Είναι προφανές, ειδικότερα και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, πως η κυβέρνηση της χώρας και οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας. Αυτοί που μας κυβερνάνε δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να συνεχίζουν την ίδια αντικοινωνική πολιτική της σκληρής λιτότητας, να εφαρμόσουν τα ήδη ψηφισμένα μέτρα που συντελούν στην εξάπλωση της κοινωνικής βαρβαρότητας. Δεν έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν και να εφαρμόσουν νέα μέτρα που θα προωθούν μειώσεις μισθών και συντάξεων, διάλυση δομών κοινωνικής πρόνοιας, εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας, νέες απολύσεις.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ωστόσο ότι, παρά την κοινωνική κατακραυγή, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εφαρμόσει στο ακέραιο τις δεσμεύσεις της απέναντι στην τρόικα, καθώς η υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών αποτελεί προϋπόθεση διατήρησής της στην εξουσία. Η επιδεικτική περιφρόνηση από την κυβέρνηση των δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τους απολυμένους του δημοσίου, διατάσσοντας την επαναπρόσληψή τους, είναι ενδεικτική των προθέσεων της.
Γνωρίζουμε πολύ καλά επίσης ότι το μέτρο της «συγκριτικής» αξιολόγησης που επιδιώκεται να εφαρμοστεί δεν θα λειτουργήσει σαν πραγματική αξιολόγηση των υπαλλήλων. Έπειτα από την επινόηση χιλιάδων “επίορκων υπαλλήλων” (που δεν έφερε το επιθυμητό για αυτούς αποτέλεσμα) καθώς και “πλεονάζοντος προσωπικού” (που διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα), αυτό που τώρα θέλουν είναι να δημιουργηθεί μια νέα δεξαμενή διαθεσίμων και υπό απόλυση υπαλλήλων. Η επιβολή υποχρεωτικής ποσόστωσης (25% άριστοι, 60% μέτριοι και 15% ανεπαρκείς) αναγκάζει τους Προϊστάμενους να αξιολογήσουν το προσωπικό υποχρεωτικά και όχι με ελεύθερη βούληση, με προκατασκευασμένα αποτελέσματα και οδηγίες, γεγονός που ακυρώνει το ίδιο το νόημα της αξιολόγησης που δήθεν προασπίζονται. Μέσω του φόβου και της τρομοκρατίας προσπαθούν να δημιουργήσουν πειθήνιους εργαζόμενους που θα αλληλοσπαράζονται μεταξύ τους για την εύνοια της Διοίκησης με απώτερο στόχο τον απόλυτο έλεγχο της Δημόσιας Διοίκησης στην εκάστοτε εξουσία.
Η Ριζοσπαστική Ενωτική Πρωτοβουλία Δημοτικών Υπαλλήλων θεωρεί αναγκαία όσο ποτέ την ενδυνάμωση του αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η αντίθεση των εργαζομένων απέναντι στη κυβέρνηση και τις πολιτικές τις δεν πρέπει να παραμείνει σε διακηρυκτικό επίπεδο αλλά πρέπει να αποκτήσει ενεργή έκφραση παντού. Εκεί όπου εφαρμόζονται οι αντικοινωνικές πολιτικές, εκεί που αναμετρώνται οι δυνάμεις της εργασίας με τις μνημονιακές επιδιώξεις . Κάθε εργασιακός χώρος να αποτελέσει και μια εστία αντίστασης και όλοι μαζί να συγκροτήσουν ένα μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα δώσει οριστικό τέλος σε αυτή τη πολιτική. Δεν υπάρχουν περιθώρια επανάπαυσης, απαιτείται πλέον ο αγώνας των εργαζομένων στο Δημόσιο να πάρει χαρακτήρα μαζικής πολιτικής ανυπακοής.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΗΜΩΝ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ
