Με την πρόσκληση κινητικότητας που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 16/6 σε ΦΕΚ, οι 1036 υπάλληλοι των 8 Πανεπιστημίων που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα καλούνται να υποβάλλουν αίτηση για μετάταξη σε 600 θέσεις υποδοχής που δημιουργούνται στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Οι θέσεις υποδοχής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι 18, έναντι 22 συναδέλφων που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα.
Πρόκειται για μια εξέλιξη που, παρά την επίφαση της ικανοποίησης των διεκδικήσεών μας, σε καμία περίπτωση δεν μας εφησυχάζει. Αντίθετα, προκαλεί ανησυχία και αγανάκτηση, καθώς είναι πολλά τα «αλλά» που τη συνοδεύουν:
Η αναντιστοιχία των θέσεων υποδοχής με τον αριθμό των διαθέσιμων (600 έναντι 1036) συνεπάγεται πως 436 συνάδελφοί μας στα ΑΕΙ θα οδηγηθούν στην απόλυση, θεωρούμενοι «πλεονάζον προσωπικό».
Η διαδικασία επιλογής εκείνων που θα καταλάβουν τις θέσεις υποδοχής, μέσω αποτίμησης προσόντων και κατάταξης σε φθίνουσα μοριοδότηση, οδηγεί σε ένα νέο κύκλο ανταγωνισμού, μια νέα «ρουλέτα» επιβίωσης.
Η απουσία της ειδικότητας των Βιβλιοθηκονόμων και των Τεχνικών από τις θέσεις υποδοχής αφήνει ανοιχτό το πεδίο για εκχώρηση των αντίστοιχων υπηρεσιών σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Η στρατηγική επιλογή για Πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων, των διδάκτρων, των κανόνων της ελεύθερης αγοράς επιβεβαιώνεται πανηγυρικά.
Ομοίως πανηγυρικά επιβεβαιώνεται ότι η μέχρι τώρα επίκληση της «αξιολόγησης» των δομών και των οργανογραμμάτων των Πανεπιστημίων ως υπέρτατο κριτήριο για τις επιχειρούμενες παρεμβάσεις ήταν απολύτως προσχηματική. Το Σεπτέμβριο του 2013, οι αξιολογήσεις των Πανεπιστημίων που κατέγραφαν ελλείψεις προσωπικού αγνοήθηκαν (κατά δήλωση του νέου Υπουργού δεν υφίστανται καν) και, αντί αυτών, το Υπουργείο μας υπολόγισε ως υπεράριθμους. Σήμερα, το ίδιο Υπουργείο μας υπολογίζει ως ολιγάριθμους και δημιουργεί θέσεις υποδοχής.
Μέσα από την απολύτως αυθαίρετη αυξομείωση του αριθμού των προς διαθεσιμότητα και στη συνέχεια των προς επαναφορά υπαλλήλων, πραγματικοί άνθρωποι, η ζωή και η εργασία τους, διαλύονται. Μαζί τους καταρρέουν και οι ρητορείες για εξορθολογισμό, αναδιάρθρωση και τα συναφή της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο διαλύεται μαζί με τους ανθρώπους του.
Δεν μπορεί ακόμα να μείνει ασχολίαστο το όψιμο ενδιαφέρον των κυβερνητικών εταίρων, αλλά και των ΜΜΕ που προπαγανδίζουν τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Οι ίδιοι άνθρωποι που το περασμένο φθινόπωρο προσπερνούσαν αδιάφοροι την 3μηνη απεργία των διοικητικών υπαλλήλων και μας θυμούνταν μόνο όταν επρόκειτο να μιλήσουν για επικίνδυνες συντεχνίες που απειλούν το εξάμηνο των φοιτητών, φέρνουν σήμερα το θέμα μας στις πρώτες θέσεις των δελτίων για να διαφημίσουν την υποτιθέμενη …στροφή κοινωνικής ευαισθησίας στην ασκούμενη πολιτική.
Παρά τα τόσα «αλλά» που παραθέτουμε απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις, δεν χάνουμε την πίστη στην αξία της διεκδίκησης. Η δράση μας (μέσα από απεργίες, κινητοποιήσεις, συλλογικές διαδικασίες και βεβαίως και διά της ψήφου μας) δεν αφήνει αλώβητο το σύστημα εξουσίας. Μπορεί να αναδιατάσσει κυβερνητικές αποφάσεις, μπορεί να δημιουργεί ρήγματα στις εξελίξεις.
Δεν υποχωρούμε, δεν παραιτούμαστε.
- Διεκδικούμε την επιστροφή όλων των συναδέλφων στην εργασία τους.
- Απαιτούμε Δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο, χωρίς εταιρείες, χωρίς δίδακτρα.
- Δεν συμμορφωνόμαστε με τη νέα διαδικασία αξιολόγησης, το επόμενο «εργαλείο» για να πεταχτούν άνθρωποι στον Καιάδα της ανεργίας.
ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
– ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
