«Επιτρέψτε μου να καταθέσω το εμπειρία μου από τη διακονία μου στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά και τη συμμετοχή μου στις Διασκέψεις της COSAC, των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των κρατών-μελλών της ΕΕ, όπου έρχονται προς συζήτηση οι εταιρικές εμπορικές συμφωνίες της Ένωσης με τρίτες χώρες, όπως η CETA με τον Καναδά και η TTIP με τις ΗΠΑ». Με αυτά τα λόγια ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας και πρώην αν. υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος ξεκίνησε το χαιρετισμό του στην εκδήλωση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων και της Ομοσπονδίας Κτηνοτροφικών Συλλόγων Θεσσαλίας με θέμα την “ανάγκη υπερ-εντατικοποίηση των προσπαθειών για την κατοχύρωση της ταυτότητας της φέτας καθώς και τη δημιουργία αντίστοιχης Διεπαγγελματικής Οργάνωσης”.
Ο κ. Χαρακόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Επειδή από την τοποθέτηση του νέου υφυπουργού, κ. Κόκκαλη, είναι εμφανές ότι δεν έχει προλάβει να ενημερωθεί πλήρως για το ζήτημα της φέτας -για να μην υπάρχει σύγχυση- να ξεκαθαρίσουμε ότι η προστασία των ΠΟΠ ισχύει για την επικράτεια της ΕΕ. Εκτός ΕΕ δεν υπάρχει σήμερα καμία προστασία. Τούτη την ώρα πωλείται στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Νότιο Αφρική λευκό τυρί ως ελληνική φέτα, και μάλιστα με ελληνικά σύμβολα, τις καρυάτιδες και την ακρόπολη. Με τις συμφωνίες, λοιπόν, επιχειρείται προστασία των ΠΟΠ, ολική ή μερική και εκτός Ευρώπης.
Το πρώτο που θέλω να τονίσω είναι η ανάγκη να υπάρξει η Διεπαγγελματική Φέτας. Η πολιτεία χρειάζεται ένα φερέγγυο κοινωνικό εταίρο που θα καθορίζει στρατηγική, θα θέτει στόχους, αλλά και κόκκινες γραμμές. Μέχρι σήμερα δεν υπήρξε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Η δεύτερη επισήμανση είναι η ανάγκη ενεργότερης συμμετοχής του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στις διαπραγματεύσεις, οι οποίες διεξάγονται από το υπουργείο Ανάπτυξης και την Επιτροπή. Πληροφορήθηκα το πρόβλημα με τη φέτα στη συμφωνία με τον Καναδά, ένα πρωί, από τον “Μικροπολιτικό” στα NEA για το “καμπανάκι” της τότε Επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη. Τηλεφώνησα αμέσως στο τριψήφιο στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά εξηγώντας του τη σπουδαιότητα του ζητήματος. Μου ζήτησε αναλυτικό σημείωμα προκειμένου να θέσει το θέμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, στον πρόεδρο της Κομισιόν, Μπαρόζο, όπως και έπραξε. Λίγες μέρες αργότερα με ενημέρωσε ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, κ. Παπασταύρου, ότι το καλύτερο που επετεύχθη ήταν η μερική προστασία της φέτας, όπως και για άλλα 4 γαλλικά και ιταλικά τυριά, που υποχρεώνει τους Καναδούς να αφαιρέσουν τα ελληνικά σύμβολα, να αναγράφουν ότι παράγονται στον Καναδά, και οι νέοι παραγωγοί θα μπορούν να διακινούν το τυρί αυτό μόνο ως “τύπου φέτα”.
Η τρίτη παρατήρηση, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ΕΕ με τη στάση της στις εμπορικές συμφωνίες έχει καθιερώσει ΠΟΠ πολλών ταχυτήτων, όπως είχα την ευκαιρία να τονίσω στη Ρίγα ενώπιων της Επιτρόπου Εμπορίου κ. Μάλστρομ, αλλά και πρόσφατα στη Μπρατισλάβα. Έχουμε δηλαδή ΠΟΠ πλήρους, μερικής ή καθόλου προστασίας. Επομένως, εμείς για λόγους αρχής θα πρέπει να αξιώνουμε η ΕΕ να ζητά πλήρη προστασία για όλα τα ΠΟΠ.
Ωστόσο, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι σε τέτοιες μεγάλες εμπορικές συμφωνίες υπάρχουν προτεραιότητες για όλες τις πλευρές. Στην TTIP λέγεται ότι η ευρωπαϊκή πλευρά δίνει βαρύτητα στις εξαγωγές της αυτοκινητοβιομηχανίας. Επίσης, η άλλη πλευρά, ο Καναδάς ή οι ΗΠΑ, δεν είναι εύκολο να θυσιάσουν μια ολόκληρη αγορά που διακινεί λευκό τυρί ως φέτα για δεκαετίες τώρα και στην οποία εμπλέκονται παραγωγοί, μεταποιητές, διακινητές κλπ. Ζητά μεταβατικές περιόδους.
Ο αντίλογος σε όσους αρνούνται τις εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες είναι ότι χωρίς αυτές υπάρχει πλήρης ασυδοσία, ενώ με τις συμφωνίες επέρχεται προστασία σε ορισμένα ΠΟΠ, αλλού καθολική και αλλού μερική. Στη CETA υπάρχει προστασία για 50 ΠΟΠ από τα χίλια και πλέον της ΕΕ. Επομένως, θα έλεγα ότι πέραν της γενικής αρχής για καθολική προστασία των ΠΟΠ στις συμφωνίες με της ΕΕ με τρίτες χώρες θα πρέπει στη “μικρή λίστα” που προτάσσει η ΕΕ να αξιώνουμε σε κάθε περίπτωση να βρίσκεται και η φέτα, που είναι εμβληματικό προϊόν για την Ελλάδα.
Τέλος, η Ελλάδα θα πρέπει να αξιώνει όλες οι συμφωνίες να χαρακτηρίζονται “μεικτές”, να χρειάζονται δηλαδή κύρωση από τα εθνικά κοινοβούλια πέραν του ευρωκοινοβουλίου, ως μέτρο περαιτέρω πίεσης για την κατανόηση της ιδιαίτερης ευαισθησίας μας για τη φέτα.
Αυτές τις σκέψεις ήθελα να μοιραστώ μαζί σας συγχαίροντάς σας για την πρωτοβουλία επιτέλους να συσταθεί η Διεπαγγελματική Οργάνωση Φέτας και να ευοδωθούν οι στόχοι σας».
