Ο κ. Καλογιάννης, πνιγμένος, προφανώς, και ο ίδιος από την σκόνη του κέντρου της Λάρισας, επιλέγει, ως αντίδοτο, στην διαρκώς αυξανόμενη αντίδραση των Λαρισαίων, την χρήση συγκεκριμένων λέξεων, με στόχο την δημιουργία εντυπώσεων, πιστεύοντας πως, με τον τρόπο αυτό, θα καταφέρει να «χρυσώσει το χάπι».
«Πρωτόγνωρο», «εντυπωσιακό», «ιστορικό», είναι κάποιες από τις λέξεις αυτές που χρησιμοποιεί ο ίδιος το τελευταίο διάστημα, για να παρουσιάσει μια κατάσταση, η οποία, αν αποδεικνύει κάτι, είναι μόνο ο προεκλογικός του σχεδιασμός.
Ο δήμαρχος Λαρισαίων έκανε λόγο, πρόσφατα, για «ιστορική μέρα» για την πόλη της Λάρισας, επειδή το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε τις μελέτες για το Αρχαίο Θέατρο της πόλης. Μάλιστα, προχωρώντας ένα βήμα μπροστά, ο κ. Καλογιάννης ανακοίνωσε πως σύντομα θα στηθεί μια εκδήλωση για να παρουσιαστούν οι μελέτες αυτές!
Με άλλα λόγια, ο δήμαρχος της πόλης, σε ρόλο «κονφερασιέ», ανάμεσα στο «Διάζωμα» και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας που θα χρηματοδοτήσει το έργο, προσπαθεί να καρπωθεί επικοινωνιακά, μετά από τέσσερα χρόνια ανυπαρξίας, το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας, η οποία όμως, θα έπρεπε να αποτελεί την εισαγωγή του σπουδαιότερου προγραμματικού κεφαλαίου για την πόλη.
Αντί να παρουσιάζονται στην πόλη οι μελέτες για την πολύπαθη αποκάλυψη του Αρχαίου Θεάτρου, ο κ. Καλογιάννης θα έπρεπε να παρουσιάσει το στρατηγικό του σχέδιο, για την αξιοποίηση του Αρχαίου Θεάτρου, με κύριο στόχο την εξωστρέφεια και την ανάπτυξη της πόλης.
Θα περίμενε κανείς από την δημοτική αρχή μιας πόλης που θέλει να πρωταγωνιστήσει, διαθέτοντας στο κέντρο της ένα τόσο σημαντικό αρχαίο μνημείο, να έχει μελετήσει και να παρουσιάσει επίσημα, καλώντας όλους τους φορείς και τους παράγοντες της πόλης σε κοινή συστράτευση, τον τρόπο με τον οποίο το Αρχαίο Θέατρο θα συνδεθεί με τον Πηνειό από τη μια, και με τις υπόλοιπες σημαντικές πολιτιστικές υποδομές της Λάρισας, από την άλλη. Τον τρόπο με τον οποίο το Αρχαίο Θέατρο θα γίνει μοχλός τουριστικής στρατηγικής, ικανός να συνδεθεί ευθέως με την επιχειρηματικότητα και την αγορά της πόλης.
Αντί για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο οικονομικής, πολιτιστικής και τουριστικής παρέμβασης στον ελληνικό μα και ευρωπαϊκό χάρτη, ο κ. Καλογιάννης καταφέρνει το μοναδικό πράγμα για το οποίο έχει αποδείξει πως ξέρει πολύ καλά: να κατεβάζει τον πήχη χαμηλά.
Η Λάρισα χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο.
