Oταν ο Λαρισαίος εκπαιδευτικός Δημήτρης Σακατζής ανέβηκε στο βήμα της αίθουσας του υπουργείου Παιδείας, κατά τη διάρκεια τελετής βράβευσης για τον θεσμό της «Αριστείας καλών πρακτικών και καινοτόμων δράσεων στην Εκπαίδευση», κανείς δεν περίμενε την εξέλιξη.
Ο καθηγητής σήκωσε με το ένα χέρι το βραβείο του, που είχε πάρει πέρυσι στο πλαίσιο του ίδιου θεσμού, και με το άλλο το χαρτί της διαθεσιμότητάς του, καθώς είναι ένας από τους 1.992 εκπαιδευτικούς των Επαγγελματικών Λυκείων και σχολών που μπήκε στο καθεστώς κινητικότητας και ακόμη περιμένει να τακτοποιηθεί.
Η κίνησή του έφερε σε αμηχανία κάποιους, αλλά προκάλεσε και το θερμό χειροκρότημα των συναδέλφων του που ήταν μέσα στην αίθουσα, πολλοί εκ των οποίων έχουν λάβει επίσης φύλλο πορείας για τη διαθεσιμότητα. Ο Δημήτρης δεν είχε σκοπό, όπως είπε, να καταστρέψει την εκδήλωση. Γι’ αυτόν τον λόγο υπογράμμισε: «Νιώθω τιμή για το βραβείο. Δεν ήρθαμε να χαλάσουμε τον θεσμό». Δεν παρέλειψε, όμως, να τονίσει ότι «ο πολιτικός κόσμος έχει κατασυκοφαντήσει τους εκπαιδευτικούς». Ο ίδιος δούλευε στο 1ο ΕΠΑΛ του Τυρνάβου και είχε διοριστεί στην Εκπαίδευση το 2001, μέσω ΑΣΕΠ.
Εχει μεταπτυχιακό στην Οργάνωση και Διοίκηση στην Εκπαίδευση από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, έχει βραβευτεί (πέρυσι) στον θεσμό Αριστείας για το σενάριο μιας ταινίας που έκανε στο σχολείο του με τίτλο «Φοβού τους ξένους», έχει οργανώσει τράπεζα αίματος και έχει να επιδείξει δεκάδες εκπαιδευτικές δράσεις.
Με την πράξη του ήθελε να ευαισθητοποιήσει όλους τους αρμόδιους για την ανεργία στην οποία έχουν καταδικαστεί αυτός και πολλοί άλλοι συνάδελφοί του, οι οποίοι, αν και είχαν λάβει υποσχέσεις ότι θα τακτοποιηθούν σε άλλες θέσεις, ακόμη βρίσκονται στην αναμονή.
«Δεν είμαι πολιτευτής»
Ο Δημήτρης Σακατζής, προς αποφυγήν των όποιων παρεξηγήσεων, φροντίζει να προβεί σε μια διευκρίνιση που τα λέει όλα: «Δεν είμαι συνδικαλιστής. Δεν είμαι πολιτευτής. Δεν διεκδικώ ψήφο. Είμαι απλά ένας καθηγητής σε διαθεσιμότητα, που μέχρι σήμερα εργαζόμουν με ζήλο και με πάθος στην τάξη και στο σχολείο. Ισως να πείτε ότι είμαι μια παράπλευρη απώλεια. Υπάρχει όμως μια απώλεια πολύ βαριά για την κοινωνία. Αυτή είναι η δωρεάν παιδεία…».
Πηγή άρθρου: Ethnos.gr / ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΤΡΙΓΚΑ
