Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, μπορεί να νομίζει ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους, αλλά δυστυχώς για αυτόν, ο λαός της Λάρισας έχει μνήμη και θυμάται τα «έργα και τις ημέρες» του ΠΑΣΟΚ.
Όχι μόνο ως κυβέρνηση και συγκυβέρνηση με τη ΝΔ που πρωταγωνίστησε στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής ψηφίζοντας μνημόνια και αντιλαϊκούς νόμους, αλλά και ως “αντιπολίτευση” που στήριξε σχεδόν το 70% των νομοσχεδίων της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ.
Άλλωστε, ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ υπάρχει αντικειμενικά η κοινή προγραμματική βάση: οι δεσμεύσεις που απορρέουν από το «υπερμνημόνιο» του Ταμείου Ανάκαμψης, την «πράσινη ανάπτυξη», τη στήριξη των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων
Όσο για την προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών ενόχων για το έγκλημα στα Τέμπη, με την επίκληση των ρουσφετιών και τη δήλωση ότι «το κράτος μας δεν είναι ευρωπαϊκό», να του θυμίσουμε ότι «το έγκλημα αυτό έχει ιστορία» και την υπογραφή ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ήταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το 2009 που έσπασε τον ΟΣΕ σε εταιρείες, υλοποιώντας τα σιδηροδρομικά πακέτα της ΕΕ για την «πλήρη απελευθέρωση». Αλλά και η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ το 2013 που με τον νόμο 4199 «έτρεξε» την ιδιωτικοποίηση και τον ευρωπαϊκό κανονισμό 1370/2007 για τη «διασφάλιση (…) επιβατικών μεταφορών με το χαμηλότερο δυνατό κόστος». Πιο πρόσφατα δε, ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν μαζί το 2019 το πακέτο οδηγιών της ΕΕ για την πλήρη «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών μεταφορών. Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται σε όλη την ΕΕ και για αυτό το λόγο , μέσα στο 2021 υπήρξαν 1.389 σιδηροδρομικά ατυχήματα, με 683 νεκρούς, 513 τραυματίες και τα 97 απ’ αυτά αφορούσαν συγκρούσεις τρένων.
Το αποκορύφωμα στην προσπάθεια εξαπάτησης του λαού της περιοχής ήταν η δήλωση ότι η « αγροτιά έμαθε την αξιοπρέπεια από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα».
Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων για «μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά» και «χρυσά κουτάλια», με τα οποία θα έτρωγαν τάχα οι αγρότες, τη μια με τους συνεταιρισμούς, την άλλη με τα «θαφτικά» και την παράλλη με τις επιδοτήσεις, αποδείχτηκαν συγκυριακές και ψεύτικες. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ οδήγησε και οδηγεί ολοένα και περισσότερο στη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια. Μείωσε το εισόδημα των μικρών αγροτοκτηνοτρόφων και αύξησε το κόστος παραγωγής. Οδήγησε σε ξεκλήρισμα πάνω από 800.000 μικρά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά. Συρρίκνωσε παραδοσιακές καλλιέργειες και βιομηχανικούς κλάδους με πρώτη ύλη από την αγροτική παραγωγή, όπως είναι η ζάχαρη, ο καπνός, η κλωστοϋφαντουργία. Ενισχύθηκε παράλληλα η κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφική παραγωγή, στη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων.
Την πολιτική αυτή, αντιπάλεψαν οι αγρότες συμμετέχοντας σε μεγάλες κινητοποιήσεις ειδικά την περίοδο από το 1994 μέχρι το 2002 , αλλά και τα τελευταία χρόνια μέχρι και σήμερα, έχονταε απέναντι τους την συκοφάντηση, την τρομοκρατία, τις απειλές, την ανοιχτή βία των ΜΑΤ, που έφτασε το 1997 μέχρι την περιβόητη «επιχείρηση βουλκανιζατέρ» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τα αγροτοδικεία.
Μπροστά στο νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης, χρειάζεται τα κόμματα που θα σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση να βρεθούν όσο πιο αδύναμα γίνεται, για να είναι πιο δυνατός ο λαός και το κίνημά του απέναντί τους. Ο εργαζόμενος λαός να στηρίξει με την ψήφο του το ΚΚΕ, που εκφράζει τη συνέπεια λόγων και έργων, που δεν θα τον απογοητεύσει, που θα τη βρει δίπλα του σε κάθε αγώνα, που ασκεί πίεση για ανάσες ανακούφισης, που φωτίζει και ανοίγει το δρόμο την πραγματική διέξοδο.
