Τα Αναπτυξιακά Συνέδρια στην Ελλάδα αποτελούσαν πάντα σημαντικά πεδία ανταλλαγής εποικοδομητικών απόψεων, για τις κατευθύνσεις πάνω στις οποίες μπορούν να κινηθούν ρεαλιστικές πολιτικές, προκειμένου να παραχθεί, σε κάθε περίπτωση, το προσδοκώμενο απ’ την κοινωνία, αποτέλεσμα.
Το Αναπτυξιακό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 10 και 11 Οκτωβρίου 2017 στη Λάρισα, για πρώτη ίσως φορά δεν είχε αυτή την έννοια!
Οκτώ ολόκληρα χρόνια εφαρμογής σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας και αδιέξοδων μέτρων, έχουν φέρει, όχι μόνο τους Θεσσαλούς, αλλά όλους τους Έλληνες σε πλήρη απόγνωση!
Χωρίς καμία αληθινή προοπτική ανάκαμψης για το μέλλον, προσπαθούν να ανταπεξέλθουν με κάθε τρόπο στις ατέρμονες και πολλές φορές παράλογες απαιτήσεις του κράτους απέναντί τους!
Άλλοι τα καταφέρνουν, μα η πλειονότητα όχι, με συνέπεια τη συσσώρευση χρεών προς το δημόσιο και την δημιουργία μιας έντονης αντιπαλότητας μεταξύ της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος και κανείς δεν είναι δυνατόν να προβλέψει τις συνέπειες!
Οι πολίτες δεν είναι πια δυσαρεστημένοι, αλλά εξοργισμένοι με αυτό το ανάλγητο οικονομικό καθεστώς και δικαίως ζητούν επιτακτικά την ριζική αλλαγή του, διότι τους οδηγεί στην πλήρη εξαθλίωση!
Θέτουν λοιπόν στην πολιτική ηγεσία της χώρας το εύλογο μεγάλο ερώτημα… Βάσει ποιού συγκεκριμένου σχεδίου, ποιού συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος και ποιών συγκεκριμένων παρεμβάσεων, θα βγουν από το σημερινό καταστροφικό αδιέξοδο!
Η κεντρική εξουσία είναι φυσικά υποχρεωμένη να απαντήσει, αλλά μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει και δυστυχώς δεν το έκανε ούτε κατά την διάρκεια του Θεσσαλικού Συνεδρίου, παρά τις προτροπές των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης η οποία βρίσκεται δίπλα στους πολίτες και αφουγκράζεται το γνήσιο παλμό των τοπικών κοινωνιών ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό!
Το λυπηρό συμπέρασμα που εξάγεται – κατά την άποψή μου – είναι ότι η κυβέρνηση αυτή την στιγμή δεν έχει κανένα απολύτως συγκεκριμένο πλάνο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της περιφέρειάς μας και της χώρας μας γενικότερα!
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε για πρώτη φορά ως Πρωθυπουργός την καρδιά του αγροτικού κόσμου της χώρας και συνομίλησε μόνο με επιχειρηματίες, αποφεύγοντας με εύσχημο τρόπο να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με εκπροσώπους, ή και με τους ίδιους τους παραγωγούς οι οποίοι διαμαρτύρονται έντονα για την εφαρμοζόμενη πολιτική!
Αγωνιούν για «καυτά» ζητήματα τα οποία χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης, όπως το αβάσταχτο (και για όλη την ελληνική κοινωνία) φορολογικό, το ασφαλιστικό, οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ, το πολύ υψηλό καλλιεργητικό κόστος, η έλλειψη ρευστότητας, οι χαμηλές τιμές, η τυποποίηση και επιτυχημένη προώθηση των ελληνικών αγροτικών προϊόντων στις αγορές κ.ά.
Ειδικά η περιφέρειά μας έχει μια τεράστια «ανοιχτή πληγή», το συνεχώς διογκούμενο υδατικό έλλειμμα!
Για όλα αυτά τόσο ο κ. Τσίπρας, όσο και οι υπουργοί του δεν ανακοίνωσαν καμία λύση, επιλέγοντας να αναλωθούν σε βαρύγδουπες εξαγγελίες και δεσμεύσεις για… μεγάλα προοδευτικά έργα, εκ των οποίων τα περισσότερα, ή βρίσκονται σε εξέλιξη (οπότε η ολοκλήρωσή τους είναι συμβατική και πολιτική υποχρέωση), ή δεν διαθέτουν μελετητική ωριμότητα, ούτε εξασφαλισμένες πιστώσεις!
Ιδιαίτερα για την έλλειψη αρδευτικού και πόσιμου νερού στη Θεσσαλία, που αναδείχθηκε τελικά σε μείζον Συνεδριακό ζήτημα, πρότειναν γενικά και αόριστα, ως «θεραπεία» – μέσα στη μνημονιακή στέρηση – την άκρως δαπανηρή κατασκευή διαφόρων ταμιευτήρων, χωρίς να αναφερθούν συγκεκριμένα στην προέλευση των απαιτούμενων κονδυλίων, ούτε στα χρονοδιαγράμματα κατασκευής τους!
