και ανυπακοής!
Κόντρα στο πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματικών ομίλων, στις σειρήνες και στους γραφιάδες τους που ψάχνουν να βρουν αστοχίες του συστήματος σε ανθρώπινα λάθη και σε στρεβλώσεις, είναι ανάγκη να δυναμώσει τώρα ο αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, στο κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Διέξοδος για όλους εμάς είναι να έρθουν τα πάνω κάτω. Να γίνουμε εμείς, οι πολλοί, αυτοί που θα αποφασίζουν για την ικανοποίηση των αναγκών και των συμφερόντων μας, για το μέλλον που έχουμε ανάγκη.
Γι αυτό συνεχίζουμε να τροφοδοτούμε με τους αγώνες του σήμερα, το μέλλον που θα περάσει τη ζωή μας σε πραγματικά ανώτερο επίπεδο ευημερίας χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς εκμεταλλευτές, χωρίς τα αδιέξοδα και τα προβλήματα που γεννά η καπιταλιστική σαπίλα. Σε αυτό το δρόμο, η ελπίδα θα γίνει πράξη και το δίκιο του εργάτη Νόμος.
Αυτό είναι το καθήκον μας, η μεγαλύτερη τιμή σε όσους θυσίασαν τη ζωή τους, άφησαν τα κόκκαλα τους στις εξορίες και στις φυλακές για να προχωρήσει η ζωή προς τα εμπρός!
Στους εργάτες του Σικάγο, στους 200 της Καισαριανής, σε όλους εκείνους που επέλεξαν τον αγώνα απ’ το να μείνουν «ήσυχοι» απέναντι στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
Βαδίζουμε στο δρόμο των εργατών του Σικάγο!
Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική!
