Θα ήθελα εξαρχής να κάνω μια επισήμανση, την οποία θεωρώ κρίσιμη για την «καλή προαίρεση» όλων όσων στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου που εσείς εισάγετε στη Βουλή με τον τίτλο «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» , θα καταθέσω.
Εχω προσωπικά, μεγάλο βιωματικό φορτίο, καθώς υπηρέτησα εκπροσωπώντας την Περιφέρεια, ως άμισθη-εθελόντρια Πρόεδρος το ΚΠ Λάρισας του ΟΚΑΝΑ επί οκτώ έτη 2011-2018 και μέχρι πριν εκλεγώ βουλευτής, υπήρξε δε πνευματικό μου γέννημα το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΖΩΗΣ, μια πρότυπη δομή πρόληψης με εργαλείο την Τέχνη, μακριά από την στείρα υγειονομική προσέγγιση, που αγκαλιάστηκε από τους τοπικούς φορείς – αυτοδιοίκηση, επιστημονικούς και παραγωγικούς συλλόγους, εκκλησία, συλλογικότητες του πολιτισμού, του αθλητισμού, επιμελητήρια κλπ- χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και από το 2004 εκατοντάδες πολίτες, ανήλικοι και ενήλικες, συμμετέχουν σε προγράμματα πρόληψης κατά των εξαρτήσεων αλλά και ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους και αντιμετώπισης των σύγχρονων κινδύνων και προκλήσεων της εποχής – (βία, παραβατικότητα, bullying και mobbing, ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, ενδοοικογενειακή βία, διαδίκτυο, διαχείριση πένθους κλπ ). Παράλληλα, επιστημονικά ασχολούμαι με τον τομέα του ποινικού δικαίου και των εξαρτήσεων επί μια εικοσαετία πλέον, με μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των εξαρτήσεων- κι όλα αυτά με ευαισθητοποιούν ιδιαίτερα στο αντικείμενο.
Συνεπώς, αντικρίζω το Νομοσχέδιό σας πολύπλευρα και το αναλύω με το «μεγεθυντικό φακό» αυτής της εμπειρίας και όχι με ιδεοληψία ή στείρα λογική άρνησης της αντιπολίτευσης που αρνείται μια «μεταρρύθμιση» της Κυβέρνησης.
Εσείς από την πλευρά σας κ Υπουργέ, θα πρέπει σήμερα να ακούσετε με ανοιχτότητα και έτοιμος για παραδοχές που θα μας οδηγήσουν ίσως σε καλύτερα αποτελέσματα, από αυτά που ήδη έχουν παραχθεί από αυτήν την πρωτοβουλία του Υπουργείου σας .
Ø Δυστυχώς, εξαρχής θα πρέπει η πρώτη παραδοχή να είναι ο συνήθης ευφημιστικός και άκρως ψευδεπίγραφος τίτλος «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης».
Ø Καμία ψυχιατρική μεταρρύθμιση δεν ολοκληρώνετε, καμία τολμηρή πολιτική πρόταση δεν καταθέτετε, κανένα άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά δεν κάνετε…
Ø Κυοφορείτε εδώ και 6 μήνες – όταν και αρχίσατε να διαρρέετε αυτό ακριβώς το νομοσχέδιο κατά λέξη, τη σκοπιμότητα των πολιτικών σας στόχων, τον αποκλεισμό όλων συλλήβδην των λειτουργών της ψυχικής υγείας, τον στραγγαλισμό την απεξάρτησης και –κυρίως τον οριστικό και αμετάκλητο θάνατο της Πρόληψης , της πραγματικής και μόνης ελπίδας για την καταπολέμηση της μάστιγας των εξαρτήσεων και των σύγχρονων ψυχικών προβλημάτων, απότοκων της βαθιάς κρίσης του αξιακού και θεσμικού μας συστήματος.
Ø Κι αφού όλα αυτά τα «κυοφορήσατε» για πολλούς μήνες, σήμερα γεννάτε ένα τερατούργημα.
