Η κατάληψη στη Νομική Σχολή Αθηνών από 250 λαθρομετανάστες ανέδειξε με ένταση, μεταξύ άλλων, το πρόβλημα του πανεπιστημιακού ασύλου. Διότι πέραν πάσης αμφιβολίας η παρατεινόμενη ισχύς του ασύλου συνιστά πλέον πρόβλημα, τόσο για την λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων όσο και την έννομη τάξη.
Ως γνωστόν, το άσυλο είναι θεσμός που ταυτίζεται με την ανεμπόδιστη διακίνηση των ιδεών, την επιστημονική έρευνα, την καλλιέργεια πολιτιστικών και κοινωνικών αξιών, την ακαδημαϊκή ελευθερία και την πανεπιστημιακή αυτοτέλεια. Υπενθυμίζουμε ότι θεσμοθετήθηκε τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης προκειμένου να άρει τις καχυποψίες της ελληνικής κοινωνίας ότι τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, φοιτητές αλλά και καθηγητές, αστυνομεύονται και παρακολουθούνται.
Έκτοτε, όμως, οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά. Η Ελλάδα έχει εμπεδωμένο δημοκρατικό πολίτευμα και κάθε πολίτης μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς. Επιπλέον, η τεχνολογία καθιστά την πρόσβαση στο δημόσιο λόγο εύκολη και ελεύθερη για τον καθένα.
Έτσι το πανεπιστημιακό άσυλο, ξεπερασμένο ιστορικά, έχασε το αρχικό του νόημα. Αντιθέτως, κατάντησε, με την ανοχή όλων -πολιτείας, πρυτανικών αρχών, φοιτητικών οργανώσεων-, να υποθάλπει την αυθαίρετη και βίαιη συμπεριφορά μειοψηφιών, που οδηγεί εντέλει στον εκφοβισμό διδασκόντων και διδασκομένων ή ακόμη χειρότερα να λειτουργεί ως προκάλυμμα παράνομων ή ακόμη και εγκληματικών πράξεων, εξω-πανεπιστημιακών στοιχείων.
Μιλούμε, επομένως, για μια ακόμη κακοφορμισμένη παθογένεια της μεταπολίτευσης, που ολοκλήρωσε τον κύκλο της και ψυχορραγεί στον καιρό του Μνημονίου. Είναι καιρός λοιπόν να παύσουν κάποιοι να κρύβονται πίσω από ιδεολογήματα που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν σε άλλες εποχές και για άλλους λόγους.
Δυστυχώς, πολλαπλασιάζονται οι νησίδες ανομίας, που γιγαντώνονται από την διογκούμενη φτώχεια, την αθρόα λαθρομετανάστευση και τις διαχρονικές αδυναμίες της κρατικής μηχανής. Η τάση αυτή τραυματίζει καίρια την ίδια την κοινωνική συνοχή, καθιστά θύμα τον απλό πολίτη και απομακρύνει περισσότερο την αφετηρία ανάκαμψης της χώρας.
Για τους λόγους αυτούς το πρόβλημα του ασύλου πρέπει να λυθεί άμεσα, με τόλμη και αποφασιστικότητα. Και η λύση είναι η κατάργησή του. Η κοινωνία είναι ώριμη. Απαιτείται μόνον πολιτική βούληση. Η Νέα Δημοκρατία, με δήλωση του Αντώνη Σαμαρά αναλαμβάνει σχετική πρωτοβουλία. Απομένει στην κυβερνητική πλειοψηφία να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να βάλουμε τέλος σε αυτό το θέατρο του παραλόγου.
Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτή Λαρίσης.
