«Για τη χώρα μου η πολιτική συνοχής – η πολιτική πίσω από εκατοντάδες χιλιάδες έργα ανά την Ευρώπη – δεν είναι απλά σημαντική αλλά μοναδικής σημασίας, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των χρηματοδοτικών παρεμβάσεων, γίνεται μέσω Κοινοτικών παρεμβάσεων κα προγραμμάτων». Αυτά τόνισε ανάμεσα σε άλλα, μιλώντας στην Επιτροπή Ευρωπαικών Υποθέσεων της Βουλής για την “Πολιτική Συνοχής στην Ελλάδα”, παρουσία της Ευρωπαίας Επιτρόπου Περιφερειακής Πολιτικής, κα. Κορίνα Κρέτσου, ο αν. Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, βουλευτής Λαρίσης κ. Χρήστος Κέλλας.
Ο Λαρισαίος πολιτικός, αφού έκανε μια αναδρομή των σχέσεων Ευρώπης-Ελλάδας, περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας, σημειώνοντας:
«Η έλευσή σας στην Αθήνα πραγματοποιείται λίγες μόλις μέρες μετά τη συνάντηση της Ρώμης, με αφορμή τα 60 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης.
Είναι σημαντικό ότι και σ’ αυτή τη συνάντηση επαναδιατυπώθηκε ένας από τους κεντρικούς αλλά και πρωταρχικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πώς δηλαδή ο Ευρωπαίος πολίτης θα έλθει πιο κοντά στην Ένωση και τις Ευρωπαϊκές πολιτικές.
Είναι σαφές ότι ιδιαίτερα μετά την δημοσιονομική μεταρρύθμιση του 1988 η πολιτική συνοχής κατέχει κεντρική θέση ανάμεσα στις πολιτικές της ΕΕ, αποτελώντας τον θεμέλιο λίθο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των διαφόρων περιφερειών. Έτσι και ο δικός σας ρόλος είναι καθοριστικής σημασίας, μια που οι επιλογές σας έχουν άμεσες επιπτώσεις στην καθημερινότητα του πολίτη.
Είναι γνωστό ότι το κεντρικό «στοίχημα» που ετέθη με την εφαρμογή της πολιτικής συνοχής 14-20 αφορούσε τον απαραίτητο συμβιβασμό ανάμεσα στην αρχική στόχευση της πολιτικής συνοχής, στη στήριξη δηλαδή των λιγότερο ανεπτυγμένων περιφερειών της Ένωσης και στις νέες θεσμικές προτεραιότητες της στρατηγικής της Λισσαβόνας και της Ευρώπης 2020.
Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι η πολιτική συνοχής διαμορφώνεται σ’ ένα σύνθετο παγκόσμιο περιβάλλον οπότε προφανώς πρέπει να λάβει υπόψη της τις νέες παγκόσμιες προκλήσεις, την κρίση της Ευρωζώνης, την παγκόσμια πίεση για αναδιάρθρωση της παραγωγής, την κλιματική αλλαγή, την αύξηση των τιμών ενέργειας, τις δημογραφικές ανισορροπίες αλλά και την αυξανόμενη δυσκολία των εθνικών πολιτικών να συμβαδίσουν με τις αλλαγές και τις νέες τάσεις.
Θεωρώ ότι σήμερα, στην χώρα μου υπάρχει μια ολοκληρωμένη – αμιγώς τεχνοκρατική – αποτίμηση της εφαρμογής των δράσεων της πολιτικής συνοχής από το πακέτο Ντελόρ μέχρι το τρέχον ΕΣΠΑ. Γνωρίζουμε νομίζω επαρκώς και τα δυνατά αλλά και τα αδύνατα σημεία μας, γεγονός που μας βοηθά στην αποδοτικότερη υλοποίηση των τρεχόντων προγραμμάτων, αλλά και τον προγραμματισμό νέων.
Θα μπορούσα να μιλάω επί μακρών για το θέμα, θέλω όμως επιγραμματικά να θέσω τρία σημεία στα οποία εκτιμώ ότι πρέπει να υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις:
-Οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση προγραμμάτων -από την ημερομηνία κατάθεσης μιας αίτησης υπαγωγής μέχρι την 1η πληρωμή- ιδιαίτερα όσον αφορά ιδιώτες είναι τεράστιες και δρουν εντελώς αποτρεπτικά για κάθε ενδιαφερόμενο επενδυτή. Είναι προτιμότερο ένα πρόγραμμα να μην προκηρύσσεται εάν δεν είναι απολύτως διασφαλισμένη η πορεία διοικητικής αλλά και οικονομικής υλοποίησής του.
-Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ετοιμότητα των αρμόδιων υπηρεσιών των φορέων που αποτελούν τους τελικούς αποδέκτες των δράσεων. Η οργάνωση και η αποτελεσματικότητα των Αιρετών Περιφερειών μέσω και των διαχειριστικών αρχών τους δεν συμβαδίζει συνήθως με την ετοιμότητα μιας τεχνικής υπηρεσίας ενός Δήμου, νοσοκομείου, ή μιας πανεπιστημιακής σχολής, με αποτέλεσμα σημαντικές καθυστερήσεις
-Πρέπει να εξεταστεί ένα νέο ΕΣΠΑ με νέους μετρήσιμους αναπτυξιακούς στόχους».