Ø Ενώ είχατε όλες τις δυνατότητες, να έχετε ένα υγιές και υπέροχο «νομοθετικό πλάσμα», να θρέψετε το νομοθετικό έμβρυό σας με γνώση και εμπειρία όλων όσοι δεκαετίες τώρα ξέρουν από μέσα και καλά όλα όσα συμβαίνουν, θετικών και αρνητικών, όλων όσων απαιτούνται για να αναμορφώσουν και αναβαθμίσουν δομές και πολιτικές, εσείς ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ το δημόσιο αγαθό της ψυχικής υγείας,- που είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ του πολίτη και αντίστοιχα υποχρέωση της Πολιτείας να παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες δωρεάν και εξατομικευμένα – να το απομονώσετε, να το ταίσετε «τοξικά απόβλητα» μιας κοντόφθαλμης πολιτικής φιλελευθεροποίησης των πάντων, συγκεντρωτισμού και κυνικής μοιρασιάς της ύλης σε κατευθυνόμενους ιδιώτες –συμπράττοντες της Κυβέρνησής σας στην ψυχική υγεία.
Ø Και έτσι γεννήσατε αυτό το «τερατούργημα», που ξεσήκωσε την Ελλάδα εδώ και μήνες , έβγαλε χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους – όχι ανασφαλείς εργαζομένους όπως αρέσκεται η Κυβέρνησή σας συνήθως να λέει, αλλά απλούς πολίτες, γονείς παιδιών που απεξαρτήθηκαν, ωφελούμενους ανθρώπους που δέχονται υπηρεσίες πρόληψης και ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης για να μείνουν δυνατοί και μακριά από τις εξαρτήσεις.
Ø Τα πανό στους δρόμους για το νομοσχέδιό σας γράφουν «ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ…», υιοθετώντας ένα συγκλονιστικό σύνθημα , του εγκλήματος των Τεμπών, που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα και συλλογικό τραύμα στην ελληνική κοινωνία.
Ø Αυτή την αντιστοιχία καταφέρατε με αυτό το νομοθέτημα…
Ø Εκατοντάδες φορείς, με τους οποίους δεν καταδεχθήκατε να διαβουλευτείτε- εμπαίζοντάς τους μάλιστα με την διαβούλευση των δύο εβδομάδων που δώσατε επίσημα στο νομοσχέδιο- ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου και την επανέναρξη ενός δομημένου διαλόγου, με θεματικές, πεδία επιστημονικά, θεραπευτικά πρωτόκολλα , μελέτες , έρευνες, διεθνείς και ευρωπαϊκές πολιτικές κλπ
Ø Δυστυχώς, το περιεχόμενο του Ν/Σ έρχεται να επιβεβαιώσει ότι όχι μόνο δεν θέλετε να βγάλετε από το τέλμα την «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ από τα ίδια τα βραχυκυκλώματα με τα οποία η Πολιτεία με ευθύνη της , πολλές φορές και διαχρονικά ,απορρύθμισε το σύστημα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας , αλλά προβαίνετε οριστικά σε ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ψυχικής υγείας –προωθώντας μια σκληρή αντιμεταρρύθμιση.
Ø Δεν ασχολείστε καθόλου με τον διαιωνιζόμενο «βάλτο» στο χώρο της ψυχικής υγείας αφορά μια κατάσταση όπου όλες οι μονάδες ψυχιατρικής νοσηλείας είναι καθημερινά γεμάτες ράντζα, όπου το ποσοστό των ακούσιων νοσηλειών εξακολουθεί να αποτελεί το 75% περίπου του συνόλου των εισαγωγών και όπου η «περιστρεφόμενη πόρτα» (οι διαδοχικές επανεισαγωγές) είναι ο καθιερωμένος, πλέον, τρόπος διαχείρισης των ψυχικά πασχόντων.
Ø Η Κυβέρνησή σας με κυνικό οδικό χάρτη , προβαίνει στην οριστική απεξάρθρωση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης και την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους, ενώ βάζει ταφόπλακα στην Πρόληψη και στους φορείς που την υπηρετούν με μεγάλη επιτυχία.
