Τα χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, παράλληλα με τις μειώσεις μισθών, την κατάργηση των ΣΣΕ και εργασιακών δικαιωμάτων, αυξήθηκε η εντατικοποίηση της δουλειάς, η χρησιμοποίηση ανειδίκευτων εργατών σε ειδικευμένες θέσεις, προκειμένου να αποκομίζουν οι εργοδότες μεγαλύτερα κέρδη, που αποτελεί πάγια επιδίωξη τους.
Η απουσία μέτρων προστασίας μεγάλωσε αυτά τα χρόνια και επομένως τα εργατικά ατυχήματα, που αρκετά απ’ αυτά ήταν θανατηφόρα και επίσης έχουμε αύξηση των επαγγελματικών ασθενειών, που πολλές όμως δεν καταγράφονται ως τέτοιες (καρκίνος, μυοσκελετικές παθήσεις, βαρηκοΐα, δερματίτιδα, παθήσεις πνευμόνων, εργασιακό στρες κ.ά.).
Από το 1999 έως σήμερα, πάνω από 2.000 εργαζόμενοι στη χώρα μας, έχασαν τη ζωή τους στο χώρο εργασίας από θανατηφόρο εργατικό ατύχημα. Εκατοντάδες εργαζόμενοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από επαγγελματικές ασθένειες, ωστόσο αυτά τα περιστατικά καταγράφονται ως «κοινή νόσος», ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να βάλει και νέους φραγμούς για την αναγνώριση των επαγγελματικών ασθενειών. Σε πανελλαδικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια κάθε 3 ημέρες ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του από εργατικό ατύχημα, ενώ πολλοί είναι αυτοί που μένουν με κουσούρια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, στη Λάρισα το 2016 καταγράφηκαν 111 εργατικά ατυχήματα (1 θανατηφόρο) και από 1/1/2017 έως 20/11/2017 άλλα 111 εργατικά ατυχήματα (4 θανατηφόρα).
Πίσω από τις μεγάλες ελλείψεις μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, βρίσκεται ο στόχος του κεφαλαίου να αυξήσει το ποσοστό κέρδους του (π.χ. απουσία τεχνικών μέτρων προστασίας από έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες και επικίνδυνες καταστάσεις, ακατάλληλος εξοπλισμός και μηχανήματα, ανεπαρκής συντήρηση, μειώσεις προσωπικού και εντατικοποίηση που αυξάνουν την επικινδυνότητα, υποτυπώδης εκπαίδευση των εργαζομένων, πίεση των εργαζομένων να μην ακολουθούν διαδικασίες ασφάλειας κ.ά.). Οι αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνουν τα εργατικά ατυχήματα και οδηγούν σε πρόωρη φθορά της υγείας και επαγγελματικές ασθένειες.
Με την ψήφιση του πρόσφατου νόμου 4512/2018 μπαίνει στο στόχαστρο το ανθυγιεινό επίδομα των δημοσίων υπαλλήλων, και στην πράξη η διαδικασία και η μεθοδολογία σε εφαρμογή αυτού του νόμου θα αξιοποιηθεί για να συνεχιστεί η επίθεση συνολικά στο θεσμό των ΒΑΕ.
Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει στην ίδια ρότα της πολιτικής και των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ στα θέματα υγείας και ασφάλειας. Η λεγόμενη Εθνική Στρατηγική για την ΥΑΕ ακολουθεί την κατεύθυνση της αντίστοιχης στρατηγικής της Ε.Ε, όπου στα κριτήρια αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου βασικό είναι αυτό της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Το αστικό κράτος θωρακίζει την καπιταλιστική κερδοφορία με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου ψευδεπίγραφων ελέγχων της εργοδοτικής ευθύνης από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς (ελάχιστοι επιθεωρητές σε σχέση με το σύνολο των χώρων εργασίας, προσανατολισμός ελέγχων στη «συμφιλίωση» μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου και συχνά μετατόπιση της εργοδοτικής ευθύνης). Στην ίδια κατεύθυνση της θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας εντάσσεται και η υποβάθμιση του προσανατολισμού της αναγκαίας επιστημονικής έρευνας στους σχετικούς τομείς, η διατήρηση σκόπιμων ελλείψεων στο νομοθετικό πλαίσιο, η απουσία δημόσιων υποδομών εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Το κεφάλαιο, που είναι ο μεγάλος ένοχος για την επαγγελματική νοσηρότητα, παραμένει στο απυρόβλητο και δεν έχει ασφαλιστική επιβάρυνση. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι αυτός που πληρώνει, μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας, της πληρωμής μη καλυπτόμενων ιατρικών πράξεων από το σημερινό σύστημα Υγείας κ.λπ.
