Το πρώτο Εργατικό Διήμερο του Εργατικού Κέντρου Λάρισας ολοκληρώθηκε και αποτέλεσε μια ανάσα δροσιάς στην καρδιά του καύσωνα αλλά και στην δυσκολία της λαϊκής οικογένειας για λίγες μέρες ξεκούρασης και αναψυχής.
Μια πρωτοβουλία που γεννήθηκε από την ανάγκη όλων μας για ξεκούραση, για αναψυχή, για διασκέδαση και αποτελεί συνέχεια στην μεγάλη προσπάθεια της ανάπτυξης της αλληλεγγύης ανάμεσά μας, προβάλλοντας συγχρόνως την ανάγκη να δυναμώσει η διεκδίκηση για ό,τι είναι σήμερα απαραίτητο για να ικανοποιείται πλήρως και για όλους αυτή η ανάγκη.
Για το Εργατικό Κέντρο Λάρισας ο τουρισμός, οι διακοπές, η ξεκούραση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανθρώπινη ανάγκη και το δικαίωμα στις διακοπές για τον εργαζόμενο είναι αδιαπραγμάτευτο. Η ανάπαυση και αναψυχή του εργαζόμενου έχει άμεση σχέση και συμβάλει στην αναπλήρωση της δύναμής του, σωματικής και ψυχικής. Για αυτό λοιπόν και δεν αποδεχόμαστε την λογική που λέει να «ζούμε για να δουλεύουμε»!
Δεν συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι 1 στους 2 Έλληνες δεν θα πάει διακοπές, ενώ και ένα μεγάλο τµήµα όσων πάνε θα πάνε λιγότερες ημέρες. Και έτσι το καλοκαίρι από μια εποχή ξεγνοιασιάς γίνεται «βάσανο» όταν παράλληλα ερχόμαστε αντιμέτωποι διαρκώς με νέες στερήσεις. Γιατί η ικανοποίηση αυτής της ανάγκης γίνεται ακόμα πιο δύσκολη στο φόντο της τεράστιας ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας που μαστίζει τις λαϊκές οικογένειες.
Και εμείς θέλουμε να ρωτήσουμε: Πώς γίνεται ο τουρισμός να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και σχεδόν ένας στους δύο κατοίκους της χώρας να μην έχει τη δυνατότητα να πάει διακοπές; Πώς γίνεται να καταγράφεται ρεκόρ εισπράξεων, αλλά και αφίξεων τουριστών το 2023, και όμως ακόμα και οι ολιγοήμερες αποδράσεις να είναι απαγορευτικές για τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων;
Η απάντηση είναι ίδια όπως και για κάθε άλλη ανικανοποίητη ανάγκη μας. Πως οι δικές μας ανάγκες δεν είναι προτεραιότητα σε αυτό το κράτος. Προτεραιότητα είναι τα κέρδη των λίγων. Για αυτό και η ικανοποίηση κάθε μας ανάγκης γίνεται εμπόρευμα. Για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, να διασφαλίζονται τα συμφέροντά τους.
Είναι χαρακτηριστικοί οι προβληματισμοί των εργαζομένων που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις του 1ου Εργατικού Διημέρου: «Μπορεί αυτό το κράτος να καλύψει τις ανάγκες μας;», «Τα σωματεία οργανώνουν και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες;», «Τι θα γίνει με περιπτώσεις ΑΜΕΑ, συνταξιούχων και άλλων κοινωνικών ομάδων που δυσκολεύονται έστω και για λίγες μέρες διακοπές;»…
Δεν μπορεί στην Ελλάδα του 2024 να συμβιβαζόμαστε µε αυτή την κατάσταση. Σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες ώστε οι εργαζόμενοι καθολικά να απολαμβάνουν όχι μόνο φθηνές και ποιοτικές διακοπές αλλά μια ασφαλή κι ευτυχισμένη ζωή . Η μεγάλη αλήθεια είναι πως η ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών του λαού δεν μπορεί να συμβαδίσει µε την καπιταλιστική οικονομία που «ζει και αναπνέει» για τα κέρδη των λίγων.
Το εργατικό διήμερο ήταν μια πρώτη προσπάθεια αξιοποιώντας μια μορφή, μια πρωτοβουλία που μπορεί να καθιερωθεί τα επόμενα χρόνια από τα εργατικά σωματεία της περιοχής και μπορεί να αποτελέσει βήμα στην πολύμορφη παρέμβασή τους.
Παίρνουμε ανάσες, ανασυντάσσουμε τις δυνάμεις μας για τους νέους μεγάλους αγώνες που ήδη προβάλλουν, να σταθούμε ίσοι στις απαιτήσεις των καιρών.