Με αυτό το νομοσχέδιο προβλέπεται:
η άμεση κατάργηση των οργανισμών των δυο (ΨΝΑ, ΨΝΘ) εκ των εναπομεινάντων ψυχιατρείων
το τσουβάλιασμα όλων των δημόσιων υπηρεσιών ψυχικής υγείας σ’ ένα Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΕΔΥΨΥ), διαρθρωμένο ανά Υγειονομικές Περιφέρειες (ΠεΔΥΨΥ), που θα «διασυνδέονται άμεσα επιστημονικά, λειτουργικά και εκπαιδευτικά…» με όλους τους «διασυνδεόμενους, συνεργαζόμενους και εποπτευόμενους φορείς», δηλαδή με φορείς υπηρεσιών ψυχικής υγείας ιδιωτικού δικαίου κερδοσκοπικού –ιδιωτικές κλινικές– και «μη» κερδοσκοπικού χαρακτήρα –ΜΚΟ– αλλά και ιδιώτες επαγγελματίες ψυχικής υγείας (ψυχίατρους, παιδοψυχίατρους κ.λπ). Πράγμα που πρακτικά σημαίνει σπρώξιμο των αιτούντων την όποια φροντίδα από τον διαλυόμενο δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό τομέα
· Στο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται τίποτα για δημιουργία κοινοτικών υπηρεσιών. Αναφέρεται σε πολλά σημεία η συγχώνευση και κατάργηση υπαρχόντων υπηρεσιών και, ως δημιουργία «νέων», το μόνο που προβλέπεται είναι η σύσταση περίκλειστων τμημάτων σε μια πρωτοφανούς χαρακτήρα κατασταλτική λογική: τμήματα «μέσης» και «υψηλής ασφαλείας», ειδικά τμήματα για τα λεγόμενα «δυσίατα» περιστατικά κλπ.
Αναφορικά με τον τομέα των εξαρτήσεων, μέσω του απροσχημάτιστα Ιδιωτικού Δικαίου χαρακτήρα του οργανισμού –«Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων» (ΕΟΠΑΕ)–, μέσα στον οποίο «τσουβαλιάζονται» όλα τα υπάρχοντα προγράμματα απεξάρτησης, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σαφή ως προς την στόχευση: ο όρος «στεγνό πρόγραμμα» δεν αναφέρεται ούτε μια φορά. Σκοπός του νομοσχεδίου είναι, την επομένη της ψήφισής του, να μην υπάρχει ούτε «18Άνω», ούτε κανένα στεγνό πρόγραμμα, όπως αυτά στο ΨΝΘ και στην Κέρκυρα.
Η έννοια της «πρόληψης» αναφέρεται απόλυτα αντιφατικά – από την μια η Κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν εντάσσονται τα Κέντρα Πρόληψης στην συγκεκριμένη ρύθμιση, από την άλλη όμως δηλώνει ότι θα ενσωματωθούν στον νέο οργανισμό, ότι δεν θα ασχοληθεί ο νέος οργανισμός ΕΟΠΑΕ με αστικές εταιρείες και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και εκ τρίτου, ότι θα φροντίσει η Κυβέρνηση για την τακτοποίηση των εργαζομένων ! Αν αυτό δεν είναι Κυβερνητικό βέρτιγκο- ποιο αλήθεια είναι ;;
Όλα αυτά σε μια εποχή που, στο έδαφος της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης διεθνώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση της χρήσης των τοξικών ουσιών και των εξαρτήσεων. Με εκατοντάδες και χιλιάδες εξαρτημένους (όπως και ψυχικά πάσχοντες) εγκαταλελειμμένους στους δρόμους και στις πιάτσες. Πιάτσες που αναπαράγουν και διαιωνίζουν οι λογικές και οι διαχειριστικές υπηρεσίες της, απλώς, «μείωσης της βλάβης»- πρόγραμμα συμπληρωματικού χαρακτήρα , αλλά όχι κυρίου στόχου .
Κι όσο για το προσωπικό των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης (που είναι ήδη, εδώ και πολύ καιρό, δραματικά υποστελεχωμένες), αυτό που προοιωνίζει το νομοσχέδιο είναι η περαιτέρω υποστελέχωση και οι μετακινήσεις προσωπικού, κυρίως νοσηλευτικού (αλλά και διοικητικού και τεχνικού), όπου θα κρίνει ο έχων την απόλυτη εξουσία διευθυντής του όποιου ΠεΔΥΨΥ.
Η λογική που διέπει το κλείσιμο των εναπομεινάντων, όπως έρχεται να το υλοποιήσει αυτό το νομοσχέδιο, είναι αυτή της νεοφιλελεύθερης κατάργησης των ψυχιατρείων που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, ήδη από την δεκαετία του 1960, και έχει επεκταθεί διεθνώς και σε όλη την Ευρώπη. Με βασικό της άξονα τη μείωση των δημόσιων δαπανών- και όχι τη φροντίδα των ανθρώπων! Με την εγκατάλειψη των ασθενών στους δρόμους ή στις φυλακές των ΗΠΑ να είναι πολλοί ψυχικά πάσχοντες. Με το προσωπικό να απολύεται και με τις όποιες υπάρχουσες υπηρεσίες, παντού, υποστελεχωμένες, με ελαστικές σχέσεις εργασίας κλπ.
Μια διαδικασία που, διαμετρικά αντίθετη με το τι είναι «αποϊδρυματοποίηση», αποκαλείται «απονοσοκομειοποίηση». Γιατί «αποϊδρυματοποίηση» θα σήμαινε τον μετασχηματισμό του θεσμού, στην κατεύθυνση του ξεπεράσματος (και όχι της απλής κατάργησης) του ψυχιατρείου, μέσω της οικοδόμησης, αφενός, μιας εναλλακτικής κουλτούρας για την προσέγγιση του ψυχικά πάσχοντος και, αφετέρου, ταυτόχρονα, ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών για την θεραπευτική και ολόπλευρη ψυχοκοινωνική στήριξη του προσώπου στον τόπο κατοικίας και, γενικά, εντός του κοινωνικού ιστού. Με την κατοικία, την εργασία, το εισόδημα, τις κοινωνικές σχέσεις ν’ αποτελούν βασικούς θεραπευτικούς παράγοντες και όχι μόνο το ψυχοφάρμακο.
Με την επανάκτηση και επέκταση των δικαιωμάτων του προσώπου, ταυτόχρονα με την αντικατάσταση των πρακτικών του εγκλεισμού από διαδικασίες που βασίζονται στην θεραπευτική συνοδεία και στην διαπραγμάτευση μεταξύ ασθενών και επαγγελματιών ψυχικής υγείας. Αντίθετα το νομοσχέδιο, όπως προαναφέρθηκε, προωθεί απλά και μόνο περίκλειστες «δομές φυλακές».
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ο χώρος της ψυχικής υγείας στη χώρα μας, χαρακτηρίζεται από ασάφεια, γραφειοκρατία και αλληλεπικαλυπτόμενες- κατακερματισμένες αρμοδιότητες υπουργείων και φορέων.
Η Πολιτεία έχει ακόμα πολλά βήματα να κάνει για την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών και των δομών της, σύμφωνα με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα.
Τα προβλήματα είναι μεγάλα και χρόνια.
Σε τίτλους συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε :
Υποστελέχωση
Μεγάλη έλλειψη κλινών
Απουσία ουσιαστικής τομεοποίησης, με την Αθήνα να νοσηλεύει την μισή Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη την άλλη μισή.
Υλικοτεχνικές και κτιριακές υποδομές που ειδικά στα ψυχιατρικά νοσοκομεία κινούνται στο όριο της αθλιότητας.
Μεγάλες ελλείψεις στην πρωτοβάθμια περίθαλψη – τρανό παράδειγμα το ότι στην Θεσσαλονίκη η ψυχιατρική μεταρρύθμιση προέβλεπε 13 κέντρα ψυχικής υγείας και υπάρχουν μόλις 4.
Απέναντι στα προβλήματα αυτά, η Κυβέρνηση δεν έχει να πει τίποτα το οραματικό, το σύγχρονο, το αναγκαίο .
Όπως δεν έχει να πει τίποτα για την αναβάθμιση των μονάδων ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης – βασικού πυλώνα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, για τη δημιουργία περισσότερων δομών, προστατευόμενων διαμερισμάτων και οικοτροφείων, για την ενίσχυση της συμπερίληψης στην κοινωνία.
Αντιθέτως, φέρνει ένα νομοσχέδιο διευθετήσεων και διοικητικών μεταβολών που προωθεί τον συγκεντρωτισμό και υπονομεύει το μέλλον δομών, εργαζομένων και κυρίως ασθενών.
Συστήνεται λοιπόν με το νομοσχέδιο το εθνικό δίκτυο υπηρεσιών ψυχικής υγείας (ΕΔΥΨΥ) που διαρθρώνεται στα Περιφερειακά Δίκτυα Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΠΕΔΥΨΥ), ένα σε κάθε ΔΥΠΕ.
Όλες οι δομές ψυχικής υγείας υπάγονται πλέον στο ΕΔΥΨΥ, τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία Αττικής και Θεσσαλονίκης καταργούνται.
Δημιουργείται μια διοικητική υπερδομή, ένας υδροκέφαλος σχηματισμός, εκ προοιμίου δυσλειτουργικός.
