Ο κ. Αγοραστός ανακοίνωσε την Τρίτη 18 Φεβρουαρίου την υποψηφιότητά του από τα Αμπελάκια. Τόσο ο Συνδυασμός μας, που διέπεται από τις αρχές του συνεργατισμού και ανθρωπισμού, και πρεσβεύει επίσης την προστασία του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος, όσο και ο επικεφαλής της κίνησής μας, ως προερχόμενος από το Δήμο στον οποίο ανήκει ο ιστορικός οικισμός, δεν μπορούν παρά να είναι ευχαριστημένοι από το γεγονός.
Όμως, η επιλογή του κ. Αγοραστού είναι πράγματι τιμητική για τον τόπο ή απλά προσχηματική κι επικοινωνιακή; Ποιες ουσιαστικές πρωτοβουλίες πήρε ως τώρα για τα Αμπελάκια ο Κος Αγοραστός; και ποιες προτίθεται – αν προτίθεται γιατί δεν το δήλωσε με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο- να αναλάβει;
Ο κ. Αγοραστός εμφανίζεται να έχει «υιοθετήσει» τις ιδέες μας περί συνεργατισμού και ανθρωπισμού, πλην, όμως, η έως τώρα πορεία του αποδεικνύει ότι δεν έχει και μεγάλη σχέση με όσα τελευταία διακηρύττει.
Δεν ήταν άραγε ο ίδιος που, κατ’ επανάληψη, δήλωνε δημόσια ότι δεν πιστεύει στα λιγοστά εργαλεία προώθησης δράσεων συνεργατισμού (ΤΟΠΣΑ και ΤΟΠΕΚΟ) και ότι τα υλοποιεί μόνο και μόνο επειδή αυτά επιβάλλονται από το Υπουργείο Εργασίας; Δεν συνιστά αυτό αντίφαση με τις σημερινές του εξαγγελίες;
Ο ίδιος, μας είπε επίσης, σήμερα, ότι θέλει να βάλει τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Γιατί όμως δεν έκανε καμιά προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, στα 3,5 χρόνια της θητείας του, γιατί δεν αξιοποίησε ούτε 1 ευρώ από τα τόσα εκατομμύρια που υπήρχαν στη διάθεσή του από τη «Ρήτρα Ευελιξίας» και αντί αυτής νοιάστηκε μόνο για υποδομές, αναμφίβολα συχνά με ιδιαίτερη χρησιμότητα, σε άλλες περιπτώσεις όμως όχι, σίγουρα όμως ποτέ πιο σπουδαίες από τον Άνθρωπο. Γιατί δεν το έκανε; από άγνοια; από αδυναμία αντίληψης της αξίας τέτοιων δράσεων;
Ή επειδή από φιλοσοφία δεν τις πιστεύει;
Για ακόμη μια φορά ο κ. Αγοραστός παίζει το παιχνίδι της επικοινωνίας, το έχει άλλωστε μάθει πολύ καλά, τριάμισι χρόνια τώρα, ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό και συνεχίζει ακάθεκτος. Ακόμη και με το θέμα του μνημονίου κινήθηκε επικοινωνιακά. Τι κρύβεται όμως πίσω από τα επικοινωνιακά παιχνίδια; Ένα τεράστιο κενό πολιτικής, μια ανούσια ποσοτική προσέγγιση και ευημερία των αριθμών.
Αντί αυτών πρέπει όλοι να νοιαστούμε για πραγματικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις, για μια Θεσσαλία Ευημερίας και Δικαίου.
