Μία από τις πιο απαισιόδοξες εξελίξεις των τελευταίων ημερών ήταν η αφαίρεση των πολυτεκνικών επιδομάτων από όσους διαθέτουν ετήσιο συνολικό οικογενειακό εισόδημα άνω των 40.000 ευρώ.
Ενώ η Ελλάδα φθίνει δημοσιογραφικά και, κυριολεκτικά, υφίσταται έναν αργόσυρτο βιολογικό θάνατο, κόβονται από χιλιάδες πολύτεκνες μητέρες τα ισχύοντα πενιχρά επιδόματα, αντί να προστεθούν επιπλέον κίνητρα για την αναγκαία αύξηση των γεννήσεων.
Έτσι, δηλαδή, η Ελληνική Πολιτεία «ανταμείβει» τους αιμοδότες του έθνους, επικοινωνώντας το μήνυμα ότι οι πολυμελείς οικογένειες δεν έχουν ανάγκη βοηθείας σε ένα κράτος με κατ’ ευφημισμό δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια.
Ταυτοχρόνως, όμως, το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης διογκώνεται, επιφέροντας μια επικίνδυνη αλλοίωση της εθνολογικής σύνθεσης της Ελλάδας. Η ανεξέλεγκτη ροή χιλιάδων λαθρομεταναστών κάθε χρόνο επιβαρύνει πολλαπλώς την λειτουργία των δομών του ελληνικού κράτους και υποσκάπτει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και ομαλότητας, λειτουργώντας ως «ιός» που προσβάλλει την αυθυπαρξία και τις ιστορικές αντοχές του ελληνικού έθνους.
Επιπροσθέτως, η διογκούμενη τάση φυγής των ελλήνων προς το εξωτερικό, ιδιαιτέρως μάλιστα νεαρών ηλικιών, τείνει να εξελιχθεί σε κανονικό μεταναστευτικό ρεύμα, ανάλογο προηγουμένων δεκαετιών, επιτείνοντας το νούμερο ένα εθνικό πρόβλημα, το δημογραφικό, και στερώντας την πατρίδα από ένα εξειδικευμένο έμψυχο δυναμικό που είναι απαραίτητο για την οικονομική και πνευματική της ανάταξη.
Συνεπώς, το τρίπτυχο υπογεννητικότητα – λαθρομετανάστευση αλλογενών πληθυσμών με υψηλό δείκτη γεννήσεων – μαζική έξοδος Ελλήνων προς τρίτες χώρες δημιουργεί ένα θανατηφόρο σύμπλεγμα, που ως σαράκι κατατρώγει και απομυζεί κάθε στοιχείο ζωτικότητας του ελληνικού έθνους.
Ο βιολογικός θάνατος του Έλληνα είναι ante portas και εμείς … περί άλλων τυρβάζομεν.