Μια υπερδομή που εκτείνεται σε όλη τη γεωγραφική περιφέρεια της Δ.Υ.Πε., απομακρυσμένη από τις μονάδες ψυχικής υγείας που εποπτεύει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργικότητά τους.
Ο χώρος της ψυχικής υγείας ωθείται στο να γίνει ολοένα και πιο διακριτός, κάνοντας έτσι βήματα πίσω στην ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών και στην καταπολέμηση του στίγματος της ψυχικής νόσου.
Ενώ και οι ψυχίατροι και ιδίως οι υπηρετούντες στα γενικά νοσοκομεία εφόσον αποσυρθούν από τις επιτροπές των νοσοκομείων, απομακρύνονται επιστημονικά από τους συναδέλφους τους των άλλων ειδικοτήτων.
Εντέλει, κ. Υπουργέ, η περίφημη διασύνδεση που οραματίζεται το νομοσχέδιο, παίρνει τη μορφή της λειτουργικής και επιστημονικής απομόνωσης.
Παρά δε τις διοικητικές μεταβολές, που δήθεν προωθούν την αυτονομία, οι υπηρεσίες της ψυχικής υγείας δεν αποκτούν ούτε οικονομική ούτε διοικητική αυτοτέλεια.
Αντίστοιχα είναι τα προβλήματα και στο επίπεδο των εργαζομένων.
Όχι μόνο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ενίσχυση της στελέχωσης των δομών ψυχικής υγείας, αλλά αντιθέτως, οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας.
Από εργαζόμενοι συγκεκριμένου νοσοκομείου, συγκεκριμένης δομής, καταλαμβάνουν θέσεις σε επίπεδο ΔΥΠΕ.
Ο κίνδυνος για μετακινήσεις ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού κατά το δοκούν και με αμφισβητούμενα κριτήρια του κάθε διοικητή προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες εντός του ΠΕΔΥΨΥ είναι ορατός.
Θα κληθούν συνεπώς οι εργαζόμενοι να σηκώσουν το βάρος της υποστελέχωσης των υπηρεσιών και των χρόνιων παθογενειών του κράτους.
Με τα δεδομένα λοιπόν αυτά κ. Υπουργέ, για ποια μεταρρύθμιση μιλάτε;
Όταν δεν λύνετε κανένα από τα προβλήματα του χώρου της ψυχικής υγείας,
Όταν δεν εφαρμόζετε τις σύγχρονες επιστημονικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των ασθενών
Όταν δεν έχετε εξασφαλίσει ούτε τη λειτουργικότητα, ούτε τη στελέχωση, ούτε την ευελιξία της νέας διοικητικής δομής.
Όσον αφορά στο 2ο μέρος του Νομοσχεδίου, για τον ευαίσθητο χώρο της μάχης κατά των εξαρτήσεων.
Πρωτοτυπείτε για μια ακόμα φορά κ. Υπουργέ – και δυστυχώς για σας όχι με θετικό πρόσημο, καθώς το όνομά σας θα συνδεθεί με τον αμετάκλητο θάνατο ενός τεράστιου έργου της Πρόληψης και των ειδικών προγραμμάτων αντιμετώπισης εξαρτήσεων.
Ακυρώνετε εν μία νυκτί έργο ετών.
Καταργείτε τον ΟΚΑΝΑ, καταργείτε τα ΚΕΘΕΑ και δημιουργείτε ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, τον ΕΟΠΑΕ, στον οποίο εντάσσονται όλες οι δομές, οι υπηρεσίες και τα προγράμματα για την καταπολέμηση των εξαρτήσεων.
Ο υπερσυγκεντρωτισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Αναμιγνύετε προγράμματα διαφορετικής φιλοσοφίας, υπονομεύοντας τον πλουραλισμό στη θεραπευτική προσέγγιση.
Προωθείτε μια μονοδιάστατη αντιμετώπιση των χρηστών, που δεν μπορεί να λειτουργήσει για όλους.
Την ίδια στιγμή, απουσιάζει παντελώς από το σχεδιασμό σας η πρόληψη, θεμελιώδης πυλώνας στην καταπολέμηση των εξαρτήσεων.
Και τούτο την ώρα που η επιστημονική κοινότητα αναδεικνύει την αξία της.
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τα 75 Κέντρα Πρόληψης που λειτουργούν πανελλαδικά επί 30 συναπτά έτη, που έχουν καταφέρει με έναν εκπληκτικό τρόπο να κάνουν εταίρους όλα τα θεσμικά και συλλογικά όργανα των τοπικών κοινωνιών .