Οι νέοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους στο χώρο δουλειάς, όπως δείχνουν και τα σχετικά στατιστικά στοιχεία, όπου φαίνεται έως και 40% μεγαλύτερη συχνότητα εργατικών ατυχημάτων για νέους μεταξύ 18-24 από αυτή για το σύνολο των εργαζομένων.
Το ΕΚΝΛ καλεί την εργατική τάξη της περιοχής, να μην συμβιβάζεται μ’ αυτή την κατάσταση. Να επιλέξει το δρόμο της σύγκρουσης με αυτή την πολιτική που θυσιάζει το σύνολο των δικαιωμάτων μας στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Να παλέψει για ασφαλείς συνθήκες εργασίας, για την προστασία της υγείας και της ασφαλείας μας. Απαιτούμε μαχητικά, αγωνιστικά:
- Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης.
- Αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ σε όλους τους νομούς της χώρας. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφάλειας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων, κλπ.).
- Ουσιαστική καταγραφή εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Θεσμοθέτηση μεθοδολογιών και προδιαγραφών, επιστημονική έρευνα με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
- Συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων ανάλογα με τον επαγγελματικό κίνδυνο, με δωρεάν ιατρικές εξετάσεις και ιδιαίτερη φροντίδα στις εγκύους και γενικότερα στις εργαζόμενες γυναίκες. Να ισχύσει ξανά η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιοτεχνία και στη βιομηχανία, ενώ για άλλα επαγγέλματα (π.χ. υγείας, τουρισμού, επισιτισμού) να απαγορευτεί η νυχτερινή εργασία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
- Υπεράσπιση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ και σε άλλους κλάδους και ειδικότητες (σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) που δουλεύουν σε ομοιογενείς συνθήκες, ανεξάρτητα από τον ασφαλιστικό τους φορέα, άμεση επανένταξη στο θεσμό των κλάδων που εξαιρέθηκαν το 2011. Μείωση του χρόνου εργασίας για τα ΒΑΕ 6ωρο/5ήμερο/30ωρο και αύξηση των ημερών αδείας. Καθιέρωση επιδόματος Βαριάς Ανθυγιεινής Εργασίας. Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 50 για τις γυναίκες και 55 για τους άντρες που εργάζονται στα ΒΑΕ. Καταβολή του ασφάλιστρου των ΒΑΕ από τους εργοδότες και το κράτος, απαλλαγή των εργαζομένων από τις εισφορές.
- Δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας και υπηρεσιών ΥΑΕ ενταγμένων στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της ΥΑΕ.
- Πλήρη κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο με ευθύνη του κράτους και αποκλειστική επιβάρυνση του κεφαλαίου. Πλήρη και απολύτως δωρεάν κάλυψη της νοσοκομειακής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της ιατρικής αποκατάστασης σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας. Πλήρεις αποδοχές για τους εργαζόμενους για όλο το διάστημα απουσίας από την εργασία λόγω εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας (όπως εάν δούλευαν), επανεκπαίδευση, επανένταξη στην εργασία. Πλήρης σύνταξη γι’ αυτούς που δεν μπορούν να εργαστούν ή στις οικογένειές τους σε περίπτωση θανάτου. Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και των εργοδοτικών εισφορών, επιπλέον αύξηση αυτών και επιβολή προστίμων όταν αυξάνεται η επικινδυνότητα (π.χ. επιχειρήσεις με θανατηφόρα ατυχήματα, υψηλή επαγγελματική νοσηρότητα κ.λπ.). Μείωση της φορολογίας των εργαζομένων, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο σύνταξης, στην κατεύθυνση της κατάργησής τους, και άμεση κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας.
