Δήλωση Διαμάντου για την αιθαλομίχλη


Η αιθαλομίχλη στην ατμόσφαιρα είναι απότοκος της … «πολιτικής αιθαλομίχλης» του μοντέλου άσκησης, επί πολλά χρόνια, ευκαιριακής πολιτικής και, σε αρκετές περιπτώσεις, εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων ενάντια στα Εθνικά συμφέροντα και στις λαϊκές κοινωνικές ανάγκες.

Είναι η πολιτική του παρελθόντος που έφερε την έκρηξη της οικονομικής κρίσης σε συνδυασμό με το σπάταλο ενεργειακό μοντέλο που υιοθετήθηκε, χωρίς μακροχρόνια, ολιστική προσέγγιση.

Σήμερα στην Ελλάδα ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού βιώνει την Ενεργειακή Φτώχεια (όταν ένα Ελληνικό νοικοκυριό δαπανά Περισσότερο από 10% του ετήσιου οικογενειακού του εισοδήματος για τις δαπάνες των ενεργειακών του αναγκών, τότε ορίζεται ότι πλήττεται από ενεργειακή φτώχεια). Άλλωστε, όσοι δεν ζουν στη γυάλατη βιώνουν διαρκώς δίπλα τους.

Αλλά, και για τους πλέον δύσπιστους, μία έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών – Τμήμα Στατιστικής (του χειμώνα του 2013- δεν πιστεύω ότι θα βελτιωθούν οι δείκτες στο τέλος του χειμώνα του 2014) αποτυπώνει την δραματική εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα και αγωνία:

 

«Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να πληρώσετε τους λογαριασμούς για τη θέρμανση του σπιτιού σας;»

 

33,8 σχετικά δύσκολο

30,2 πολύ δύσκολο

ΣΥΝΟΛΟ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ> 64%!

«Δίνετε περισσότερο από το 10% του εισοδήματός σας για θέρμανση;»

 

62,4% ΝΑΙ!

27,3% ΟΧΙ

10,3% ΔΓ/ΔΑ

«Χρησιμοποιείτε λιγότερη θέρμανση στο σπίτι σας από όση χρειάζεστε, επειδή δε φτάνει το εισόδημά σας;»

 

78,6% ΝΑΙ!

18,3% ΟΧΙ

3,1% ΔΓ/ΔΑ

Κατά συνέπεια, δεν έχει κανένας το δικαίωμα να ποινικοποιεί την ενεργειακή φτώχεια στην οποία έχει οδηγηθεί με ευθύνη της Πολιτείας η συντριπτική πλειοψηφία του λαού θέτοντας έτσι απλά «οδηγίες» του στυλ «να μην χρησιμοποιείτε τα τζάκια», «να μην καίτε ανεξέλεγκτα όποιο υλικό» κλπ.

Οι πολλαπλές επιπτώσεις από την άσκηση πολιτικής του χθες ή, μίας σπασμωδικής και άτολμης άσκησης πολιτικής σήμερα, επί του σύνθετου προβλήματος της αιθαλομίχλης που επιτείνεται διαρκώς, απαιτούν μία ολιστική αντιμετώπιση και άμεσα μέτρα σε κάθε παράμετρο του προβλήματος.

 

