«Γνωρίζετε την ευαισθησία μου για τη γενοκτονία και τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων της Ανατολής. Ευαισθησία που δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι και η οικογένειά μου έχει θύματα στη μικρασιατική καταστροφή, που αποτελεί την τελευταία πράξη της γενοκτονίας, αλλά και στην πεποίθησή μου ότι πρέπει να διατηρούμε τη μνήμη μας για να μην επαναληφθούν γενοκτονίες και στο μέλλον». Τα παραπάνω τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κληθείς από τον Πρόεδρο της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος κ. Χρήστο Τοπαλίδη να χαιρετίσει την εκδήλωση κοπής της βασιλόπιτας που διοργάνωσε ο «Σύλλογος Ποντίων Λάρισας».
Ο μικρασιάτης στην καταγωγή βουλευτής, που συνεχάρη για τη δράση τους τα μέλη του «Συλλόγου Ποντίων Λάρισας», συνέχισε λέγοντας ότι «δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι όταν ρωτήθηκε ο Χίτλερ για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων απάντησε με κυνισμό: ποιος θυμάται τη γενοκτονία των Αρμενίων και των χριστιανών στην οθωμανική αυτοκρατορία;».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπενθύμισε ότι «από την πρώτη μέρα που πέρασα το κατώφλι της βουλής αγωνίζομαι για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων. Με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, προτάσεις νόμου, ομιλίες και άρθρα επισημαίνω ότι η γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής, Ελλήνων του Πόντου και της Μικρασίας, Αρμενίων και Ασσυρίων, ήταν με βάση οργανωμένο σχέδιο που εκτελέστηκε με συνέπεια από τους Οθωμανούς και του Νεότουρκους».
Ο Θεσσαλός πολιτικός, που είναι και ερευνητής της ιστορίας του μικρασιατικού ελληνισμού, ως συγγραφέας του βιβλίου «Ρωμιοί της Καππαδοκίας» που αποτελεί τη διδακτορική του διατριβή, κατέληξε καυτηριάζοντας τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας για τη γενοκτονία. Όπως χαρακτηριστικά είπε: «Δυστυχώς, τη χρονιά που πέρασε είχαμε μια οπισθοδρόμηση στο αίτημα της διεθνοποίησης του ζητήματος της γενοκτονίας, καθώς Έλληνας υπουργός εμφανίζεται να την αμφισβητεί. Οι δηλώσεις του υπουργού παιδείας-αρνητή της γενοκτονίας, κ. Φίλη, λειτουργούν υπονομευτικά στην προσπάθεια αναγνώρισης από τη διεθνή κοινότητα της γενοκτονίας. Βεβαίως, είναι παρήγορο ότι υπήρξε άμεση αντίδραση της «Παμποντιακής Ομοσπονδίας» και των προσφυγικών σωματείων σε όλο τον κόσμο με μαζικά συλλαλητήρια. Χρειάζεται, όμως, διαρκής εγρήγορση».
