Εργαζόμενοι, άνεργοι, μικροεπαγγελματίες, μικροαγρότες, νέοι και γυναίκες
Η προσπάθεια της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων να προσαρμόσουν το μήνυμα της εξέγερσης του πολυτεχνείου στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής του μνημονίου και των κατευθύνσεων της Ε.Ε που για τα κέρδη του κεφαλαίου σφαγιάζουν τον λαό, είναι το στοιχείο που κυριαρχεί στις ομιλίες τους και στις εκδηλώσεις τους. Εμείς είμαστε στην αντίπερα όχθη και τότε και τώρα. Ποτέ δεν ήμασταν και δεν είμαστε όλοι μαζί.
Εμείς είμαστε με την ηρωική στάση των εργαζόμενων και της νεολαίας στα στρατοδικεία, στις φυλακές, την αλύγιστη στάση στα βασανιστήρια, που ήταν το λίπασμα που γιγάντωσε την αντίσταση του λαού και της νεολαίας και οδήγησε στην ανατροπή της Αμερικανοστήριχτης χούντας, με την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973.
Τιμάμε σήμερα, όλους αυτούς που πάλεψαν και πλήρωσαν με τη ζωή τους, όχι μόνο για τις θυσίες που κατέβαλαν, αλλά κύρια για την προοπτική που έδωσαν στον αγώνα, για τους στόχους και τα οράματα, που θέλαν μια Ελλάδα αποδεσμευμένη από Ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με τον λαό να είναι κυρίαρχος στον τόπο του.
Η αντοχή και ο ηρωισμός, τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα και στόχοι, αποτελούν παρακαταθήκη για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, σήμερα που ο καπιταλισμός στη χώρα μας και διεθνώς δημιουργεί στρατιές ανέργων και φτωχών, σαρώνει κατακτήσεις και δικαιώματα στο όνομα της μεγαλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου, ανάβει την φωτιά του πολέμου σε όλο και περισσότερες περιοχές, για το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής και φέρνει σκοτωμούς, δυστυχία και καραβάνια προσφύγων που κυνηγημένοι ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον.
Ειδικά σήμερα που ΝΑΤΟ και Ε.Ε, από τη μια βομβαρδίζουν λαούς και χώρες και από την άλλη έχουν μετατρέψει το Αιγαίο σε υγρό τάφο για εκατοντάδες παιδιά, πρέπει να δυναμώσει το κίνημα σύγκρουσης και απειθαρχίας με την ΕΕ και τις συνθήκες της (Σένγκεν, Δουβλίνου) που όσους πρόσφυγες δεν σκυλοπνίξουν, τους προορίζουν για τζάμπα εργατικά χέρια στις πολυεθνικές τους. Αυτή η πολιτική είναι που εκθρέφει τον φασισμό και τον ρατσισμό, την Χρυσή Αυγή. Αυτή η πολιτική είναι που εξέθρεψε και στήριξε την Χούντα.
Ο ελληνικός λαός χρειάζεται να είναι σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα, γιατί η κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα και το λαό στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών σε βάρος των λαών της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής και συμμετέχει ενεργά στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, παραχωρώντας ολόκληρες περιοχές της χώρας για τη δημιουργία νέων ΝΑΤΟικών βάσεων και επιθετικών πολεμικών υποδομών. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και εμπλοκής του λαού σε επικίνδυνες περιπέτειες. Αυτό εξυπηρετεί και η επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στην χώρα μας. Δεν αγάπησε και πόνεσε τον ελληνικό λαό, η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας τον ενδιαφέρει.
Η μετάβαση απ’ τη φασιστική στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον Ιούλη του 1974, δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα λαϊκά προβλήματα της φτώχειας, της ανεργίας, της διαρκούς υπονόμευσης των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αυτό που ζει ο λαός μας, τα τελευταία 7 χρόνια της οικονομικής κρίσης, δεν είναι αποτέλεσμα απλά μιας “κακής διαχείρισης” των χρόνων της μεταπολίτευσης, όπως ισχυρίζονται τα αστικά κόμματα, αλλά τα αδιέξοδα που γεννά σε όλο και μεγαλύτερη έκταση το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, για χάρη των κερδών της αστικής τάξης..