  1. ΜΕΙΩΣΗ της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης για οικιακή χρήση (π.χ. μείωση του ΦΠΑ)που θα συμπαρασύρει και την τιμή του φυσικού αερίου. (η αύξηση του ΕΦΚ και η εξίσωση της τιμής πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης μόνο, τελικά, αποτέλεσμα είχε την επιβάρυνση των νοικοκυριών).
  2. ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ επάρκειας και χαμηλής τιμής του φυσικού αερίου (μείωση του ΦΠΑ για οικιακή χρήση) από τις προμηθεύτριες χώρες.
  3. ΑΜΕΣΗ ενίσχυση των Ανανεώσιμων πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) αλλά, και λειτουργία των έτοιμων σταθμών παραγωγής καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας ή ολοκλήρωση των σχεδόν έτοιμων έργων και σταθμών παραγωγής, στα πλαίσια άσκησης μίας δυναμικής Εθνικής Ενεργειακής πολιτικής απεξάρτησης από τα εισαγόμενα καύσιμα.
  4. ΧΤΥΠΗΜΑ των συμφερόντων λαθρεμπορίου καυσίμων με συγκεκριμένους και διαρκείς ελέγχους.
  5. ΠΑΤΑΞΗ της λαθροϋλοτομίας. Η κρίση ουσιαστικά μεταθέτει το οξύ και άμεσο πρόβλημα της θέρμανσης των κατοικιών, στον πρωτογενή τομέα, δηλαδή στα δασικά οικοσυστήματα, ασκώντας μεγάλη πίεση σε αυτά και με αποτέλεσμα, αυτά να αποψιλώνονται, ανεξέλεγκτα και ληστρικά. Απαιτείται ενίσχυση τόσο των δασικών υπηρεσιών όσο και του νομικού πλαισίου ώστε, να ασκηθεί αποτελεσματική δασοπολιτική επιτήρηση στα δάση μας και, η αειφορική διαχείριση των δασών.
  6. ΔΙΑΡΚΗΣ και πλήρης ενημέρωση των πολιτών για το πώς μπορούν να θερμανθούν με ασφάλεια και σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας με σχετικά κίνητρα (φοροαπαλλαγές κυρίως σε χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, σε προϊόντα και υπηρεσίες εξοικονόμησης ενέργειας και μείωσης των αναγκών σε θέρμανση).
  1. ΣΤΗΡΙΞΗ των τοπικών κοινωνικών επιχειρήσεων για παραγωγή πέλετ από δασικά και γεωργικά υπολείμματα, που τροφοδοτούν οικισμούς της υπαίθρου
  2. ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ αξιόπιστων προδιαγραφών για τα στερεά καύσιμα, καυσίμων από βιομάζα και για τους λέβητες-καυστήρες κάθε τύπου (με αυστηρό έλεγχο εγκατάστασης –λειτουργίας-συντήρησης από ενεργειακούς επιθεωρητές)
  3. ΑΜΕΣΗ εφαρμογή ενός δυναμικού μαζικού προγράμματος ενεργειακής θωράκισης των κτιρίων με ενεργειακή τους αναβάθμιση, δημοσίων και ιδιωτικών (πάνω από το 70% των κτηρίων μας είναι πολύ χαμηλής ενεργειακής κλάσης και, η αναβάθμιση ενός κτηρίου παλαιάς κατασκευής χωρίς μόνωση, σε κτήριο με ολοκληρωμένη μόνωση κελύφους και κουφωμάτων μπορεί να επιφέρει μείωση 47% στο ετήσιο κόστος θέρμανσης). Η μέση ενεργειακή κατανάλωση των κτιρίων της Αθήνας φτάνει τις 29 κιλοβατώρες το χρόνο ανά κυβικό.

Στη Δανία ανέρχεται σε 13 κιλοβατώρες το χρόνο ανά κυβικό, στη Γερμανία σε 21 κιλοβατώρες το χρόνο ανά κυβικό, ενώ στην Ολλανδία σε 20 κιλοβατώρες το χρόνο ανά κυβικό.

