Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού και το αντίστοιχο νομοσχέδιο είναι ακόμη μια αντεργατική μεθόδευση με την οποία παγιώνονται στο διηνεκές οι μνημονιακοί νόμοι που κατάργησαν τις διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού και έριξαν στα τάρταρα τους μισθούς και τις Συλλογικές Συμβάσεις .
Όχι μόνο δεν καταργείται ουσιαστικά το άθλιο καθεστώς που έφερε ο νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου(ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) όπου προβλέπει ο κατώτατος μισθός να αποφασίζεται από τον εκάστωτε υπουργό εργασίας αλλά με το νέο νομοθέτημα, η κυβέρνηση επιδιώκει και μετά το 2027, δηλαδή 15 ολόκληρα χρόνια μετά την αντεργατική ΠΥΣ του 2012, ο καθορισμός του κατώτατου μισθού να παραμείνει στα χέρια των κυβερνήσεων, του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων, αποκλείοντας διά παντός τα συνδικάτα από αυτήν τη διαδικασία και πλέον να διαμορφώνεται υπό τον μανδύα ενός δήθεν ουδέτερου «μαθηματικού τύπου», ενώ στην πράξη θα εξασφαλίζει την απρόσκοπτη κερδοφορία των επιχειρήσεων. Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα ενσωματώνει και τη σχετική Οδηγία της ΕΕ (2041) για τους δήθεν «επαρκείς κατώτατους μισθούς» και τη δημιουργία «ευνοϊκών συνθηκών για την ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για άλλη μια Οδηγία που θωρακίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και συνολικά της ΕΕ σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων. Γι΄αυτό ο πρωθυπουργός χαρακτηρίζει ως «κομβική πρωτοβουλία» την συγκεκριμένη ρύθμιση!
Θέλουν να μας πείσουν πως δήθεν ο κατώτατος μισθός θα διαμορφώνεται με αντικειμενικά κριτήρια έξω από τις επιδιώξεις και στάνταρτ που βάζουν τα συμφέροντα των εργοδοσίας, των επιχειρηματικών ομίλων! Αλήθεια, γιατί σε μια περίοδο που πληθωρισμός είναι στα ύψη και η παραγωγικότητα της εργασία αυξήθηκε κατά 46% σε σχέση με το 2009 γιατί οι μισθοί παραμένουν μειωμένοι σε σχέση με εκείνη την περίοδο ; Γιατί αυτό που επιδιώκουν είναι να υψώσουν με ένα ακόμη αντιδραστικό νόμο ένα νομοθετικό τείχος προστασίας των εργοδοτών από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για αυξήσεις στους μισθούς! Αυτή είναι η «προσβλεψιμότητα» στην οικονομία που μιλάει η υπουργός ! Κι αυτό είναι κάτι εντελώς αντίστροφο από την διασφάλιση της δικής μας ζωής!
Και μόνο η σύνδεση της «αύξησης της παραγωγικότητας» με τα επίπεδα του κατώτατου μισθού σημαίνει ότι αυτός θα διαμορφώνεται με κριτήριο την προσαρμογή του στην εντατικοποίηση της εργασίας και στην ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ενώ απουσιάζουν παντελώς τα κριτήρια της κάλυψης των αναγκών των ίδιων των εργαζομένων.
Όσο για τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι ο νέος μηχανισμός εξασφαλίζει τη «μη μείωση του κατώτατου μισθού», πρόκειται για άλλη μια καραμπινάτη κοροϊδία, αφού οι εργαζόμενοι δεν ξεχνούν πως το 2012, μέσα σε μια νύχτα, για λογαριασμό του κεφαλαίου, η τότε κυβέρνηση μείωσε τον ισχύοντα κατώτερο μισθό κατά 22% και 32% για τους νέους εργαζόμενους, ενώ κατάργησε και την ΕΓΣΣΕ. Και αυτόν τον κομμένο μισθό κράτησαν σε ισχύ όλες οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019. Η ίδια κοροϊδία γίνεται και σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων, αφού η επέκταση του μηχανισμού και στο Δημόσιο δεν απαντά στο βασικό αίτημά τους για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού που βάναυσα τους αφαιρέθηκαν τα χρόνια των μνημονίων, κάτι που συνεχίζει να εφαρμόζεται μέχρι σήμερα.
Γι΄αυτό οι εργαζόμενοι καμία προσδοκία να μην έχουν από τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Είτε «αυτόματα» είτε «χειροκίνητα» αυτό που σταθερά αυξάνεται είναι η σκληρή εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, με την ζωή μας καθηλωμένη στην φτώχεια και την αθλιότητα. Η μόνη λύση είναι η συλλογική πάλη και η διεκδίκηση για τις δικές μας ανάγκες ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων! Αυτό το μήνυμα πρέπει να δοθεί με μαζικό τρόπο στην Πανεργατική Απεργία στις 20 Νοέμβρη!