Η πείρα των τελευταίων 43 χρόνων, από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πτώση της χούντας ένα χρόνο αργότερα, αναδεικνύει ότι το πραγματικό ζήτημα για την εργατική τάξη και τ’ άλλα λαϊκά στρώματα, σε κάθε ιστορική φάση και καμπή, είναι η συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στον καπιταλισμό, με στόχο την εργατική – λαϊκή εξουσία. Έτσι μόνο η εργατική – λαϊκή πάλη, που αναπτύσσεται στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων, θα γίνεται πιο αποτελεσματική, θα μπορεί ν’ αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, ν’ αποσπά κάποιες κατακτήσεις, όταν δηλαδή βάζει στο στόχαστρο την ίδια την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία, χωρίς να εγκλωβίζεται στη στήριξη αστικών κυβερνήσεων, όποιο πρόσημο κι αν έχουν.
Ο δρόμος της ανάκαμψης, της ανταγωνιστικότητας, που υπόσχονται οι εκάστοτε κυβερνώντες και η σημερινοί, πατάει πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων των εργαζομένων, της φτωχολογιάς και οδηγεί σε νέα συσσώρευση πλούτου σε λίγους, δηλαδή, σε νέα καπιταλιστική κρίση, στην γενίκευση των ιμπεριαλιστικών πολέμων, με την εμπλοκή και της ελληνικής αστικής τάξης σ’ αυτούς, για το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών, των δρόμων της ενέργειας και των σφαιρών επιρροής.
Αυτό το βλέπουμε καθαρά πλέον και κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να μένει αδιάφορος απέναντι σε αυτές τις ανησυχητικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Το συμφέρον μας είναι στον αγώνα ενάντια στα σχέδια της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ, για να σταματήσει η χώρα μας να είναι ορμητήριο πολέμου με τις βάσεις του θανάτου και τη συμμετοχή της στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο, όχι στο πλευρό των εκμεταλλευτών μας, ντόπιων και ξένων, αλλά κόντρα σ’ αυτούς. Να μην χύσουμε το αίμα μας για τα συμφέροντα των πετρελαιάδων, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των εμπόρων όπλων.
Είναι καθήκον μας να στηρίξουμε τους πρόσφυγες και μετανάστες, που είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καταλήστευσης των χωρών τους. Τα σωματεία να πρωτοστατήσουν στην αλληλεγγύη αλλά και στη διεκδίκηση από την κυβέρνηση μέτρων για τους πρόσφυγες. Να απομονώσουμε τους φασίστες, που χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας για να τρωγόμαστε μεταξύ μας οι φτωχοί και να μην βλέπουμε τους υπεύθυνους για τα βάσανά μας.
Το καθοριστικό σήμερα είναι η ασίγαστη πάλη του λαού. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία η καθημερινή μας δράση για κάθε λαϊκό πρόβλημα, η προσπάθειά μας να οργανωθούν οι εργαζόμενοι, ο λαός μας, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Έχει αναντικατάστατη συμβολή αυτή η καθημερινή δράση που σήμερα μπορεί να φαίνεται άγονη. Γι’ αυτό κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος μικρός ή μεγάλος. Όλα συμβάλλουν, χτίζουν για το αύριο. Με αυτήν την πεποίθηση και αισιοδοξία αντιμετωπίζουμε και σήμερα την κατάσταση. Οι σημερινοί συσχετισμοί δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι αιώνιοι. Μέσα από τις δυσκολίες ωριμάζει και θα φουντώσει το κύμα της λαϊκής αντεπίθεσης. Η ισχυροποίηση της λαϊκής συμμαχίας είναι καθοριστικός παράγοντας, που σε συνδυασμό με την ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών μπορεί ο λαός να πάρει την τύχη στα χέρια του, ενάντια στην εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, στις κυβερνήσεις του, στην Ε.Ε.
Ειδικά σήμερα, που επιχειρείται στο όνομα της «Αριστερής» Κυβέρνησης, η υποταγή των εργαζομένων στις απαιτήσεις του Κεφαλαίου για ζωή και δουλειά με άθλιους μισθούς, χωρίς ΣΣΕ και εργασιακά δικαιώματα, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, χωρίς παροχές υγείας και πρόνοιας, με συντάξεις πείνας, χρειάζεται πιο μαχητικά να δοθεί ταξική απάντηση από τους εργάτες και τη νεολαία. Με μαζικοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των λαϊκών επιτροπών, με οδηγό την προετοιμασία των απεργιών στις 24/11 στο δημόσιο και στις 8/12 στον ιδιωτικό τομέα, κόντρα στις ξεπουλημένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργάνων, να κάνουμε βήματα για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος.
Είναι καθήκον μας να αντισταθούμε στο «ρεαλισμό» των ορίων αντοχής της οικονομίας, που έχουν οι προτάσεις της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, οι οποίες προσαρμόζουν τις απαιτήσεις μας στις ανάγκες του κεφαλαίου. Αλήθεια είναι ρεαλιστικό το 2016 να υπάρχουν οικογένειες που να μην μπορούν να καλύψουν και τις πιο στοιχειώδης ανάγκες τους, να υπάρχουν σπίτια χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό στο τραπέζι να υπάρχει ανεργία τη στιγμή που μένουν ανικανοποίητες τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν ενώ παράγεται τεράστιος πλούτος από τους εργαζόμενους.
Σ’ αυτά βρίσκει έδαφος η εγκληματική-ναζιστική Χ.Α, που δεν χάνει ευκαιρία για να χύσει το ρατσιστικό της δηλητήριο, εκμεταλλεύεται το πατριωτικό αίσθημα, για να σύρει τον λαό μας σε ανώδυνα κανάλια για το σύστημα. Είναι πραγματικά το μακρύ χέρι του συστήματος, είναι το χέρι που κρατάει το μαστίγιο και το αξιοποιεί όταν υπάρχουν αδιέξοδα, όταν ξυπνάνε αγωνιστικές, ανατρεπτικές διαθέσεις στο λαό. Είναι οι ιδεολογικοί απόγονοι των βασανιστών στα κρατητήρια των ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Για το πώς αντιλαμβάνονται τα αιτήματα, τα οράματα του Πολυτεχνείου χαρακτηριστική περίπτωση είναι και εδώ η δημοτική αρχή. Οργανώνει συγκέντρωση για να τιμήσει το Πολυτεχνείο την ίδια στιγμή που ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης εφαρμόζει κατά γράμμα την αντιλαϊκή πολιτική. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν διάφορες ομάδες, που με δήθεν επαναστατικές συγκρούσεις στο δρόμο, προσπαθούν να στρέψουν το εργατικό κίνημα να παλέψει ενάντια στο κράτος γενικά, χωρίς να βάζει στο στόχαστρο του το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την τάξη των καπιταλιστών που κρατά την πραγματική εξουσία σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.
Η εξέγερση τον Νοέμβρη του ‘73 κατά της φασιστικής δικτατορίας, κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σήμερα βρίσκει το νόημα και τη συνέχειά της μόνο στο δρόμο της λαϊκής πάλης και συμμαχίας κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Σήμερα 43 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και έντασης της επίθεσης κυβέρνησης, Ε.Ε, κεφαλαίου, η ανάγκη για πάλη με τέτοιο προσανατολισμό, είναι πιο επίκαιρη όσο ποτέ.
Μέσα από τον αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών, των λαϊκών νοικοκυριών από την ανεργία, την φτώχεια, την φοροληστεία, την εξαθλίωση, την κρατική καταστολή, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το βασικό καθήκον είναι να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις της εργατικής τάξης, των μικρών ΕΒΕ, των μικρών αγροτών, των νέων και των γυναικών, σε μια λαϊκή συμμαχία που θα εναντιωθεί στην εξουσία του κεφαλαίου, στην Ε.Ε, στο ΝΑΤΟ, στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και σε κάθε κυβέρνηση του κεφαλαίου, στο πιο πιστό στήριγμα του συστήματος, την φασιστική Χρυσή Αυγή, και θα διεκδικήσει μια άλλη οικονομική ανάπτυξη προς όφελος του λαού.