Φορείς με σημαντική δραστηριότητα και προσφορά στην πρόληψη της χρήσης των εξαρτησιογόνων ουσιών αλλά και εν γένει των εξαρτήσεων (διαδίκτυο, τζόγος κ.λπ.), που προάγουν μέσα από τις δράσεις τους την ψυχοκοινωνική υγεία.
Και αναδεικνύουν το ρόλο της κοινότητας, της τοπικής κοινωνίας στην πρόληψη των εξαρτήσεων, μοχλεύουν την τοπική κοινωνία, καθιστούν εταίρους τους ίδιους τους πολίτες , μέσα από τις συλλογικότητες.
Σας ερωτώ λοιπόν, ποιο είναι το μέλλον τους και γιατί δεν εντάσσονται στις προβλέψεις του νομοσχεδίου;
Επίσης κ. Υπουργέ,
Ορίζετε τον ΕΟΠΑΕ αρμόδιο για κάθε θέμα που αφορά στις εξαρτήσεις ανά την επικράτεια, αδιαφορώντας για την λειτουργική απόσταση μεταξύ της διοίκησης του Οργανισμού και των απομακρυσμένων δομών του.
Επιφυλάσσετε όμως στον Πρόεδρό του μία ακόμη θέση, αυτή του Εθνικού Συντονιστή για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων.
Και τούτο, τη στιγμή που σκοπός του ΕΟΠΑΕ είναι με βάση το νομοσχέδιο η εφαρμογή της εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων και η υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των εξαρτήσεων !
Συνεπώς επόπτης και εποπτευόμενος συμπίπτουν στο ίδιο πρόσωπο, ενώ υπονομεύεται ευθέως η ανεξαρτησία του θεσμού του Εθνικού Συντονιστή.
Τέλος, όσον αφορά στους εργαζόμενους του νέου Οργανισμού :
Το προσωπικό του ΟΚΑΝΑ και των ΚΕΘΕΑ προβλέπεται ότι μετακινείται αυτοδικαίως στον ΕΟΠΑΕ.
Ενώ οι εργαζόμενοι στις υπόλοιπες μονάδες και προγράμματα που εντάσσονται στον ΕΟΠΑΕ, όπως 18ΑΝΩ, DETOX, ΙΑΝΟΣ, ΔΙΑΠΛΟΥΣ κλπ, καλούνται να υποβάλλουν αίτηση να μετακινηθούν στον ΕΟΠΑΕ.
Λησμονεί ωστόσο η Κυβέρνηση ότι ιδίως οι εργαζόμενοι στα ψυχιατρικά.
Κλείνω με το τελευταίο μέρος του Νομοσχεδίου.
Με το άρθρο 65 η Κυβέρνηση κάνει πράξη τις απειλές της απέναντι στους ιδιώτες ιατρούς που καλεί να καλύψουν τα κενά του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Αφήνει τους γιατρούς εκτός συμβάσεων ΕΟΠΥΥ και εκτός συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και τιμωρεί γιατρούς και πολίτες για τις δικές της ανεπάρκειες.
Απέναντι λοιπόν στα μεγάλα προβλήματα και στην υποστελέχωση του ΕΣΥ, επιλέγει να απαντήσει με επιτάξεις και μονομερείς ενέργειες, σε μια λογική που παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Απειλές και τιμωρίες όμως, δεν έχουν θέση σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου.
Η Υγεία είναι δημόσιο αγαθό.
Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη κυβερνητική πολιτική που θα θέτει στο επίκεντρο τον εκσυγχρονισμό και την ανασύνταξη του δημόσιου συστήματος υγείας.
Μια πολιτική που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέτυχε να διαμορφώσει.
Το τέρας που γεννάται, ξέρετε καλά πώς χαλιέται – Όπως ακριβώς απαντήθηκε το αίνιγμα της Σφίγγας από τον Οιδίποδα : ο άνθρωπος θα χαλάσει το τέρας – οι άνθρωποι στηρίζουν το οικοδόμημα της ψυχικής υγείας – με έμπνευση, αυταπάρνηση, προσφορά και εμπειρία . Τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει με την άρνηση όλων αυτών των ανθρώπων της ψυχικής υγείας. Και οι άνθρωποι έχουν αρνηθεί. Το τερατούργημά σας , δεν θα εφαρμοστεί.
