Αξιότιμε κ. Υπουργέ, σας υποβάλλω την παρούσα επιστολή μου με την ιδιότητα του Ομότιμου Καθηγητή ΤΕΙ και «ιδρυτή του Τμήματος Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου στην Καρδίτσα: είχα την ιδέα απο πολλά χρόνια, συνέταξα τη μελέτη και επί 10 χρόνια το δημιουργήσαμε με τους Συνεργάτες μου».
Στα πλαίσια της εφαρμοζόμενης μεταρρύθμισης στην παιδεία, το εν λόγω Τμήμα πρέπει κατά την άποψή μου, να διατηρήσει την αυτοτέλειά του ως αυτόνομο, με το πρόγραμμα σπουδών και τον τίτλο που έχει σήμερα, με τέσσερα χρόνια σπουδών. Πρέπει να συνεχίσει να παράγει πτυχιούχους Σχεδιαστές και Τεχνολόγους Ξύλου -Επίπλου, δηλ. τεχνολόγους ξύλου, τεχνολόγους επίπλου και ξύλινων κατασκευών και σχεδιαστές επίπλου και αντικειμένου. Το συγκεκριμένο επαγγελματικό προφίλ του πτυχιούχου, είναι στην ουσία 3 ειδικότητες σε μία, γιατί είμαστε μικρή αγορά. Το περιεχόμενο σπουδών είναι αποτέλεσμα της αρχικής μελέτης την περίοδο 1999 -2000, αλλά και της βελτίωσής του στη συνέχεια επί 18 χρόνια, έτσι ώστε σήμερα να ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες του κλάδου Ξύλου – Επίπλου – Ξύλινων κατασκευών στην ελληνική αγορά.
Το εν λόγω Τμήμα είναι το μόνο που λειτουργεί με αυτή την ειδικότητα στη χώρα μας. Οργάνωσε και λειτουργεί με επιτυχία Μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών και αποτελεί τον μόνιμο και μοναδικό συνεργάτη και σύμβουλο του κλάδου Ξύλου Επίπλου – Ξύλινων κατασκευών στη χώρα μας. Ο συνδυασμός των 3 ειδικοτήτων σε μία αποδείχθηκε στην πράξη επιτυχής γιατί έχουν ένα σοβαρό κοινό δεδομένο: το ξύλο, και τα πάνω από 3.000 προϊόντα που παράγονται απ’ αυτό μετά από μηχανική ή/και χημική κατεργασία. Από τα προϊόντα αυτά πάνω απο 200 χρησιμοποιούνται σε έπιπλα και διάφορες δομικές και άλλες κατασκευές στη χώρα μας. Πρόκειται για δύσκολα και πολύπλοκα προϊόντα, η τεχνολογία των οποίων διδάσκεται με θεωρία και εργαστηριακή πρακτική άσκηση στο άρτια οργανωμένο Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου – Επίπλου. Οι πτυχιούχοι του Τμήματος ακόμη και στην περίοδο κρίσης απορροφώνται απο την ελληνική αγορά.
Το εν λόγω Τμήμα είναι το μόνο στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι άρτια οργανωμένο με πλούσιο και σπάνιο ακριβό εργαστηριακό εξοπλισμό. Είναι ο μόνος χώρος στον οποίο διδάσκονται στην πράξη μεταξύ των άλλων η τεχνολογία, ο ποιοτικός έλεγχος, η συντήρηση και βαφή των προϊόντων ξύλου και των ξύλινων δομικών κατασκευών (στέγες, πατώματα, κουφώματα, εξωτερικές ξύλινες κατασκευές, ξύλινες κατοικίες), η μηχανική κατεργασία ξύλου, η σωστή αξιοποίηση του ξύλου των ελληνικών δασών, ο δημιουργικός σχεδιασμός επίπλου και αντικειμένου, η οργάνωση των επιχειρήσεων ξύλου επίπλου, το μάρκετιγκ κ.α.
Μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Τμήματος θα σας πείσει για τη διεθνή αναγνώριση και αποδοχή του Τμήματος, αλλά και για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του κλάδου Ξύλου και Επίπλου.
Για τους παραπάνω λόγους, το Τμήμα πρέπει να διατηρήσει την αυτοτέλειά του. Μια πιθανή συγχώνευση με το Τμήμα Δασοπονίας σε νέο Πανεπιστημιακό Τμήμα 5ετούς φοίτησης με δύο κατευθύνσεις, Δασολόγου και Σχεδιαστή και Τεχνολόγου Ξύλου και Επίπλου, κατά την ταπεινή μου άποψη θα αποβεί αργά ή γρήγορα, μοιραίο και για τις δύο ειδικότητες. Και για μεν την ειδικότητα της Δασολογίας δεν θα υπάρχει πρόβλημα γιατί λειτουργούν όπως γνωρίζετε δύο Πανεπιστημιακές Σχολές και δύο Τμήματα ΤΕΙ Δασολογίας, ενώ για το Τμήμα Ξύλου – Επίπλου οι συνέπειες στην ανάπτυξη του κλάδου θα είναι αρνητικές. Δεν παντρεύονται κ. Υπουργέ τα δασικά μεσογειακά οικοσυστήματα – προστασία – διαχείριση – οικονομία των δασών – ορεινών λιβαδιών και δασικών εκτάσεων με το σχεδιασμό επίπλου και την τεχνολογία του ξύλου, του επίπλου και των ξύλινων κατασκευών. Δεν θα διαθέσει, κ. Υπουργέ, ο κάθε υποψήφιος 5 χρόνια σπουδών για να σπουδάσει Σχεδιασμό Επίπλου και Τεχνολογία Ξύλου – Επίπλου, όταν στο εξωτερικό γίνεται πτυχιούχος σε 3 ή 4 χρόνια.
Τέλος, εκφράζω την ανησυχία μου ότι το Τμήμα Ξύλου – Επίπλου κινδυνεύει με την μετατροπή του σε Πανεπιστημιακό Τμήμα, να χάσει τον τεχνολογικό χαρακτήρα του λόγω πιθανής μείωσης των εργαστηρίων και πιθανής απομάκρυνσης απο την πράξη και τον κλάδο Ξύλου – Επίπλου. Προσωπικά πιστεύω ότι τα οργανωμένα Τμήματα ΤΕΙ είναι πολύ χρήσιμα στη Βιοτεχνία & Βιομηχανία, που χρειάζονται υποστήριξη στην τεχνολογία, την πιστοποίηση, την υψηλή ποιότητα. Αυτή είναι μια προσωπική διαπίστωση μετά από 37 χρόνια ενεργούς παρουσίας μου στη βιομηχανική παραγωγή και την τεχνολογική εκπαίδευση.
Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που διαθέσατε, και εύχομαι να πράξετε το καλύτερο για τη διατήρηση της αυτοτέλειας και του τεχνολογικού χαρακτήρα του εν λόγω Τμήματος.
Επιστολή Ιωάννη Κακαρά στον Υπουργό Παιδείας
