Ούτε στιγμή δεν έπαψε, κατά τη διάρκεια των δημόσιων τοποθετήσεων του, να θέτει το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ, ο Βουλευτής Λάρισας και υπ. Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Αστέριος Ροντούλης. Τελικά οι πρόσφατες εξελίξεις φαίνεται να δρομολογούν μια κατάσταση πραγμάτων που σε μεγάλο βαθμό απηχεί την επιχειρηματολογία και τις επιδιώξεις του.
Συγκεκριμένα, η Τράπεζα Πειραιώς ανακοίνωσε χθες ότι αποσύρει το ενδιαφέρον της για την απόκτηση μεριδίων στην Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, πράγμα που σημαίνει ότι προς ώρας αποφεύχθηκε η προοπτική της άμεσης ιδιωτικοποίησης.
Για το θέμα αυτό ο κ. Ροντούλης επιχειρηματολόγησε πολλές φορές, από το βήμα της Βουλής, υποστηρίζοντας το παρακάτω σκεπτικό:
«Η πρόταση που έγινε από Τράπεζα ιδιωτικών συμφερόντων, για εξαγορά της ΑΤΕ , δεν είναι προς το συμφέρον των αγροτών διότι η Αγροτική Τράπεζα δεν είναι μία αμιγώς εμπορική τράπεζα σαν όλες τις άλλες. Εάν τελεσφορήσει η εξαγορά, θα περάσει στα χέρια του νέου ιδιοκτήτη της ΑΤΕ και η αγροτική γη που είναι υποθηκευμένη κατά 60%-65%. Μια τέτοια εξέλιξη, ιδιαίτερα σήμερα που οι αγρότες και κτηνοτρόφοι της χώρας βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση, θα οδηγούσε τον αγροτικό κόσμο της χώρας σε μαρασμό και συρρίκνωση.
Επιπροσθέτως, η πώληση της ΑΤΕ σε ιδιώτες έχει και μία σημαντική εθνική διάσταση. Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Sabah, η μεγαλύτερη κρατική τράπεζα της Τουρκίας Ziraat Bank επέδειξε ενδιαφέρον για την εξαγορά ποσοστού της Αγροτικής Τράπεζας. Το παραπάνω δημοσίευμα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η τουρκική τράπεζα δραστηριοποιείται κυρίως στην περιοχή της Θράκης κάνουν φανερό, ότι το να παραμείνει η ΑΤΕ υπό τον δημόσιο έλεγχο πρέπει να αποτελεί εθνική προτεραιότητα».
Εν κατακλείδι ο υπ. Περιφερειάρχης δεν παύει να τονίζει ότι η ΑΤΕ θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός ανάπτυξης του αγροτικού τομέα της ελληνικής οικονομίας, πράγμα που σημαίνει ότι η Αγροτική Τράπεζα θα πρέπει να λειτουργεί ως σύμμαχος και συμπαραστάτης του έλληνα παραγωγού, γιατί η επιβίωση και η ευημερία του αγροτικού πληθυσμού της χώρας εκτός από αναγκαιότητα είναι και ένα ζήτημα εθνικής σημασίας.