Επιπλέον προχώρησαν και στην επίσημη εγκατάλειψη της μοναδικής – κατά κοινή ομολογία όλων των τοπικών αρχών και φορέων -σημερινής βιώσιμης λύσης με άμεση απόδοση, της μεταφοράς υδάτων από τον Αχελώο!
Θα έλεγα ότι συνολικά αυτή η απόφαση, αποτελεί την επιτομή των ιδεοληπτικών πολιτικών που εφαρμόζονται ανά τον κόσμο… Όμως, η «ινκόγκνιτο» επιθεώρηση των έργων της εκτροπής, την επομένη της ολοκλήρωσης του Συνεδρίου, από τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού, με συγκρατεί και με κάνει να συνεχίσω να πιστεύω ότι η ελπίδα «πεθαίνει τελευταία»!
Άλλωστε ένας Πρωθυπουργός επιβάλλεται να συζητάει έχοντας επίγνωση της κατάστασης και του δημοσίου συμφέροντος και να λύνει με εντολές του τα πολύ σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, ακόμη κι’ αν αυτές εναντιώνονται σε κάποια πολιτικά θέσφατα του ιδεολογικού του παρελθόντος!
Η κυβέρνηση και στο Θεσσαλικό Συνέδριο, όπως συνηθίζει σε πολλά φλέγοντα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας, επιχείρησε με υψηλού επιπέδου σχεδιασμό και επικοινωνιακό λόγο από τα στελέχη της, να επηρεάσει θετικά την τοπική κοινή γνώμη και να αποκομίσει δημοσκοπικά κυρίως οφέλη.
Στόχευε στην ανατροπή του κλίματος έντονης δυσαρέσκειας που υπάρχει, αλλά δεν τα κατάφερε, διότι η ίδια η πραγματικότητα είναι αμείλικτη στη μνημονιακή εποχή που ζούμε!
Λίγες μόνο ημέρες μετά το Συνέδριο, αυτό το κλίμα έχει αρχίσει ήδη να επιδεινώνεται στον επιχειρηματικό κόσμο και ιδιαίτερα στις παραγωγικές τάξεις της περιοχής μας, καθώς οι αλλεπάλληλες κυβερνητικές επαφές δημιούργησαν προσδοκίες οι οποίες τελικά διαψεύστηκαν!
Η απογοήτευση είναι διάχυτη και πλέον ενισχύεται συνεχώς η άποψη ότι η χώρα έχει ανάγκη από μια νέα πολιτική αλλαγή που θα της δώσει αληθινές λύσεις για να ανακάμψει!
Το έχω πει και το επαναλαμβάνω πως κεντρικοί πυλώνες στους οποίους θα πρέπει να βασιστεί ο αναπτυξιακός σχεδιασμός μας είναι σίγουρα η ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας και των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου.
Στην περίπτωση της Θεσσαλίας κυρίαρχοι πυρήνες από τους οποίους μπορεί να ξεκινήσει η θετική μεταβολή του σημερινού παρακμιακού αναπτυξιακού στάτους της είναι πρωταρχικά οι αγρότες, η μικρομεσαία τουριστική επιχείρηση και η πλούσια πολιτισμική παράδοση και ιστορία.
Εάν ωστόσο είναι αδύναμοι και απελπισμένοι οι άνθρωποι που καλούνται να υλοποιήσουν τα όποια πλάνα δράσεων συμφωνηθούν, τότε η αποτυχία οποιουδήποτε σχεδιασμού είναι το φυσικό επακόλουθο!
Γι αυτό ως Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας προτείνω σε όλους τους αυτοδιοικητικούς, κοινωνικούς, επιχειρηματικούς και παραγωγικούς φορείς της περιφέρειάς μας να συνεννοηθούμε και να εκπονήσουμε το δικό μας σχέδιο οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της περιφέρειάς μας.
Οι κρατικές και επιστημονικές δομές που θα χρειαστεί να υποστηρίξουν τεχνοκρατικά την κοινή προσπάθειά μας υπάρχουν και είναι μάλιστα πολύ δυναμικές, όπως πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν ανιδιοτελώς είναι και όλοι οι Θεσσαλοί επιστήμονες της Ελλάδας και της Ομογένειας!
Η κεντρική εξουσία για τους δικούς της πολιτικούς η και γραφειοκρατικούς λόγους, επιμένει να μην προχωρά στην ουσιαστική αξιοποίησή τους… Ας το κάνουμε λοιπόν εμείς και στη συνέχεια, μόλις φτιάξουμε το δικό μας αναπτυξιακό σχέδιο, να ασκήσουμε έντονες πιέσεις στην πολιτική ηγεσία της χώρας να το κάνει αποδεκτό!
Είμαι βέβαιος ότι αυτή η πρωτοβουλία θα δώσει δύναμη και ελπίδα στους Θεσσαλούς πολίτες επιτέλους… να κάνουν άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά, όπως προέτρεψα την κυβέρνηση να κάνει, κατά την εναρκτήρια ομιλία μου στο Συνέδριο, επικαλούμενος έναν στίχο του Οδυσσέα Ελύτη!
Απ’ ότι φαίνεται, στην παρούσα φάση, κανένα άλμα δεν είναι στις προτεραιότητές της, εκτός κι’ αν εμείς οι ίδιοι την υποχρεώσουμε να αλλάξει ρότα!