  1. ΕΦΑΡΜΟΓΗ μίας δυναμικής πολεοδομικής ανασυγκρότησης των αστικών κέντρων με ολιστικές λύσεις ανάπλασης που θα ενισχύσουν και τον αερισμό των πόλεων αλλά, και όλες τις παραμέτρους που ενισχύουν το αστικό περιβάλλον και την άμυνα μίας πόλης (ενίσχυση πρασίνου, διαμόρφωση ελεύθερων δημόσιων χώρων, κίνητρα στους δημότες για ακολουθία της ίδιας τακτικής σε δώματα και κοινόχρηστους χώρους).
  2. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ με βάση τις αρχές της βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής στα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.
  3. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ πιστοποιημένου επαρκούς δικτύου σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πόλη μας, με συγκέντρωση επαρκών & αξιόπιστων δεδομένων και συνεχή ανακοίνωση-παρουσίαση των τιμών μέτρησης ρύπων προς ενημέρωση των πολιτών.
  4. ΔΙΑΡΚΗΣ καταγραφή των βασικών ρύπων στο αστικό και περιαστικό περιβάλλον με πύκνωση των σημείων μέτρησης και με βαθμονομημένα όργανα μέτρησης έχοντας έτσι, καθημερινά, την εικόνα της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και λαμβάνοντας στοχευμένα μέτρα (δεν αρκεί ένας σταθερός σταθμός μέτρησης από το 2001 στο κτίριο της Περιφέρειας και ένας κινητός σταθμός του Δήμου από το 2010 ο οποίος σταθμεύει στο Ομορφοχώρι).

 

 

 

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι, το φαινόμενο της αιθαλομίχλης δίνει την ευκαιρία σε όσους «βουλεύονται» το δημόσιο συμφέρον να ασκήσουν μία συνολική και αποτελεσματική πολιτική για την Ελλάδα και το λαό της.

Γιατί, και σε αριθμούς – που κάποιοι αρέσκονται να πείθονται μόνο από αυτούς – είναι αυταπόδεικτη η πολλαπλή ωφελιμότητα σε κάθε τομέα.

  • Το οικονομικό όφελος από τη μείωση της νοσηρότητας (δηλ. την αποφυγή νέων εισαγωγών σε νοσοκομεία λόγω προβλημάτων του αναπνευστικού και καρδιαγγειακού συστήματος) κυμαίνεται από 9 εκατομμύρια € (στην περίπτωση που το μόνο μέτρο που θα παρθεί αφορά στην διεύρυνση της πρόσβασης στο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ οίκον» για τη μετατροπή απλών ανοικτών τζακιών σε ενεργειακά) μέχρι 22 εκατομμύρια € (στην περίπτωση διεύρυνσης των κριτηρίων πρόσβασης των νοικοκυριών στα επιδόματα θέρμανσης με πετρέλαιο και επιτάχυνσης των διαδικασιών έγκρισης από τις αρμόδιες υπηρεσίες).
  • Η μείωση της θνητότητας (δηλ. θανάτων που επιδημιολογικά μπορούν να αποδοθούν σε μακρόχρονη έκθεση σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης από αιωρούμενα σωματίδια) λόγω της λήψης μέτρων παρέμβασης για τη μείωση της ρύπανσης έχει δημοσιονομικό όφελος που κυμαίνεται από 250 έως 500 εκατομμύρια € για τον πληθυσμό μίας ευρύτερης περιοχής σαν της Θεσσαλονίκης, ανάλογα με τον τύπο μέτρων που λαμβάνονται.
  • Η εξοικονόμηση από την ετήσια ενεργειακή δαπάνη μόνο των δημοσίων κτιρίων φτάνει τα 450 εκατ. ευρώ!!!

 

Ένα τέτοιο συνολικό πλαίσιο πολιτικής, με συμμέτοχους το Επιστημονικό δυναμικό, τους φορείς και τους πολίτες μπορεί να περιορίσει σημαντικά το πρόβλημα της ρύπανσης και της επιβάρυνσης της δημόσιας υγείας ενώ, ταυτόχρονα, θα αποτελέσει και μία σημαντική ανάσα στα οικονομικά των νοικοκυριών αμβλύνοντας τα προβλήματα θέρμανσης και μειώνοντας έτσι, το υψηλό ποσοστό της ενεργειακής φτώχειας στην Ελλάδα.

 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο Δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα για 8 ημέρες στις ΠΕ Λάρισας και Μαγνησίας
Επόμενο άρθρο Χρέος των Δήμων να στηρίξουν την ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας στην Ελλάδα