Οι εργαζόμενοι, οι μικροί ΕΒΕ, οι μικροί αγρότες, οι γυναίκες και η νεολαία των λαϊκών στρωμάτων, πρέπει να αφήσουν τη ζωή που κάνουν και να δουν την ζωή που χάνουν καθημερινά, για χάρη των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Όπως αποδείχθηκε η λύση στα προβλήματα δεν μπορεί να έρθει με όποια πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού, χωρίς οργανωμένο ταξικό αγώνα κόντρα στο μεγάλο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Γι’ αυτό επιβάλλεται η ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, με απομόνωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ανάπτυξη της συμμαχίας εργατών, μικρών αγροτών και ΕΒΕ, νέων και γυναικών των λαϊκών στρωμάτων.
Να πορευτούμε ενωμένοι και αποφασιστικά, με τις σημαίες της ταξικής πάλης, κόντρα σε όσους καλλιεργούν τον συμβιβασμό και την απογοήτευση, βροντοφωνάζοντας: τα συνθήματα του πολυτεχνείου ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ που παραμένουν ακόμα ανεκπλήρωτα.
ΨΩΜΙ σημαίνει:
Ενωμένα μαζικά δυναμικά ταξικά προσανατολισμένα να απαιτήσουμε:
* Όχι στους μισθούς πείνας. Όχι στην απλήρωτη δουλειά, στην εκ’ περιτροπής εργασία, στις μειώσεις μισθών και στις ατομικές συμβάσεις. Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ, κανένας χωρίς Σ.Σ.Ε και ανασφάλιστος.
* Επαναφορά των μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2009! Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων.
* Μέτρα προστασίας των ανέργων. Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους.
* Κατάργηση των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ της Ε.Ε, να μην περάσουν τα μέτρα, σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή.
* Κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας.
* Κατάργηση της φορολόγησης των μικρών ΕΒΕ, αγροτών με 26%. ΟΧΙ στην αύξηση της προκαταβολής και του ΦΠΑ. Κατάργηση των νόμων που επιταχύνουν κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
ΠΑΙΔΕΙΑ σημαίνει:
Για να δικαιωθεί ο αγώνας χρειάζεται σήμερα ένα κοινό μέτωπο εργατών-αγροτών-ΕΒΕ-νεολαίας και εκπαιδευτικών να παλέψουμε για κατάργηση της παραπαιδείας και κάθε ιδιωτικής εκπαίδευσης, το σταμάτημα των ταξικών φραγμών στην μόρφωση για δημόσια δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σημαίνει:
Κατάργηση κάθε μηχανισμού παρακολούθησης της συνδικαλιστικής δράσης, κατάργηση των τρομονόμων που στόχο έχουν τη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Όχι στο νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο.
Διεκδικούμε πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα, να περάσει η ελεύθερη συνδικαλιστική δράση τις πύλες των εργοστασίων.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ σημαίνει:
Απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό που υπονομεύει την εθνική μας ανεξαρτησία και την εδαφική μας ακεραιότητα.
ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΑ σημαίνει:
Αυτοί που εμπνεύστηκαν και τροφοδότησαν την χούντα των συνταγματαρχών είναι ακόμα εδώ. Είναι απαίτηση να φύγουν οι φονιάδες των λαών, να ξηλωθούν οι νατοϊκές βάσεις του θανάτου, να φύγουν τα στρατηγεία από την χώρα μας.
ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ:
43 χρόνια μετά το σύνθημα και η απαίτηση για λαϊκή κυριαρχία όχι μόνο δεν υλοποιήθηκε αλλά ούτε πρόκειται να υλοποιηθεί με την εναλλαγή στην εξουσία των κομμάτων του ευρωμονόδρομου γιατί είναι κόμματα που υπερασπίζονται τα συμφέροντα μιας χούφτας πλουτοκρατών.
Για να γίνουν πράξη τα οράματα του πολυτεχνείου πρέπει:
Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες και τους νέους όπως τότε, έτσι και σήμερα μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων που θα βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των μονοπωλίων.
